Print this page
Δευτέρα, 29 Ιουνίου 2015 17:11

Live Review: Corrosion of Conformity / Potergeist / Full House Brew Crew @ Fuzz Club, 27/6/15

Written by 

Η ανακοίνωση της συναυλίας των Corrosion of Conformity στην Αθήνα, με το κλασικό μάλιστα line up (Keenan, Weatherman, Dean, Mullin), ήταν μια πολύ ευχάριστη είδηση, η πραγματοποίηση της όμως συνέπεσε με μια δύσκολη συγκυρία για τη χώρα, με τις συνέπειες που αυτή συνεπάγεται για οποιαδήποτε προγραμματισμένη εκδήλωση. Σε κάθε περίπτωσή όσοι βρέθηκαν στο Fuzz Club σίγουρα δεν το μετάνιωσαν. 

Οι Αθηναίοι Full House Brew Crew είχαν το δύσκολο έργο να ανοίξουν την βραδιά μπροστά σε ελάχιστο κόσμο, ωστόσο δεν φάνηκε να χάνουν το κέφι τους. Το trio πλέον έχει μεταμορφωθεί σε κουαρτέτο με την προσθήκη δεύτερης κιθάρας, κάτι που προσδίδει έξτρα όγκο στον heavy rock/ metal ήχο τους, που είναι ποτισμένος με την αισθητική του Αμερικάνικου Νότου (και της αντίστοιχης μουσικής σκηνής του στον σκληρό ήχο), με ξεκάθαρες τις Black Label Society επιρροές συν μια δόση από Metallica στα φωνητικά. Έπαιξαν με πάθος τις συνθέσεις τους από το ντεμπούτο τους Bet It All και προς το φινάλε μας παρουσίασαν μια ωραία διασκευή στο Awake των Godsmack.

Πολύ γρήγορα τους διαδέχθηκαν στη σκηνή οι επίσης Αθηναίοι Potergeist, οι οποίοι αποτέλεσαν το δεύτερο support σχήμα της βραδιάς. Το southern feeling βεβαίως διατηρήθηκε, μιας και η μουσική τους μοιάζει να έχει βγει από τους βάλτους του Νότου, ωστόσο προστέθηκε περισσότερο groove και «τρέλα» επί σκηνής. Πέντε πολύ δεμένοι, ως μπάντα, μουσικοί, καθόλου στατικοί επί σκηνής, με πρώτο και καλύτερο τον αεικίνητο τραγουδιστή Alex, δυνατές κιθάρες και πληθωρικό παίξιμο στα τύμπανα από τον Τόλη Τολέα, παρουσίασαν ένα σφιχτό, μεστό σετ, χωρίς κάποια «κοιλιά» στα 50 λεπτά περίπου που διάρκεσε. Με το τέταρτο άλμπουμ τους Crocodile Tears να έχει πρόσφατα κυκλοφορήσει και με πολύ αυτοπεποίθηση από τη δεκαετή συναυλιακή παρουσία, η εμφάνιση τους θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως απολύτως ταιριαστή προθέρμανση για τους COC. 

Υπό τους ήχους του ύμνου The Boys Are Back In Town των αγαπημένων Thin Lizzy οι Corrosion of Conformity έκαναν την εμφάνιση τους στην σκηνή του Fuzz (κάπως σαν τους ποδοσφαιριστές της εθνικής Ιρλανδίας που μπαίνουν στον αγωνιστικό χώρο με το ίδιο κομμάτι να παίζει στα ηχεία…). Κομμάτι έτσι κι αλλιώς σημαδιακό και για το ίδιο το συγκρότημα. Τα παιδιά λοιπόν επέστρεψαν στην πόλη μας τέσσερα χρόνια μετά την παρθενική εν Ελλάδι εμφάνιση τους, Μεγάλη Εβδομάδα του 2011 στον Αν, όπου μπροστά σε ελάχιστο κόσμο παρουσίασαν το δικό τους μπασταρδεμένο συνδυασμό hardcore με sludge, όπως τον καθιέρωσαν στις πρώτες κυκλοφορίες τους. Τώρα βέβαια είχαμε να κάνουμε με ένα τελείως διαφορετικό συγκρότημα, καθώς εδώ και λίγους μήνες έχει επιστρέψει στη σύνθεση τους, μετά από αρκετά χρόνια αποχής, ο Pepper Keenan. Ο Keenan δεν είχε μαλώσει με τους υπολοίπους, όπως θα απαιτούσε η rock & roll μυθολογία: ο λόγος της αποχής του είχε να κάνει με τη συμμετοχή του στους Down, η τεράστια επιτυχία των οποίων δεν αφήνει πολύ διαθέσιμο χρόνο για να ασχοληθεί με τους COC. Ο ρόλος του Keenan στους Corrosion είναι τόσο σημαντικός, γιατί είναι ουσιαστικά αυτός που τους προσέφερε την παρουσία ενός χαρισματικού frontman που τόσο έλειπε από το trio (ο κατά τα άλλα σπουδαίος Mike Dean είχε αναλάβει το ρόλο αυτό κατ’ ανάγκη) και έστρεψε το συγκρότημα στον τόσο χαρακτηριστικό και αναγνωρίσιμο heavy rock ήχο τους, που τους καταξίωσε σε ένα μεγαλύτερο κοινό (που έφτασε μέχρι και το MTV), ξεπερνώντας την απλώς cult φήμη τους σε ένα περιορισμένο hardcore/ metal κοινό.

