Αναμφίβολα οι Birthday Kicks αποτελούν μία από τις πλέον ελπιδοφόρες νέες μπάντες της ταλαίπωρης αλλά (όχι τόσο παραδόξως) μουσικά ακμάζουσας χώρας μας. Την Παρασκευή κατεβαίνουν ξανά στην Αθήνα για ένα live στο Ίλιον Plus και με αυτήν την αφορμή, μιας και προσωπικά είχα τον πρώτο τους ολοκληρωμένο δίσκο στη δεκάδα των αγαπημένων μου για το 2016, άδραξα την ευκαιρία να απευθύνω μερικές ερωτήσεις στον Ανδρέα Αλμπάνη (φωνή, κιθάρα).
Τώρα που το 2016 έχει τελειώσει και έχουν γίνει οι σχετικοί απολογισμοί, τι feedback έχετε λάβει για το 1ο σας ολοκληρωμένο άλμπουμ από οπαδούς και Τύπο;
Δεχτήκαμε πολύ καλές κριτικές για το Black Echo Trap. Δεν ήμασταν προετοιμασμένοι να ασχοληθούν μαζί μας τόσοι άνθρωποι, και μάλιστα κάποιοι από αυτούς από άλλες χώρες. Ακόμα και τώρα νιώθουμε τον ενθουσιασμό με τον οποίο έγινε δεκτός ο δίσκος μας από κάποιους φίλους, παλιούς και νέους. Μας έδωσε επίσης την ευκαιρία να παίξουμε live μαζί με τους Savage Republic, τους Uncle Acid & the Deadbeats, τους Wedge, τους Thee Holy Strangers, τους Screaming Fly, τους Mr. Highway Βand, τους Craang. Είχαμε τη χαρά να παίξουμε στο Los Almiros festival τον Αύγουστο, με Godsleep, Lionize, VIC και Truckfighters.
Ως τώρα οι δίσκοι σας (ΕΡ και album) έχουν κυκλοφορήσει μόνο ψηφιακά και σε βινύλιο. Εσείς σε ποιο μέσο προτιμάτε να ακούτε μουσική;
Το μόνο που δεν προτιμούμε πλέον είναι το CD. Δηλαδή δεν θυμάμαι πόσα χρόνια έχω να αναζητήσω έναν δίσκο σε CD. Σίγουρα το βινύλιο είναι το πιο γοητευτικό μέσο, αλλά η αλήθεια είναι ότι η περισσότερη μουσική της ημέρας πια παίζει στους υπολογιστές.
Πώς προέκυψε το πρόσφατο split 45άρι στην Vault Relics με τους Screaming DEAD Balloons; Πώς σας φαίνεται το μάλλον παραμελημένο format του split 7”;
Ήταν ιδέα του Ματθαίου που τρέχει την Vault Relics στις Σέρρες. Κάπου την άνοιξη μας είπε ότι ήθελε να κάνει μια split κυκλοφορία με τους Screaming Dead Balloons κι εμάς, αμφότεροι από Λάρισα. Εμείς μόλις είχαμε προγραμματίσει να ηχογραφήσουμε κάποια κομμάτια λίγο πριν μπει το καλοκαίρι οπότε το timing ήταν ιδανικό. Το She Talks Τo Rainbows δεν είχαμε αρχικά προγραμματίσει να το ηχογραφήσουμε με αυτά τα κομμάτια, παρόλο που το παίζαμε σε κάθε live μας από το A Night For The Ramones που είχαμε οργανώσει με τα Αντισώματα στη Λάρισα το Δεκέμβριο του 15. Αυτή η split κυκλοφορία ήταν η αφορμή να το ηχογραφήσουμε και έτσι κυκλοφόρησε, μόλις 9 μήνες μετά το Black Echo Trap.
Η split κυκλοφορία γενικά είναι μια πολύ ωραία ιδέα για να βγαίνει πιο εύκολα και γρήγορα η μουσική, ειδικά όταν τα χρήματα είναι περιορισμένα ή όταν κάποια κομμάτια δεν χωρούν πουθενά.
