Print this page
Κυριακή, 27 Ιανουαρίου 2019 16:32

Shoun Shoun – A Hundred Trips (Self Release, 2019)

Written by 

Το ντεμπούτο ΕΡ των Shoun Shoun από το Bristol έρχεται να επιβεβαιώσει όσα ήδη γνωρίζαμε γι’ αυτούς από το SoundCloud, αλλά και από τη συναυλία τους στο Grain Barge το καλοκαίρι που μας πέρασε. Μόνο που το κάνει με μια μικρή διαφοροποίηση: παραμένοντας επικεντρωμένο στο δεδομένο ύφος της μπάντας, που κινείται μεταξύ της dream pop και της rock που έχει τις ρίζες της στην κληρονομιά των 90s, μοιάζει να ρίχνει περισσότερο βάρος στις ατμοσφαιρικότερες συνθέσεις, αφήνοντας κατά μέρος τη ρυθμικότερη πλευρά της μπάντας.

Το Hundred Trips δεν είναι μόνο ατμοσφαιρικό, αλλά και κινηματογραφικό. Τα πολύ καλά φωνητικά της κιθαρίστριας Annette Berlin δεσπόζουν και πάλι, ισορροπώντας σε μια όμορφη πορεία που ξεκινά από τη λατρεμένη συμπατριώτισσα της Annette, τη Marlene Dietrich και φτάνουν στην επίσης αγαπημένη PJ Harvey. Ξεχωρίζουν ακόμα οι πινελιές του Boris Ming στο synth και το βιολί, που πιστοποιούν ότι οι μέρες που η  Annette φλέρταρε με το θόρυβο παίζοντας στους Big Joan και The Final Age έχουν υποχωρήσει σημαντικά.

Το κουαρτέτο των Shoun Shoun αποτελείται από μουσικούς που έχουν συνδεθεί με διάφορες μπάντες και μουσικούς του Bristol, όπως των The Moonflowers, Mooz, Chikinki και Patrick Duff. Εκτός της Annette και του Boris, μετέχουν οι Amy Hag (ντραμς, δεύτερα φωνητικά) και Ole Rudd (μπάσο). Ο δίσκος, που κυκλοφόρησε στις 3 Ιανουαρίου, ηχογραφήθηκε σε μία ημέρα από τον Shawn Mullins, ενώ το εξώφυλλο σχεδίασε η Annette.

Τα πέντε τραγούδια που περιλαμβάνονται στα Εκατό Ταξίδια είναι γραμμένα από όλα τα μέλη της μπάντας. Το εισαγωγικό IFine, το οποίο επιλέχτηκε για να συστήσει την κυκλοφορία, είναι μια ατμοσφαιρική συναισθηματικά φορτισμένη jazz vamp σύνθεση, που παραπέμπει σε άλλες εποχές. Μέσα από τα City Girl και Let Them In ξεδιπλώνονται τοπία που παραπέμπουν στην PJ Harvey, έτσι, τουλάχιστον, όπως η «ματιά» του Gavin Friday μας έχει μάθει να ακούμε. Το φερώνυμο τραγούδι βγάζει την ατμόσφαιρα των Mazzy Star, ενώ ο επίλογος του Masquerade αποτελεί τη δυνατότερη στιγμή του δίσκου, με στοιχεία που παραπέμπουν στην πρώιμη εποχή της Siouxsie Sioux.

 

Τάκης Κρεμμυδιώτης

Latest from Τάκης Κρεμμυδιώτης

Related items