Κυριακή, 20 Δεκεμβρίου 2020 14:58

V/A - Staring at the Rudeboys: The British Ska Revival 1979-1989 (Cherry Red Records, 2021)

Written by 

Too much fighting on the dancefloor”

Όμορφες αναμνήσεις ξυπνούν μέσα από τα εξήντα εννέα τραγούδια του Staring at the Rudeboys: The British Ska Revival 1979-1989. Μέσα από αυτά ξαναζούν απίστευτες δόσεις βαρύγδουπου μπάσου, ανεξάντλητο κέφι, στενά παντελόνια, στιλάτα σακάκια, καπέλα και αρκετή δόση επαναστατικής μουσικής… αλητείας, που εδραιώθηκε πρώτα στη Τζαμάικα στα '50s και αργότερα στη Βρετανία, σε ευθεία αντιπαράθεση με το rockabilly και rock 'n' roll κατεστημένο.

Οι Rudeboys, που βλέπετε και στον τίτλο αυτού του τριπλού boxed set, ήταν περιθωριακοί νέοι που μετοίκησαν από την επαρχία της Jamaica στο Kingston και σε άλλα αστικά κέντρα ζώντας κυρίως στην παρανομία και έχοντας ιδιαίτερη αδυναμία στη μουσική ska, ενώ παράλληλα δρούσαν ως dancehall crashers, δηλαδή φασαριόζοι τύποι που κατέστρεφαν dj σετ «αντίπαλων» μουσικών ειδών. Η ska άλωσε τη Βρετανία ως bluebeat από το 1962 και μετά, κυρίως χάρη στην Island Records του αγγλο-τζαμαϊκανού Chris Blackwell, κερδίζοντας με το «καλημέρα» τις αδελφές στιλάτες ψυχές των mods. Βλέπετε, δεν ήταν κι εύκολο να αντισταθεί κάποιος στο νέο αυτό ήχο, που ενσωμάτωνε στοιχεία από μουσικές της Καραϊβικής, calypso, jazz και rhythm and blues.

Η συλλογή Staring at the Rudeboys: The British Ska Revival 1979-1989 παρουσιάζει με πληρότητα την αναβίωση του ska στη Βρετανία κατά τη συγκεκριμένη δεκαετία, η οποία κέρδισε ακόμα και το mainstream ακροατήριο, κυριαρχώντας χάρις και στο μουσικό, πολιτικό και κοινωνικό κίνημα της 2 Tone, με αρκετές από τις μπάντες της εποχής να διατρανώνουν την αντίθεσή τους στο ρατσισμό έχοντας πολυφυλετικά μέλη. Εδώ συνυπάρχουν κλασικά και δημοφιλή του είδους ονόματα, μαζί με πρωτοπόρες μπάντες και νεωτεριστές. Ειλικρινά, είναι πολύ δύσκολο να ξεχωρίσουν κάποιες συνθέσεις, μιας και το επίπεδο είναι σταθερά υψηλό, αλλά, έστω και με «τύψεις», μπορούμε να κάνουμε λόγο για τις παρακάτω.

Αρχίζοντας, ξεχωρίζουμε μερικές μπάντες που είχαν στη σύνθεσή τους μέλη, τα οποία σύντομα μεταπήδησαν σε άλλα συγκροτήματα και γνώρισαν μεγαλύτερη δημοτικότητα. Μια από αυτές είναι οι Graduate, που δύο από τα μέλη τους έφυγαν το 1981 για να σχηματίσουν τους Tears For Fears και εδώ μετέχουν με το Elvis Should Play Ska. Μια άλλη είναι οι Ded Byrds, που είχαν στη σύνθεσή τους τον Wayne Hussey (The Mission), ενώ οι Reluctant Stereotypes, που είχαν ως τραγουδιστή τον Paul King, τον οποίο σίγουρα οι μεγαλύτεροι γνωρίσατε ως παρουσιαστή του πρωτοποριακού για την εποχή 120 Minutes του MTV (ναι, υπήρξε εποχή που το κανάλι αυτό έπαιζε μουσική, ακόμα και ανεξάρτητη). Τέλος, συναντάμε τους Merton Parkas, που είχαν στη σύνθεσή τους τον Mick Talbot, ο οποίος αργότερα εντάχθηκε στους The Bureau και τους Style Council, αλλά και τους The Akrylykz, στους οποίους συμμετείχε ο αρχικά σαξοφωνίστας και μετέπειτα τραγουδιστής Roland Gift, που έγινε λίγο αργότερα πολύ δημοφιλής μέσω των φοβερών και τρομερών Fine Young Cannibals.

