Το ότι θα έφτανα στο σημείο να πω για τον Anton Newcombe, τον ιδιοφυή ιθύνοντα νου πίσω από τους θρυλικούς Brian Jonestown Massacre, ότι ακούγεται ώριμος, προσγειωμένος και (σχεδόν) ευτυχισμένος, δεν το περίμενα ποτέ. Ο χρόνος, όμως, η εμπειρία που έρχεται μαζί του και ο ρόλος του οικογενειάρχη φαίνεται να έχουν αλλάξει αρκετά τον πάλαι ποτέ δύστροπο, υπερφίαλο, συχνά χαμένο σε διπλανές διαστάσεις Newcombe. Διαβάστε την συνέντευξη που ο ταλαντούχος δημιουργός παραχώρησε στο soundgaze.gr λίγες μέρες πριν την πρώτη εμφάνισή του στην χώρα μας (Fuzz, Δευτέρα 14 Ιουλίου) και κρίνετε μόνοι σας.
-Oι τελευταίες δύο κυκλοφορίες σας κατά την γνώμη μου μοιάζουν σαν μία επιστροφή στον ήχο των ηχογραφήσεών σας του τέλους των 90s– αρχών των 00s και λιγότερο πειραματικές από το υλικό που κυκλοφορήσατε ενδιάμεσα. Θεωρείς ότι κάτι τέτοιο ισχύει;
Αυτό ισχύει, θα έλεγα, αλλά ενδιαφέρομαι περισσότερο να δημιουργώ ένα μουσικό ύφος και όχι να προσαρμόζομαι σε κάποιο… Για κάποιους δίσκους ένιωσα, ότι ήθελα να κάνω ένα προσωπικό ταξίδι, ότι ήθελα να πειραματιστώ δημόσια ώστε να το βγάλω από μέσα μου.
- Είσαι ικανοποιημένος από την ως τώρα αποδοχή του νέου δίσκου σας Revelation;
Ναι, ο κόσμος πραγματικά μοιάζει να τον έχει αγαπήσει και τα τραγούδια στα live, όταν τα παίζουμε σωστά, ακούγονται πραγματικά πολύ καλύτερα από ό,τι στον δίσκο.
-Αν και η δουλειά σου έχει κριτική αναγνώριση, αυτό δεν φαίνεται να οδήγησε σε αντίστοιχη εμπορική επιτυχία. Αναδρομικά, μετανιώνεις ίσως για κάποιες επαγγελματικές επιλογές;
Πίστεψέ με, ζω στην Ευρώπη, είμαι καλλιτέχνης, απασχολώ ανθρώπους επαγγελματικά για να με βοηθούν, ταξιδεύω και ζω την οικογένειά μου, έχω στούντιο, κάνω παραγωγές και κυκλοφορώ τις δουλειές άλλων συγκροτημάτων. Τι στο καλό θεωρείς ότι είναι τελικά επιτυχία;
-Από όσο γνωρίζω ζεις στο Βερολίνο. Τι σε έκανε να φύγεις από τις ΗΠΑ; Θα σκεφτόσουν ποτέ να επιστρέψεις;
Δεν θέλω να έχω οποιαδήποτε σχέση με την σύγχρονη δημόσια αλλά και πολιτική τάση προς τον φασισμό και στο Βερολίνο δεν πρόκειται να συμβεί αυτό, όχι με τον απροκάλυπτο τρόπο που συμβαίνει οπουδήποτε αλλού.
-Υποθέτω ότι μέρος του κοινού έμαθε τους Brian Jonestown Massacre από το ντοκυμαντέρ «Dig». Πιστεύεις ότι η ταινία αυτή έδειξε μία ακριβή εικόνα δική σου και του συγκροτήματός σου;
Όχι, καθόλου, ούτε και των Dandy Warhols.
- Πολύ συχνά κατονομάζεσαι σαν πολύ μεγάλη επιρροή διαφόρων σύγχρονων ψυχεδελικών συγκροτημάτων. Παρακολουθείς αυτή την σκηνή;
Νιώθω κολακευμένος, όμως είμαι απασχολημένος με την δική μου δουλειά αλλά και περνώντας χρόνο με την οικογένειά μου, την οποία αγαπώ πάρα πολύ.
- Σε κάποιες από τις κυκλοφορίες σας αναγραφόταν η ημερομηνία γέννησης και του (υποτιθέμενου) θανάτου, συνοδευόμενες από διάφορες ρήσεις σας. Πάντα ήθελα να σε ρωτήσω αν σήμαινε κάτι αυτό ή ήταν απλώς ένα αστείο.
Ήταν κάτι σαν τον επιτάφιό μου μέχρι εκείνη την στιγμή.
- Θα μπορούσες να κατονομάσεις την μεγαλύτερη επιρροή στην μουσική σου;
Είναι η μάθηση. Αγαπώ πολύ να παθαίνω και να διδάσκω τον εαυτό μου καινούρια πράγματα.
- Και αν, τέλος θα έπρεπε να κατονομάσεις τον μουσικό (ή συγκρότημα) που δεν μπορείς με τίποτα να αντέξεις, ποιος θα ήταν αυτός;
Ο Frank Zappa
- Σε ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου.
