Ο σύγχρονος σκληρός ατμοσφαιρικός ήχος έχει την τιμητική του αυτές τις ημέρες. Πρώτα η έλευση των Alcest τη Δευτέρα, και κατόπιν η μετάκληση την Παρασκευή της Νορβηγίδας Katherine Shepard, η οποία καλλιτεχνικά ακούει στο όνομα Sylvaine. Με πολλή όρεξη η Katherine απάντησε στις ερωτήσεις του Μιχάλη Κουρή και υποσχέθηκε πως η συναυλία θα μας μείνει αξέχαστη. Δεν μπορούμε να το προδικάσουμε, αλλά σίγουρα θα συζητηθεί ως άκρος ενδιαφέρουσα, αν κρίνουμε από τους δύο ως τώρα δίσκους της.
Γεια σου Katherine και σε ευχαριστώ πολύ για αυτή την ευκαιρία να σου θέσω κάποια ερωτήματα. Πρώτα απ 'όλα, θα μπορούσες να μας δώσετε ένα σύντομο ιστορικό σου, από μουσικής απόψεως; Σε ποια μέρη έχεις ζήσει, αν έχεις σπουδάσει μουσική, σε ποια συγκροτήματα έχεις παίξει;
Για να μην μακρηγορώ: Γεννήθηκα στην Καλιφόρνια, αλλά μεγάλωσα στο Όσλο της Νορβηγίας, κάτι που, μεταξύ άλλων, μου έδωσε μια πολύ ισχυρή σύνδεση με τη φύση από την αρχή. Έχω πάθος με τη μουσική από τότε που ήμουν 14 ετών, το οποίο δεν αποτελεί έκπληξη καθώς και οι δύο γονείς μου ήταν στο χώρο της μουσικής και, επομένως, με σύστησαν σε αυτόν τον τρόπο ζωής από μικρή ηλικία. Έκανα 7 χρόνια μουσική εκπαίδευση και κατά τα τελευταία 3 χρόνια των σπουδών μου πήρα πτυχίο Μουσικολογίας. Όσο σπούδαζα, έπαιζα και σε πολλά διαφορετικά projects, τα πάντα, από φωνητικά σύνολα μέχρι κανονικά συγκροτήματα, αλλά τίποτα που δεν κατάφερε κάτιι πέρα από τις τοπικές σκηνές. Από το 2013 που ένιωσα πως ήμουν έτοιμη να αναλάβω το δικό μου, πολύ προσωπικό project που κατέληξε να εξελίσσεται στη Sylvaine. Λίγα χρόνια πριν άρχισα να περνάω ένα μεγάλο μέρος του χρόνου μου στο Παρίσι, στη Γαλλία, όπου έχω μετεγκατασταθεί από τότε και για το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου μου.
Η μουσική σου είναι ιδιαίτερα συναισθηματική. Τι συναισθήματα θέλεις να περάσεις στον ακροατή ή να απελευθερώσεις μέσα από τη μουσική σου;
Δεν είμαι αυτή που θα υπαγορεύσει τι συναισθήματα θα πρέπει να προκύψουν όταν ο κόσμος ακούει τη μουσική μου, μιας και ελπίζω ότι ο καθένας μπορεί να πάρει κάτι διαφορετικό από την ακρόαση της μουσικής μου. Ο καθένας έχει ένα διαφορετικό σημείο εκκίνησης και υπόβαθρο στη ζωή του, έτσι μόνο και μόνο επειδή έβαλα κάποια συναισθήματα στα τραγούδια μου, δεν σημαίνει ότι όλοι θα αισθάνονται το ίδιο γι 'αυτά. Ωστόσο, ελπίζω ότι μερικοί άνθρωποι θα μπορούν να αισθανθούν άνεση ακούγοντας τα τραγούδια μου, να γνωρίζουν ότι και κάποιος άλλος εκεί έξω νιώθει το ίδιο με αυτούς.
Το να κατηγοριοποιούμε τη μουσική σε είδη είναι στην πραγματικότητα δική μας δουλειά, αλλά θα ήθελα να έρθεις για λίγο στη θέση μας και να προσπαθήσεις να περιγράψεις τη μουσική σου στους αναγνώστες μας.
