Τετάρτη, 30 Δεκεμβρίου 2015 17:01

Οι παράλληλες ενασχολήσεις των μελών των Last Drive

Written by 

Οι περισσότεροι όταν μιλάνε για παράλληλα projects των μελών των Last Drive έχουν συνήθως στο μυαλό τους τους Earthbound ή τους BLML, ενώ πρόσφατα προστέθηκαν και οι Holy Strangers στην ομάδα. Οι παράλληλες όμως αυτές ενασχολήσεις δεν εξαντλούνται εδώ. Πιο κάτω παραθέτουμε μερικά ακόμα projects, που είναι εξίσου ποιοτικά και ενδιαφέροντα.

 

Το Φως Και Η Σκιά Του (1986)

Οι Suicide υπήρξαν μία από τις ομολογημένες αγάπες των Last Drive. Το ντουέτο των Alan Vega και Martin Rev από την Νέα Υόρκη έπαιζε ένα ηλεκτρονικό rock’n’roll, το οποίο χαρακτηριζόταν από ένα εντελώς προσωπικό ύφος στα όρια του ψυχωσικού, από αυτά που δημιουργούν rock μύθους, όπως και συνέβη. Ό,τι έπρεπε για τους δικούς μας rock’n’roll renegades, που έπαιζαν και αυτοί με μουσικές επιρροές, διαθέσεις και στυλ, πέρα από μουσικές κατηγοριοποιήσεις. Το πείραμα ήταν, βλέποντάς το πράγμα αναδρομικά, σχεδόν αυτονόητο. Όμως δεν έγινε υπό το όνομα των αρκετά νέων, τότε, Last Drive, αλλά υπό το όνομα Το Φως Και Η Σκιά Του. Το line up ήταν οι Γιώργος Καρανικόλας (φωνή και κιθάρα), Αλέξης Καλοφωλιάς (μπάσο και φωνή), Χρήστος Μιχαλάτος (Τύμπανα) και Ραφαήλ Καρίβαλης (πλήκτρα και φωνή), άρα συμμετείχαν τα τρία από τα ιδρυτικά μέλη των Last Drive. Μοναδικό δείγμα της δουλειάς τους το EP με το ίδιο όνομα, που κυκλοφόρησε το 1986 από την Wipe Out Records (ήταν η τέταρτη κυκλοφορία της).

Το Φως Και Η Σκιά Του περιέχει τέσσερα κομμάτια, όλα συνθέσεις του Γιώργου Καρανικόλα, που ανέλαβε και τα πρώτα φωνητικά, αλλά με ελληνικούς στίχους αυτή την φορά, τους οποίους επίσης έγραψε. Οι ηχογραφήσεις του δίσκου, που έγιναν μέσα σε μια μέρα στο "In Recording Studio" τον Οκτώβριο του 1986, βρήκαν το κουαρτέτο να πειραματίζεται πράγματι με την μουσική των Suicide, και αυτό ακούγεται πολύ καθαρά στο φοβερό ομότιτλο που ανοίγει και τον δίσκο. Όμως ο σκοτεινός, ορμητικός θόρυβος των πλήκτρων διανθίζεται από rock’n’roll-ίστικα περάσματα στην κιθάρα στο απολύτως προσωπικό ύφος του Καρανικόλα, ώστε το αποτέλεσμα γίνεται κάτι σαν μίξη των Suicide και των Last Drive, ένα από τα καλύτερα ελληνόφωνα rock κομμάτια κατά την γνώμη μου. Το πιο αργό Αγάπη Χωρίς Ενθάρρυνση πάλι φέρει την σφραγίδα των Rev/Vega, όμως αυτή την φορά υπάρχουν και οι Velvet Underground στο μίγμα, με τα φωνητικά να είναι εξαιρετικά.

Όμως ο Καρανικόλας στο οπισθόφυλλο ευχαριστεί και για την έμπνευση όχι μόνο τους δύο Suicide αλλά και τους Ennio Morricone και Burt Bacharah. Το γιατί ακούγεται στο Λέμμινγκς, με το οποίο ξεκινά η δεύτερη πλευρά του ΕΡ: το mid-tempo garage αυτό κομμάτι, φέρει μελωδικά ανεξίτηλο το στίγμα του πρώτου, αλλά και την επιρροή του δεύτερου ενορχηστρωτικά. Πρόκειται για τραγούδι που με αγγλικούς στίχους κάλλιστα θα είχε θέση είτε στο Underworld Shakedown είτε στο Heatwave. Το ίδιο όμως ισχύει και για το μανιασμένο surf/garage/rock’n’roll istrumental με τον μάλλον απροσδόκητο τίτλο Μυστικές Εταιρείες, το οποίο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως η πιο συμβατική, ας πούμε, στιγμή της ηχογράφησης, αν δεν ήταν τόσο καλό.

