Οι Δανοί Efterklang επέστρεψαν στη χώρα μας μετά από πολλά χρόνια και πραγματοποίησαν ένα live που μας άφησε πραγματικά άφωνους!
Η βραδιά ξεκίνησε ήσυχα με τον Ελληνοσουηδό Plasi. Συνοδεία ενός ακόμα μουσικού στη δεύτερη ακουστική κιθάρα, ανέβηκε στη σκηνή στις 9 ακριβώς για να παρουσιάσει τις δικές του συνθέσεις. Μπορεί να είναι μισός Έλληνας μισός Σουηδός, η μουσική του ωστόσο θυμίζει κυρίως Αμερική. Η τραγουδοποιία του είναι σαφώς επηρεασμένη από την αμερικάνικη folk, στην πιο σύγχρονη εκδοχή της, που έχει διαμορφωθεί από σχήματα όπως οι Fleet Foxes. Στο μισάωρο περίπου που έμεινε στη σκηνή έπαιξε κομμάτια από τη μέχρι σήμερα δισκογραφία του (φυσικά και από το φετινό άλμπουμ Foreign Sea) και μας έδωσε το έναυσμα για να ψάξουμε περισσότερο τη δουλειά του. Βεβαίως πριν αποχωρήσει, δεν παρέλειψε για ακόμα μια φορά να εκφράσει τον ενθουσιασμό του για την πρώτη του εμφάνιση στη γενέθλια χώρα.
Σειρά για τη συνέχεια είχαν οι No Clear Mind. Με τους συγκεκριμένους τα πράγματα είναι απλά: είναι μπαντάρα, έχουν πολύ ενδιαφέρουσες κυκλοφορίες αλλά ζωντανά τους βλέπουμε σπανίως. Πιο πιθανό είναι να τους πετύχεις live στη Τουρκία παρά στην Αθήνα... Το καλό της υπόθεσης είναι πως η σπανιότητα των ζωντανών εμφανίσεων τους αυξάνει την επιθυμία μας να τους δούμε από κοντά. Όπως και να έχει, μετά από πολλά χρόνια (ούτε θυμόμαστε πόσα...) τους βρήκαμε ξανά μπροστά μας και αυτό μας χαροποίησε ιδιαίτερα. Για κάποιον που δεν έχει επαφή με το γκρουπ και έπρεπε να του κάνουμε τις συστάσεις, θα καταφεύγαμε στον όρο “post rock” για να περιγράψουμε τη μουσική τους. Την ίδια στιγμή ωστόσο θα το μετανιώναμε καθώς η συγκεκριμένη περιγραφή είναι μάλλον υπερβολικά περιοριστική. Οι συνθέσεις τους στοχεύουν περισσότερο στη δημιουργία ατμόσφαιρας παρά επενδύουν στην ένταση και στις κορυφώσεις. Αυτό το διαπιστώσαμε εξάλλου και στο Temple, όπου παρουσίασαν ένα ιδιαίτερα ατμοσφαιρικό set, το οποίο ξεπέρασε σε διάρκεια τη μια ώρα. Στο τέλος μάλιστα ο ιθύνων νους τους Βασίλης Ντοκάκης μας ενημέρωσε ότι είχαν άλλα δυο κομμάτια για να παίξουν, κάτι που τελικώς δεν έγινε γιατί έπρεπε να παραδώσουν τη σκυτάλη στους headliners.
Έστω κι έτσι, δεν μείναμε παραπονεμένοι, απολαύσαμε ιδιαιτέρως την εμφάνιση τους και θυμηθήκαμε κομμάτια που είχαμε χρόνια να ακούσουμε όπως το Nuclear Mind από το Dream Is Destiny (αν κάποιος βρει το συγκεκριμένο δίσκο σε φυσική μορφής, ας μας ενημερώσει). Το μόνο σκέλος στο οποίο υστέρησαν λιγάκι ήταν αυτό της ροής της συναυλίας, καθώς μεταξύ των κομματιών παρεμβάλλονταν μεγάλα κενά, κάτι όμως που είναι δικαιολογημένο αν αναλογιστούμε ότι τα live τους δεν χαρακτηρίζονται από πυκνότητα. Ελπίζουμε η επόμενη φορά που θα τους ξαναδούμε στη σκηνή να μην αργήσει ξανά τόσο πολύ!