Δεν είμαι οπαδός των “ταμπελών”, για να είμαι ειλικρινής, διότι νομίζω ότι προσπαθούν να περιορίσουν την τέχνη με έναν τρόπο που δεν θα έπρεπε. Η συνεχής ανάγκη μας να βάζουμε τα πάντα, αφηρημένα ή όχι, σε κουτάκια, ξεφεύγει από το νόημα. Καταλαβαίνω την εμπορική λειτουργία των ειδών, αλλά εξακολουθώ να πιστεύω ότι είναι λίγο περιττή, ιδιαίτερα σήμερα που τα πάντα συγχωνεύονται στη μουσική σκηνή. Συνήθως λέω στους ανθρώπους να αποφασίσουν για τον εαυτό τους, πώς θα ήθελαν να ονομάσουν τη μουσική μου. Υποθέτω ότι θα μπορούσατε να πείτε ότι είναι ατμοσφαιρική, σκοτεινή, μελωδική, αντιθετική... Κάποια είδη που έχω δει να χρησιμοποιούνται για τη μουσική μου είναι blackgaze, post rock, shoegaze, doomgaze, ατμοσφαιρικό metal, alternative rock κλπ Στο τέλος, το πιο σημαντικό είναι να προσπαθήσουμε και να δημιουργήσουμε κάτι πολύτιμο, κάτι ειλικρινές και συναισθηματικό.
Ποιους καλλιτέχνες θα ονομάτιζες ως μεγαλύτερες επιρροές για τον τρόπο γραφής σου;
Υπήρξαν τόσα πολλά θαυμάσια συγκροτήματα και καλλιτέχνες που με ενέπνευσαν στην πορεία. Ακριβώς όπως και σε κάθε άλλο καλλιτέχνη, η μουσική που μου αρέσει με εμπνέει, αλλά την ίδια στιγμή προσπαθώ να μην αντλήσω πάρα πολύ άμεση έμπνευση από έαν καλλιτέχνη. Θέλω να δημιουργήσω το δικό μου ήχο. Σε γενικές γραμμές, θα ακούσω κάθε μουσική από κάθε είδος που με αγγίζει με κάποιο τρόπο. Είναι σημαντικό να παραμενω ανοιχτόμυαλη, όταν πρόκειται για την τέχνη. Αγαπώ μουσικές από τις σκηνές του post-punk / dreampop / new wave / shoegaze και την παλιά σκηνή του goth / darkwave, καθώς και το black metal, το grunge και τις νεότερες σκηνές του post rock & του post metal. Όσο για τα συγκροτήματα που με έχουν εμπνεύσει με τα χρόνια θα μπορούσα να αναφέρω εν τάχει: Type O Negative, Chameleons, Hammock, Alcest, Bathory, Dead Can Dance, Slowdive, 40 Watt Sun, Cocteau Twins, Depeche Mode, Warning, Burzum, The Cure , Mono, Chelsea Wolfe, Low, Scarling κτλ. Νομίζω όμως ότι η μπάντα που άνοιξε πραγματικά τα μάτια στην προσωπική μου έκφραση ήταν οι Type O Negative. Υπήρξαν πολύ σημαντική μπάντα για μένα, και θα μένω για πάντα πληγωμένη που δενέχω δει ζωντανά τον Peter Steele πριν πεθάνει.
Το Wistful κυκλοφορεί εδώ και μερικούς μήνες, ένα εξαιρετικό ατμοσφαιρικό άλμπουμ, αν με ρωτάς. Πώς σου φάνηκε η υποδοχή του άλμπουμ από τον Τύπο και τους οπαδούς;
Σε ευχαριστώ τόσο πολύ - είναι πάντα τόσο όμορφο να διαβάζω τέτοια θετικά λόγια για τη μουσική μου! Είμαι πολύ χαρούμενη με το πώς ελήφθη το Wistful μετά την κυκλοφορία του τον περασμένο Μάιο. Δεν είναι ποτέ δεδομένο ότι οι άνθρωποι θα πάρουν το χρόνο για να τσεκάρουν μια νέα μπάντα, πόσο μάλλον στην πραγματικότητα να ξοδέψει χρόνο για να την προωθήσει και να διαδώσει το όνομά της. Νομίζω ότι ήμουν αρκετά τυχερη που βιώνω αυτό με το Wistful. Όχι μόνο χάρη στους υπέροχους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο και το μουσικό τύπο, αλλά και στην εταιρία μου τη Season of Mist, η οποία μπορούσε να προωθήσει το δίσκο με το σωστό τρόπο. Νομίζω ότι η ανταπόκριση ήταν συνολικά πολύ θετική για αυτό το άλμπουμ, με πολλά θετικά σχόλια γραμμένα σε διάφορα μέσα ενημέρωσης και πολλές όμορφες λέξεις που μου εστάλησαν σε μήνυμα από οπαδούς από όλο τον κόσμο, κάτι που βέβαια θα ήταν το μοναδικό που θα μπορούσε ποτέ να ζητήσει κάποιος..