Αυτή η εξαιρετική κυκλοφορία με το πέρασμα του χρόνου έγινε σπάνια, μέχρι να επανακυκλοφορήσει σε περιορισμένα αντίτυπα (375, για την ακρίβεια), από την Lotus το 2014 (άρα εξακολουθεί να είναι σχετικά σπάνια!). Θα άξιζε άραγε αυτό το side project να μακροημερεύσει; Η ποιότητα της μουσικής του επιβάλλει θετική απάντηση. Φυσικά η συζήτηση είναι θεωρητική. Οι Last Drive απορρόφησαν τότε όλη την προσοχή της ιδρυτικής τριάδας τους και σωστά. Γεγονός είναι πάντως ότι τα τέσσερα κομμάτια του δίσκου δεν έχουν ξεθωριάσει ούτε στο ελάχιστο από τον χρόνο και αυτό έχει την σημασία του.

 

Εels (1993)  

                           

Όλοι έχουν δικαίωμα να κάνουν την πλάκα τους από καιρό σε καιρό, έτσι δεν είναι; Όχι, δεν εννοώ ότι οι Eels, το τρίο που σχημάτισε Alex K. με τον Χρήστο Μιχαλάτο και τον Kostas Α., κατά κόσμον Κώστα Αναγνωστόπουλο (κιθάρα, φωνή) – και, όχι, δεν είναι ο δικός μας Κωνσταντίνος Αναγνωστόπουλος!- είναι κάτι σαν αστείο. Απλώς, άσχετα με το ποια ήταν η πρόθεση εξ αρχής, ως σχήμα φαινόταν εξ ορισμού βραχύβιο. Μόνη ηχογράφησή τους το 7’’ Motherfucker/Right Side Of The Moon (Electric Eel Records –1993). Ο Κώστας Αναγνωστόπουλος υπογράφει τις συνθέσεις, οι οποίες είναι αρκετά καλές με το Right Side Of The Moon ξεχωρίζει σαφώς και απηχούν μία τάση που ήδη υπήρχε εκείνη την εποχή και έσπρωξε πολλά παλιά garage συγκροτήματα να το «γυρίσουν» σε ένα πιο σκληρό punk/rock’n’roll ήχο. Τι θα είχε γίνει αν οι Eels δεν έμεναν απλώς ένα side project; Δύσκολο να πεις. Πάντως, το πρωτόλειο αυτό δείγμα άφησε να φανούν πολλά θετικά στοιχεία.


 

Distortion Tamers

Οι περιστάσεις τα έφεραν έτσι ώστε ο Αλέξης Καλοφωλιάς να ξαναβρεθεί στο studio με τον Κώστα Αναγνωστόπουλο πολλά χρόνια αργότερα. Συγκεκριμένα το 2013 ο Alex K ηχογράφησε μαζί με την τωρινή μπάντα του Αναγνωστόπουλου τους Distortion Tamers (το trio συμπληρώνεται με τον Χριστόφορο Τριανταφυλλοπουλο, drummer των Purple Overdose και No Man’s Land) το EP Faith In You. Η συνεργασία συνεχίστηκε και στην επόμενη κυκλοφορία με του σχήματος το single Suicide Nation (Anazitisi Records, 2015), με τον Καλοφωλιά να εκτελεί ξανά χρέη μπασιστα δίπλα στα σταθερά μέλη του γκρουπ Αναγνωστόπουλο (κιθάρα, φωνή) – Τριανταφυλλόπουλο (τύμπανα).

 

OST   “Σώσε Με”