Βέβαια, μη νομίζετε πως στο boxed set δεν υπάρχουν κλασικά ονόματα. Αντιθέτως υπάρχουν όλα. Βάλετε το «κορυφαίοι» σε όποιους από τους παρακάτω θέλετε. Οι στυλοβάτες της 2 Tone Records The Specials μας τραγουδούν το πολύ όμορφο Little Bitch, θυμίζοντάς μας γιατί ήταν συνεχώς επί χρόνια στα charts, ενώ το σεπτέτο των Madness εκπροσωπείται με το Bed & Breakfast Man, περήφανο για τα είκοσι συνεχόμενα τραγούδια που είχε στο Top 20. Μιλώντας για κορυφαίους, μνημονεύουμε και τους The Beat του Andy Cox, που έδωσαν δύο ακόμα μέλη στους Fine Young Cannibals και τους General Public, που εδώ παίζουν το Whine & Grine / Stand Down Margaret καθήμενοι στις δάφνες των εξαιρετικών Tears of a Clown, Hands Off - She’s Mine και του μυθικού Mirror in the Bathroom. Επίσης, οι αεικίνητοι Selecter εκπροσωπούνται με το Street Feeling από το ντεμπούτο τους Too Much Pressure και, τέλος, οι θρυλικοί Bad Manners τραγουδούν το Inner London Violence, έχοντας στο ενεργητικό τους τη χρυσή τριετία 1980 – 1983, όπου ξεχώρισαν κυρίως με παραγωγό τον Roger Lomas.

Από τις λοιπές συμμετοχές διακρίνουμε τους The Charlie Parkas του μουσικού, συγγραφέα και ραδιοφωνικού παραγωγού Chris “C.P.” Lee, ο οποίος έφυγε από τη ζωή το περασμένο καλοκαίρι, οι οποίοι μετέχουν με τη μόνη κυκλοφορία τους, το όμορφο 7’’ Ballad of Robin Hood. Η διασκευή του Mcarthur Park, αν και αποδίδεται στους The Burtons, ουσιαστικά ανήκει στον Morgan Fisher (Love Affair, Mott the Hoople), προερχόμενη από το δίσκο του A Collection of Classic Mutants, όπου συναντάμε και δύο «πειραγμένα» τραγούδια των Sex Pistols: τα God Save the Lean και Pretty Bacon. Οι The Rbs, που είχαν στη σύνθεσή τους τον Chic Medley (των μετέπειτα mainstream Fiction Factory), συμμετέχουν με το ντεμπούτο 7’’ Explain σε παραγωγή του Robert Bell των Blue Nile, ενώ ο Laurel Aitken με το Big Fat Man, το οποίο ηχογράφησε με τη συνδρομή των The Rats σε ένα session του John Peel.

Οι The Gangsters του Ray King παρουσιάζουν το We Are The Gangsters, πριν αλλάξουν το όνομά τους και μπλέξουν τα πράγματα, ενώ οι The Thrillers, που δεν πρέπει να συγχέονται με τη new wave μπάντα που φέρει το ίδιο όνομα, παίζουν το μοναδικό single τους Shooting. Ο τρομπονίστας Rico, έχοντας παίξει στο πλευρό των The Specials από το A Message to You Rudy και μετά, παρουσιάζει τη δική του εκδοχή του Sea Cruise, ενώ οι πρωτεργάτες The Piranhas, που επίσης κέντρισαν το ενδιαφέρον του John Peel και είχαν ως μέλος ντράμερ με «όνομα» Dick Slexia, συστήνονται με τη διασκευή του παραδοσιακού νοτιο-αφρικανικού τραγουδιού Tom Hark. O Desmond Dekker εκπροσωπείται από το Rude Boy Train, που συμπεριέλαβε στο άλμπουμ με την ευφυή ονομασία Black and Dekker που κυκλοφόρησε από τη Stiff Records. Επίσης, πολύ καλό είναι και το Poison Ivy των mods The Lambrettas.

Βλέπουμε ακόμα τους The Hotknives, που έκαναν πέντε χρόνια να κυκλοφορήσουν άλμπουμ μεγάλης διάρκειας, στο πανέμορφο Dave And Mary, όπως και τους εντυπωσιακούς στις ζωντανές εμφανίσεις με το ska, reggae, rap και funk ξεσηκωτικό μείγμα τους και την grlll power The Deltones στο Stay Where You Are. Υπάρχουν και αληθινά σπάνια κομμάτια, όπως το 7’’ Don’t Panic των Max Headroom & The Car Parks, το οποίο είχε κυκλοφορήσει από την Parlophone Records με εξώφυλλο δίχως εικόνα και πλέον βρίσκεται μόνο σε μορφή promo. Οι συμμετοχές είναι ατελείωτες, οπότε απλά αναφέρουμε τα ονόματα των Diversion, The Ammonites, The Tigers, Laurel Aitken & The Potato 5, Skin Deep, Busters Allstars, Arthur Kay’s Originals, The Originals, αλλά και την «πανταχού παρούσα» Kim Wilde, η οποία με το 2-6-5-8-0 έχει να καυχιέται ότι τραγούδησε και ska.

 

Νέα Δίσκοι      Συναυλίες Συνεντεύξεις Στήλες Archive    Rookie's corner   Artist Index
 Επικαιρότητα   Κριτικές Συναυλιών Text Interviews Music Scouting      
 Ενημερώσεις   Προτάσεις για συναυλίες   Memory Lane      
        Local Jams
     
        Record Shuffle      
        Άρθρα