Οι χαρακτηρισμοί «ξεχωριστός», «ιδιαίτερος», «ιδιοσυγκρασιακός» αποδίδονται με ευκολία σε πολλούς σύγχρονους τραγουδοποιούς, σε σημείο να μην μπορούμε να διαχωρίσουμε αυτούς που όντως διαφέρουν από τους υπόλοιπους. Εδώ έχουμε όντως να κάνουμε με μια περίπτωση τραγουδοποιού, ο οποίος αξίζει και με το παραπάνω χαρακτηρισμούς σαν αυτούς που προηγήθηκαν. Ο λόγος για τον Σείριο Σαββαΐδη. Το όνομα του μπορεί να μην είναι άμεσα αναγνωρίσιμο για το ευρύ κοινό, όμως μόνο τυχαίος μουσικός δεν είναι. Ενδεικτικά αναφέρουμε πως έχει ηχογραφήσει ήδη πέντε προσωπικούς δίσκους, άλλους πέντε με το συγκρότημα Μωβάστρο καθώς και δυο με το γκρουπ που συμμετέχει τώρα, τους Dead Ends, κι όλα αυτά πριν καν πλησιάσει τα 40. Βεβαίως δεν είναι η ποσότητα αυτή που κάνει τον Σαββαΐδη να ξεχωρίζει αλλά η ποιότητα του υλικού του. Στη μουσική του η δυτικότροπη folk συναντάει τις παραδοσιακές φόρμες σε ένα συνδυασμό που ακούγεται πραγματικά μοντέρνος, κι όχι σαν μια επιτηδευμένη απόπειρα συγκερασμού διαφορετικών ηχοχρωμάτων.
Την αφορμή να καταπιαστούμε με τη δουλειά του Σαββαΐδη μας δίνει η συλλογή Paggaidelic - Sounds And Creatures From Mount Paggaio, η οποία κυκλοφόρησε πριν μερικούς μήνες ψηφιακά και πλέον είναι διαθέσιμη και σε φυσική μορφή από την Sound Effect. Ο τίτλος της συλλογής, στην οποία ουσιαστικά ανθολογούνται συνθέσεις από τις πέντε προσωπικές κυκλοφορίες του Σαββαΐδη, εκτός από την καταγωγή του (Καβάλα) μέσω του λογοπαίγνιου Paggaidelic αποκαλύπτει και την αγάπη του για την ψυχεδέλεια, η οποία είναι ολοφάνερη.
Τα δέκα κομμάτια που περιέχει, έχουν επιλεγεί προσεκτικά και θα μπορούσαν να θεωρηθούν αντιπροσωπευτικά της γραφής του. Για παράδειγμα το υπέροχο Οφιοδαίμων (από το θαυμάσιο Αξιακό Σύστημα των Άστρων του 2013) συμπυκνώνει με περιεκτικό τρόπο το μουσικό ύφος του Σαββαΐδη, η ηλεκτρική κιθάρα του ανακατεύεται με τα παραδοσιακά θρακιώτικα πνευστά σε ένα ντελιριακό συνδυασμό. Από κοντά το Μώλυ (από το ομώνυμο άλμπουμ του 2017), στο οποίο η ψυχεδελική folk δένει αρμονικά με τον ελληνικό στίχο. Ο Σαββαΐδη εκτός από ικανός μουσικός και συνθέτης, διαθέτει μια πολύ εκφραστική φωνή που δίνει το δικό της χρώμα στα τραγούδια (ακούστε για παράδειγμα τα Ηλιοτρόπαια). Σε όλα τα παραπάνω να προσθέσουμε τη χρήση λέξεων από την ελληνική γλώσσα, που σπάνια χρησιμοποιούμε πια, κάτι που κάνει ακόμα πιο ιδιαίτερο το εγχείρημα.
Αξίζει να καταγράψουμε εδώ την παρατήρηση του συντρόφου Παναγιώτη Γαβρίλη ότι ο Σαββαΐδης παρότι φέρει όλα αυτά τα στοιχεία της ελληνικής μουσικής, η τραγουδοποιία του είναι απαλλαγμένη από την αβάσταχτη «εντεχνίλα» που δυστυχώς συναντάμε στην πλειοψηφία των ομότεχνων του. Αν έπρεπε να τον τοποθετήσουμε κάπου, θα λέγαμε πως βρίσκεται εγγύτερα στον παλιό Σαββόπουλο παρά στους σύγχρονους εγχώριους τραγουδοποιούς.
Είναι πραγματικά ευχάριστο το γεγονός πως εντελώς αθόρυβα το όνομα του Σαββαΐδη ακούγεται όλο και συχνότερα (το «στόμα με στόμα» παίζει σημαντικό ρόλο στην περίπτωση του) συνοδεία κολακευτικών λόγων. Μάλιστα η μουσική του προκαλεί το ενδιαφέρον συναδέλφων του και από διαφορετικούς χώρους. Χαρακτηριστικό το παράδειγμα του μουσικού ηλεκτρονικής μουσικής Anatolian Weapons (γνωστότερος ως Φανταστικοί Ήχοι), ο οποίος εντυπωσιάστηκε από τη δουλειά του Σαββαΐδη (όπως δήλωσε σε πρόσφατη συνέντευξη του) και δημιούργησε το άλμπουμ Εις Μητέρα των Θεών , βασισμένο στις συνθέσεις του δεύτερου (κυκλοφορεί εντός του Ιουνίου).
Αν, λοιπόν, τα ακούσματα σας είναι ευρύτερα και αναζητάτε κάτι που να ξεφεύγει από τα τετριμμένα, τότε σας προτείνουμε ανεπιφύλακτα να ακούσετε τη δουλειά του Σείριου Σαββαΐδη. Η παρούσα συλλογή αποτελεί αναμφίβολα μια καλή αφετηρία.
8/10