Οφείλουμε να είμαστε ειλικρινείς μαζί σας: η παρούσα περίπτωση είναι από αυτές που δεν ξέρουμε πραγματικά πως να περιγράψουμε αυτό που ζήσαμε, το γιατί θα το καταλάβετε στη συνέχεια. Οι Efterklang εμφανίστηκαν στη σκηνή στις 11:15 και με την εντελώς αντιτουριστική εμφάνιση τους, δεν ψάρωσαν μάλλον κανένα. Αυτό μέχρι τη στιγμή που ξεκίνησε η μουσική, από εκεί και έπειτα η μπάλα χάθηκε. Αυτό που ακολούθησε ήταν ένα άνευ προηγουμένου ντελιριακό παραλήρημα, που θα έπαιρνε τα μυαλά ακόμα και του πλέον αδιάφορου για τη μουσική των Δανών.
Ομολογώ ότι δεν είχα εικόνα από τις προηγούμενες επισκέψεις της μπάντας στη χώρα μας αλλά ακόμα κι αν είχα, δύσκολα θα μπορούσα να φανταστώ αυτό που βιώσαμε. Πολύ απλά όσα εκτυλίχθηκαν στη σκηνή, στο πάτωμα, ακόμα και στο μπαρ (!!!) του Temple δεν είχαν προηγούμενο. Οι περισσότεροι έχουμε κατά νου τους Efterklang ως ένα από τα πιο ιδιοσυγκρασιακά σχήμα της Ευρώπης τα τελευταία 20 χρόνια, με αξιόλογους δίσκους εναλλακτικής ποπ, με έντονες αναφορές στη folk, σημαντικές συνεργασίες (όπως με τον Peter Broderick) και ένα μάλλον intellectual προφίλ. Καλό θα ήταν να τα αφήσουμε κατά μέρος αυτά, καθώς οι Δανοί ανέβηκαν στη σκηνή με μοναδικό σκοπό να δημιουργήσουν ένα ξέφρενο dance party! Και το κατάφεραν και με το παραπάνω.
Το τι έπαιξαν μικρή σημασία έχει. Οτιδήποτε κι αν διάλεγαν θα ακουγόταν σαν dancefloor anthem! Μπορεί τους Δανούς να μην τους έχουμε για γλεντζέδες (μάλλον για τελείως ξενέρωτους τους λογίζουμε), οι συγκεκριμένοι πέντε όμως αποδείχθηκαν party animals! Ο,τι και να πούμε θα τους αδικήσουμε. Και δεν ήταν μόνο η βασική τριάδα Clausen – Brauer – Stolberg, που τα έδωσαν όλα, ήταν και οι δυο μουσικοί στα μετόπισθεν, η big mamma που όργωνε στα τύμπανα καθώς και ο μέγας κλαρινοπαίχτης που έδωσε ρέστα φορώντας κουκούλα λύκου... Φανταστείτε πως κάποια στιγμή σαστίσαμε πραγματικά όταν οι τρεις εκ των πέντε παράτησαν τα όργανα τους ξαφνικά. Υπήρχε όμως λόγος: άνοιξαν χώρο στη σκηνή και άρχισαν να επιδίδονται σε συγχρονισμένες χορευτικές φιγούρες!
Μπορεί να μην ακούσαμε περίπλοκες και περισπούδαστες ενορχηστρώσεις, όμως οι συναυλίες δεν είναι μόνο αυτό, είναι και διασκέδαση και σε αυτό τον τομέα οι Efterklang πήραν άριστα και με το παραπάνω. Ξεχάστε τα άπειρα trash/ epic κτλ events που γίνονται στη πόλη: οι Δανοί έστησαν το καλύτερο χορευτικό πάρτι χωρίς να απωλέσουν στο ελάχιστο την ποιότητα τους ή να καταφύγουν σε φτηνά τεχνάσματα. Θα μπορούσαν άνετα να αναλάβουν αμέσως μετά και το dance after show του χώρου με τεράστια επιτυχία.
Μετά από 75 λεπτά κι αφού ο frontman είχε κυλιστεί στη σκηνή, καθίσει στο πάτωμα μαζί με όλους τους παρευρισκόμενους, ανέβει στο μπαρ για να τραγουδήσει, μας αποχαιρέτησαν οριστικά. Θα μπορούσαν να παίζουν μέχρι το πρωί χωρίς να κουνηθεί κανείς από τη θέση του αλλά τα καλά πράγματα (πρέπει να) κρατάνε για λίγο.
Ελπίζουμε να μην χρειαστεί μια και πλέον δεκαετία για να επανέλθουν στη χώρα μας οι Efterklang. Όποιος έχει την ευκαιρία να τους δει οπουδήποτε ζωντανά, δεν πρέπει να τη χάσει.
Το πιο feelgood live της χρονιάς!
Κείμενο: Κωνσταντίνος Αναγνωστόπουλος / Φωτογραφίες: Μιχάλης Κουρής
