Κυριακή, 29 Σεπτεμβρίου 2019 16:56

Pelican - Nighttime Stories (Southern Lord, 2019)

Written by 

Πως άραγε να λέγεται το συγκρότημα, που πάνω από δεκαπέντε χρόνια, ωθεί συνεχώς τα όρια της μουσικής του σε νέους ορίζοντες; Που αντί να υποταχθεί στις επιταγές του είδους που υπηρετεί, βγαίνει μπροστά, αψηφώντας τον ίδιο του τον εαυτό; Η προφανής η απάντηση είναι, PELICAN. Θα πω ότι δεν είναι μόνο οι post-metallers από το Chicago, αλλά κι ένα σωρό άλλες μπάντες που δεν διστάζουν να ακολουθήσουν τον δρόμο τους. Αλλά ναι, εν προκειμένω, θα μιλήσουμε για τους PELICAN, και για τον ολοκαίνουριο δίσκο τους, “Nighttime Stories”, που έρχεται στο φως της δημοσιότητας έξι χρόνια μετά το “Forever Becoming”.

Για (πάρα) πολλούς το διάστημα αναμονής από τον τελευταίο δίσκο φαντάζει μεγαλύτερο, μιας και το “Forever Becoming” δεν έπιανε heavy όρια που έχουν θέσει για το συγκρότημα. Είναι αλήθεια ότι ο προηγούμενος δίσκος είχε μια πιο ανάλαφρη προσέγγιση, δίνοντας μια πιο electro/post χροιά στην μουσική που πραγματεύονται. Ωστόσο, προσωπικά, θεώρησα αυτή την εξαίρεση πέρα για πέρα δελεαστική, αφού η ουσία του ήχου τους έμενε αναλλοίωτη. Η “επιστροφή στις ρίζες” με το “Nighttime Stories” σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί παραδοχή αποτυχίας της προηγούμενης συνθετικής συνταγής, αντιθέτως θα την χαρακτήριζα σαν μια οργιώδη έκρηξη έμπνευσης, που νομοτελειακά θα κατέληγε σε μια επικών διαστάσεων κυκλοφορία. Διότι ο εν λόγω δίσκος καταφέρνει (επιτέλους) να δώσει τέτοιες συγκινήσεις, που είχαμε να βιώσουμε από εποχές “March to the Sea”. Για του λόγου το αληθές, μπορείτε να δοκιμάσετε μερικές ακροάσεις στα “Midnight and Mescaline” και “Arteries of Blacktop” όπου τα γκάζια που δίνει η μπάντα συνδυάζονται μοναδικά με τις μελωδικές γραμμές που μας έχουν συνηθίσει. Κι αν πιστεύετε ότι η κατάσταση δεν μπορεί να γίνει πιο heavy, τα “Cold Hope” και “Nighttime Stories”, επιβεβαιώνουν την sludge πλευρά του συγκροτήματος. Η επισφράγιση της επιτυχίας του δίσκου έρχεται με το κλείσιμο και το “Full Moon, Black Water”, όπου αποκαλύπτεται στην ολότητά της η διττή υπόσταση του συγκροτήματος. Αυτή η ακροβασία μεταξύ του heavy και μελωδικού στοιχείου, που δομείται πάντοτε με άριστα instrumental συστατικά.

Αναμφίβολα πρόκειται για ένα δυναμικό comeback από την μπάντα, που έρχεται για να εδραιώσει την θέση της ανάμεσα στα καλύτερα (αν όχι μεταξύ των κορυφαίων) post metal/instrumental συγκροτήματα. Κι αν αναλογιστεί κανείς ότι μέσα σε λίγους μήνες κυκλοφόρησαν επίσης οι νέοι δίσκοι των Russian Circles και Cult of Luna, σκεφτείτε τι κονταροχτύπημα έχει να πέσει στην λίστα για τα καλύτερα του 2019.

8.5/10

 

Νέα Δίσκοι      Συναυλίες Συνεντεύξεις Στήλες Archive    Rookie's corner   Artist Index
 Επικαιρότητα   Κριτικές Συναυλιών Text Interviews Music Scouting      
 Ενημερώσεις   Προτάσεις για συναυλίες   Memory Lane      
        Local Jams
     
        Record Shuffle      
        Άρθρα