Αρχηγού παρόντος εμφανίστηκαν λοιπόν οι Corrosion of Conformity, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, καθώς έμεινε εκτός του set το υλικό που περιλαμβάνεται στα δύο πρώτα άλμπουμ τους και (Eye for an Eye και Animosity) αλλά και τα δυο πιο πρόσφατα (Corrosion of Conformity και IX), γεγονός λογικό αφού σε αυτά δεν συμμετέχει ο Keenan. Το set τους απαρτίστηκε, αναμενόμενα, με κομμάτια από την κλασική τριάδα BlindDeliveranceWiseblood (κατά τεκμήριο οι καλύτερες δουλειές τους) συν τα America's Volume Dealer και In the Arms of God από τα κοντινά '00s. Εν ολίγοις ακούστηκαν τραγούδια από την καλύτερη εποχή τους, όπως τα αγαπημένα Broken Man, King Of The Rotten, Heaven’s Not Overflowing, Long Whip / Big America, Stonebreaker και φυσικά το ανεπανάληπτο Albatross. Το κλασικό και πάντα επίκαιρο Vote With Bullet βρήκε της θέση του στο encore με τους στίχους “Forgive and forget, fuck no I'talking about revolution” να συμπυκνώνουν την οπτική του Keenan. Ακολούθησε το Who'Got The Fire και το λατρεμένο Clean My Wounds, ως φινάλε του live.

Στα 90 λεπτά που έμεινε στη σκηνή το γκρουπ (το οποίο επέλεξε μάλιστα να παίξει στην προέκταση της σκηνής του Fuzz για να είναι πιο κοντά στο κοινό) έδειξε να το διασκεδάζει πραγματικά, με πρώτο και καλύτερο τον στυλοβάτη (και μοναδικό μέλος που δεν εγκατέλειψε ποτέ τη μπάντα) Woody Weatherman και τον Pepper Keenan να ακολουθεί εκτελώντας τα καθήκοντα του ως frontman (είπε μάλιστα ότι όταν σχεδίαζαν την περιοδεία εξέφρασε την επιθυμία του να περάσει κι από την Αθήνα, την οποία άλλωστε έχει επισκεφτεί και ως μέλος των Down). Όλα αυτά έχοντας απέναντι τους ένα αριθμητικά περιορισμένο και μουδιασμένο κοινό που ελάχιστες φορές αντέδρασε με ενθουσιασμό, ενώ είχαν να αντιμετωπίσουν ακόμα τον φτωχό ήχο που δεν αναδείκνυε των πλούτο των διπλών κιθάρων Keenan/Weatherman και τον όγκο της rhythm section των Dean/Mullin καθώς το ηχοσύστημα είχε εξαρχής «μπουκώσει» και μόνο στην πορεία βελτιώθηκε, ελάχιστα έστω, η κατάσταση.

Σε κάθε περίπτωση το γκρουπ απέδειξε γιατί θεωρείται και είναι από τα καλύτερα τους είδους, με τόσο σπουδαίο υλικό που δύσκολα συναντάς στα γκρουπ του συγκεκριμένου ήχου. Δεν είναι κακό το ότι το εγχώριο stoner κοινό ψάχνει να ανακαλύψει και το τελευταίο underground ευρωπαϊκό συγκρότημα, αλλά είναι αλήθεια ότι οι Corrosion of Conformity είναι σαφώς ανώτεροι του 90% των γκρουπ του χώρου. Δεν βλέπεις άλλωστε κάθε μέρα προσωπικότητες σαν τον Keenan, χαρακτηριστική περίπτωση χαρισματικού frontman, ο οποίος είναι ξεκάθαρο ότι στους Down βρίσκεται σε δεύτερο πλάνο πίσω από τον πολύ Phil Anselmo, στους Corrosion of Conformity όμως είναι ο απόλυτος πρωταγωνιστής, κάτι που φάνηκε και από το γεγονός ότι το trio που αποτελεί τον πυρήνα της μπάντας μαζευόταν συχνά γύρω από το drum kit αφήνοντας του όλο το πεδίο ελεύθερο, αναγνωρίζοντας του έτσι τον πρωταγωνιστικό του ρόλο παρότι είναι το νεότερο μέλος του (τρόπος του λέγειν αν αναλογιστούμε ότι εντάθηκε στο σχήμα το μακρινό 1989). Ελπίζουμε στην επόμενη φορά που θα βρεθούν στη χώρα μας (ευχόμαστε με νέο δίσκο) να τύχουν καλύτερων συνθηκών (από κάθε άποψη), το αξίζουν και με το παραπάνω.

Κείμενο / Φωτογραφίες: Κωνσταντίνος Αναγνωστόπουλος

Κωνσταντίνος Αναγνωστόπουλος

 

 

Ο Κωνσταντίνος Αναγνωστόπουλος γεννήθηκε στη διάρκεια της δεκαετίας του ’80 (συγκεκριμένα τη χρονιά για την οποία έχει τραγουδήσει ο Jimi Hendrix), όταν πια οι Joy Division είχαν πάψει ήδη να υπάρχουν από καιρό (ευτυχώς υπήρχαν οι New Order!). Μετά από χρόνια αναζητήσεων ανακάλυψε αυτό που έψαχνε σε μια έρημο, έκτοτε λατρεύει οτιδήποτε σχετίζεται με τους Kyuss. Πιστεύει ότι αν δεν υπήρχε το rock & roll θα έπρεπε να το έχουμε ανακαλύψει. Επίσης, είναι βέβαιος ότι ο Έλβις ζει κάπου ανάμεσα μας… 

Latest from Κωνσταντίνος Αναγνωστόπουλος

Related items