Μάθαμε πως πριν λίγο καιρό είχατε μια αλλαγή στις σύνθεσή σας. Μπορείτε να μας δώσετε περισσότερες πληροφορίες σχετικά;
Ο Jeroen, με τον οποίο ξεκινήσαμε τη μπάντα, αποφάσισε να φύγει για Βέλγιο. Δύσκολη απόφαση για τον ίδιο, δύσκολο και για εμάς να σκεφτούμε τι θα κάνουμε με τη μπάντα. Ευτυχώς, ο Μάνος που μας είχε κάνει την παραγωγή στο Black Echo Trap και του She Talks to Rainbows, είχε γίνει κάτι σαν άτυπο μέλος της μπάντας ήδη από τότε. Δηλαδή, ήμασταν ήδη φίλοι, είχαμε συνεργαστεί στα κομμάτια των Kicks, τον εκτιμούσαμε επίσης και σαν μουσικό μέσα από τους Craang. Οπότε το να καλύψει ο Μάνος το κενό που άφησε ο Jeroen ήρθε πολύ φυσιολογικά.
Δεν χρειάζεται μαντικές ικανότητες για να φανταστούμε πως σας αρέσουν οι διασκευές, μάλιστα καταφέρνετε και τις εντάσσετε κάθε φορά στο ύφος σας. Ποια κριτήρια ακολουθήσατε για να διαλέξετε τις συγκεκριμένες;
Αρκεί ένα κομμάτι να μας τραβήξει την προσοχή και να το φανταστούμε. Μετά, στα τζαμαρίσματα, κάποια πηγαίνουν στη χώρα του ποτέ και κάποια άλλα γίνονται αγαπημένα μας και κολλάμε μαζί τους.
Ποια μπάντα ή ποιες μπάντες θα θέλατε να ακούσετε να διασκευάζουν τα δικά σας κομμάτια μέσα από το Black Echo Trap;
Δεν το έχουμε ποτέ σκεφτεί αυτό. Αυτό που θα είχε ενδιαφέρον θα ήταν να ακούσουμε τα τραγούδια μας παιγμένα σε κάποιο άλλο ύφος.
Ποια είναι γενικότερα η νοοτροπία σας περί της μουσικής; Αποτελεί τρόπο έκφρασης, μέσο βιοπορισμού, κάτι άλλο τρίτο ίσως;
Σίγουρα τρόπο έκφρασης. Αλλά και ένα πράγμα που μας ισορροπεί σαν άτομα και μας βοηθά να εκτονώνουμε πολλά πράγματα. Κάτι σαν ψυχοθεραπεία.
Εδρεύετε στη Λάρισα, εκπροσωπώντας επάξια την ελληνική επαρχία. Τι εικόνα και γνώμη έχετε για την σκηνή της πόλης σας;
Υπάρχουν σταθερές μπάντες και παρέες και ενδιαφέρον σε διάφορα είδη, κυκλοφορούν και δίσκοι από τη Λάρισα, υπάρχουν και σταθεροί χώροι για live, έρχονται πολλές και καλές μπάντες και παίζουν στην πόλη, υπάρχουν άνθρωποι που γράφουν και σχεδιάζουν και κάνουν ραδιόφωνο, και όλα χαίρεσαι να τα διαβάζεις, να τα χαζεύεις και να τα ακούς, όλα φαίνονται μια χαρά.
Τι μέλλει γενέσθαι για τους Birthday Kicks; Σχεδιάζετε κάτι για το άμεσο μέλλον, πέρα από το επερχόμενο live στην Αθήνα;
Υπάρχει καινούριο υλικό και αυτή την περίοδο το ψάχνουμε από την αρχή. Η μπάντα με το Μάνο έχει ήδη αλλάξει και μπορεί να εξελιχτεί έτσι όπως δεν το είχαμε φανταστεί. Σίγουρα θα ηχογραφήσουμε κάτι μέσα στο 2017 αλλά ακόμα δεν ξέρουμε πώς θα είναι. Την πορεία αυτής της εξέλιξης πάντως μπορεί κάποιος να παρακολουθήσει στα λίγα live που θα κάνουμε το επόμενο διάστημα. Λίγα, διότι ο Μάνος μένει στη Θεσσαλονίκη, άλλοι δυο στη Λάρισα, και οι συναντήσεις μας αναγκαστικά αραιώνουν. Την Παρασκευή στις 27 Ιανουαρίου φιλοξενούμαστε από το Merlin’s Music Box στο Ίλιον στην Αθήνα, παρέα με τους The Snails και τους Youth In Outer Space και την Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου παίζουμε στο Rover στη Θεσσαλονίκη με τους Background Noise Suppression. Όποιοι φίλοι από Αθήνα και Θεσσαλονίκη έχουν περιέργεια ας έρθουν.
Σας ευχαριστούμε πολύ για το χρόνο που διαθέσατε. Θα σας δούμε ζωντανά στις 27/1 στο Ίλιον Plus!
Σας ευχαριστούμε για τη φιλοξενία. Τα λέμε εκεί!