To soundtrack της ταινίας “Σώσε Με” του Στράτου Τζίτζη αποτελεί στην παράλληλη δισκογραφία των Last Drive τον γραμματιζούμενο συγγενή που έρχεται για ολιγοήμερες διακοπές κοντά στην πτωχή πλην τίμια οικογένειά του. Ξεχωρίζει σαν τη μύγα μες στο γάλα από τις υπόλοιπες κυκλοφορίες, καθώς δεν έχει καμία σχέση με οποιονδήποτε εκφραστικό τρόπο του rock, έστω κι αν σε στιγμές καταβάλλει μικρές αλλά ηρωικές προσπάθειες εναρμόνισης με το σύνολο (κυρίως στο Ξανά, όπου συμμετέχουν οι Spacecakes του Αμοργινού). “Ραδιοφωνικό” trip hop, ambient και συμπαραμαρτούντα είδη συναποτελούν το φόρεμα που επιλέγουν οι Καλοφωλιάς/Αμοργινός για να ντύσουν μουσικά την ταινία - ήχοι σαφώς πιο εξευγενισμένοι, αλλά με τη δική τους ιδιαιτερότητα. Η διασκευή του Ας Ερχόσουν Για Λίγο του Σογιούλ (εδώ με sample της φωνής της Δανάης Στρατηγοπούλου) έτυχε σημαντικού airplay, αν αυτό σημαίνει κάτι, αλλά εν γένει τίποτα δε θυμίζει το παρελθόν - και το παρόν βεβαίως - των συντελεστών του. Οπωσδήποτε ως soundtrack εξυπηρετεί τον στόχο του καλύτερα επενδύοντας την ταινία (παρεμπιπτόντως μπορείτε να τη δείτε ολόκληρη εδώ) παρά ως αυτόνομο άκουσμα. Χρήσιμο άλμπουμ για όσους θα είχαν την περιέργεια να ακούσουν κάτι εντελώς διαφορετικό, ως παραπροϊόν πάντα της αγαπημένης τους μπάντας.

 

Spiral Drift 

Spiral Drift καλεί το μουσικό του όχημα ο κιθαρίστας Κώστας Οικονόμου και σε αυτό συμμετέχουν ο ΑλέξηςΚαλοφωλιάς, ο Χρήστος Μιχαλάτος και ο Άκης Πασχαλάκης, μηχανικός ήχου και συμπαραγωγός του Heavy Liquid, μεταξύ άλλων. Τα δύο κομμάτια του 10ιντσου που κυκλοφόρησαν μόλις το Νοέμβριο που μας πέρασε είναι δυο μικρά rock διαμαντάκια. Το Borderline Crossing είναι ένα νοσταλγικό instrumental blues/rock κομμάτι που στηρίζεται, όπως κάθε αντίστοιχο τέτοιο, στο διάλογο ανάμεσα στις κιθάρες και το στιβαρό μονολιθικό rhythm section. Το δεύτερο κομμάτι (Sandwalk) δεν ξεφεύγει ρυθμικά από το προηγούμενο, αλλά εδώ ξεχωρίζει ο τρόπος που ο Καλοφωλιάς απαγγέλει τους στίχους πάνω στη μουσική. Η συμμετοχή των μισών Last Drive πραγματικά παρέχει επαρκή μεν, αλλά όχι τα μόνα επιχειρήματα για να ανακαλύψετε τη συγκεκριμένη δουλειά. Στα 13 περίπου λεπτά του 10ιντσου διαφαίνεται η διάθεση του Οικονόμου (ο οποίος αναφέρεται ξεχωριστά, διότι υπογράφει στίχους και μουσική) να εξερευνήσει μονοπάτια πεπατημένα μεν, με το δικό του φρέσκο τρόπο δε, εκμεταλλευόμενος την εμπειρία των υπόλοιπων μουσικών.

 

The Screaming Fly

Για να μην αδικήσουμε κανένα, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι και το νεότερο μέλος των Drive, ο κιθαρίστας Στέφανος Φλώτσιος έχει καταγράψει τη δική του πορεία στη μουσική. Πιο συγκεκριμένα ο Φλώτσιος είναι ο frontman (φωνή, κιθάρα) των Screaming Fly, ενός από τα παλαιότερα σχήματα του εγχώριου garage rock (η ιστορία τους ξεκινάει κάπου στα 1992). Το 2013 κυκλοφόρησαν το LP Super Zero (μέσω του Happy Crasher, του label των Last Drive), το οποίο αποτελεί ένα χαρακτηριστικό δείγμα του μουσικού ύφους που πρεσβεύει η μπάντα.

 

Κείμενο: Κωνσταντίνος Αναγνωστόπουλος (Screaming Fly, Distortion Tamers), Παναγιώτης Γαβρίλης (Το Φως Και Η Σκιά Του, Eels), Μιχάλης Κουρής (Σώσε Με, Spiral Drift)

Soundgaze team

Fix your gaze on music!

Νέα Δίσκοι      Συναυλίες Συνεντεύξεις Στήλες Archive    Rookie's corner   Artist Index
 Επικαιρότητα   Κριτικές Συναυλιών Text Interviews Music Scouting      
 Ενημερώσεις   Προτάσεις για συναυλίες   Memory Lane      
        Local Jams
     
        Record Shuffle      
        Άρθρα