Ένας κύκλος συναυλιών με γενικό τίτλο Αισθηματική Αγωγή δεν σημαίνει απαραίτητα ότι στηρίζεται στο ομώνυμο έργο του Φλωμπέρ. Ίσα-ίσα, εδώ ο ειρωνικός τόνος του αυθεντικού τίτλου μάλλον εκλείπει - ή τουλάχιστον δύσκολα μπορείς να σκεφτείς κάτι τέτοιο έχοντας στο νου τα ονόματα που συμμετέχουν σε αυτό το δεύτερο μέρος του κύκλου που θα συμβεί αυτό το Σάββατο 21/1 στο Gagarin 205. Μαζί με τις μικρές παρουσιάσεις, παραθέτουμε και ένα χαρακτηριστικό κομμάτι που δικαιολογεί στοιχειωδώς την παρουσία τους σε αυτό το φεστιβάλ.
Όσοι έχουν στην καρδιά τους τους Κόρε.Ύδρο γνωρίζουν ήδη περί τίνος πρόκειται με τα Παιδιά της Παλαιότητας. Έχοντας κατά παράδοση βάση την Κέρκυρα, οι ζωντανές εμφανίσεις της παρέας του Παντελή Ε. Δημητριάδη παραμένουν περιορισμένες, αλλά πάντα δημιουργούν νέα σημεία αναφοράς στο συναυλιακό τοπίο - αν αμφιβάλλετε για αυτό το τελευταίο, η παρουσία σας το Σάββατο θα σας πείσει. Το τρίτο και πιο πρόσφατό τους άλμπουμ (Ενθύμιον Νεανικών Συντροφιών) χαιρετίζεται ως η πιο φυσική συνέχεια που θα μπορούσαν να μας προσφέρουν οι Κόρε.Ύδρο - μπορείτε να πάρετε μία γνώμη και σε αυτό το site - και αν μη τι άλλο δείχνει ότι η νέα μπάντα κάθε άλλο παρά παραπαίει.
Η Melentini δεν μένει πια εδώ, οπότε οποιαδήποτε εμφάνισή της στην Ελλάδα θα πρέπει να θεωρείται ιδιαίτερη. Πόσο μάλλον όταν αυτή θα γίνεται μαζί με τους Running Blue Orchestra, ακόμη περισσότερο από την στιγμή που (λογικά λόγω καραντίνας) δεν πρέπει να έχει παρουσιάσει ποτέ πριν τα ελληνόφωνα τραγούδια της μπροστά στο δικό μας κοινό τουλάχιστον. Η πιο πρόσφατη κυκλοφορία της είναι και αυτή ζωντανή από την Veego Records, με ξενόγλωσσο υλικό.
Στη Γερμανία (έχουμε συμπεράνει οτι) αυτοτοποθετείται κυρίως και η Κατερίνα Παπαχρήστου, η οποία κινείται στους προσωπικούς της δίσκους με το moniker Tango With Lions. Μέσα στους 4 δίσκους της θα εντοπίσεις πολλά μικρά και μεγάλα διαμάντια. Το πιο πρόσφατο update των θεάσεων του In A Bar μόνο στο Youtube το θέλει να ξεπερνάει συνολικά τα 36 εκατομμύρια (!). Το ακόμη φρέσκο πιο πρόσφατο άλμπουμ της, με τίτλο you.me., ηχογραφήθηκε με την συμβολή του (πανταχού παρόντα τα τελευταία χρόνια) Βασίλη Ντοκάκη των No Clear Mind.
Οι λάμδα ξεκίνησαν ως DIY μπάντα που έκανε συναυλίες σε μικρούς χώρους και έφτιαχνε τις πιο μερακλίδικες συσκευασίες για τα CD της. Αναπόφευκτα μεγάλωσαν σε μέγεθος γιατί δεν γινόταν αλλιώς με τόσο ποιοτικό υλικό και τέτοια πέραση στο κοινό που τους ανακάλυπτε μέρα με τη μέρα. Στο τελευταίο τους άλμπουμ, Τρία, βρίσκεται το απόσταγμα της δεκαετούς+ πορείας τους. Ως συνήθως ανυπομονούμε να τους δούμε να ερμηνεύουν και αυτά τα κομμάτια ζωντανά και να προμηθευτούμε την βινυλιακή έκδοση του μέχρι πρόσφατα μονάχα digital δίσκου.