Η όλη σκηνή του shoegaze black metal φαίνεται να είναι ένα one-man - ή, στην περίπτωσή σας, ένα one-woman - project. Γιατί πιστεύεις ότι συμβαίνει αυτό; Ποιούς λόγους είχες για να επιλέξεις ότι θα πρέπει να δημιουργήσεις τη δική σου μουσική μόνη σου, τουλάχιστον όταν άρχισες;
Ναι, είναι αλήθεια ότι υπάρχουν πολλά σόλο project σε αυτή τη σκηνή. Δεν είμαι ακριβώς σίγουρη γιατί συμβαίνει αυτό, αλλά ίσως οι άνθρωποι εντός των διαφόρων projects να ένιωσαν όπως κι εγώ κατά τη δημιουργία των Sylvaine. Από την πλευρά μου, ο λόγος για τον οποίο οι Sylvaine είναι solo project είναι γιατί ένιωσα την ανάγκη να δημιουργηθεί μια μπάντα που θα ήταν πολύ προσωπική για μένα, όπου θα είχα την ελευθερία να εκφράσω ό, τι χρειάζομαι, όποτε το χρειάζομαι. Χωρίς περιορισμούς. Δεν ήθελα να συμβιβαστώ για την τέχνη του project αυτού, όπως είχα κάνει με πολλές μπάντες μου στο παρελθόν, έτσι επομένως σκέφτηκα πως οι Sylvaine θα λειτουργούσαν καλύτερα ως solo project, αν βρισκόμουν σε θέση να το κάνω μόνη μου. Μετά το πρώτο μου άλμπουμ Silent Chamber, Noisy Heart, υποθέτω πως απέδειξα στον εαυτό μου ότι ήταν πράγματι δυνατό για μένα να εκφράστώ και να εργαστώ μόνη μου, ακόμα και με τις περιορισμένες δεξιοτήτές μου σε επίπεδο γνώσεων και οργάνων.
Σε δημοσιεύματα του Τύπου, συνήθως αναφέρεσαι ως πολυ-οργανίστας (multi-instrumentalist). Ποιο είναι το μυστικό σου; Ποια θα θεωρούσες το κύριο όργανό σου, αν υπάρχει κάτι τέτοιο;
Ω, δεν υπάρχει κανένα μυστικό. Απλά μια οριακή εμμονή με τη μουσική για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου, η περιέργεια για τον χαρακτήρα του κάθε οργάνου, τον ήχο και το ρόλο σε μια μπάντα και βασικά πολλή δουλειά. Όπως ανάφερα παραπάνω, πραγματικά πιστεύω πως οι ικανότητές μου στα διάφορα όργανα είναι περιορισμένες, αλλά εξακολουθούν να αποδεικνύονται επαρκείς για να εκφράσω τα πιο εσωτερικά μου συναισθήματα. Τουλάχιστον προς το παρόν! Το κύριο όργανό μου πρέπει να είναι η φωνή μου, μιας και την χρησιμοποιώ από τότε που ήμουν παιδί. Πάντα μου ερχόταν πολύ φυσικό, κάτι που μου έλεγε ότι θα πρέπει να προσπαθήσω να το εξελίξω στο επίπεδο ενός καλλιτέχνη. Όσο για το αγαπημένο μου όργανο αυτήν την στιγμή, νομίζω ότι πρέπει να είναι η κιθάρα. Είναι τόσο θαυμάσιο και πολυδύναμο εργαλείο σύνθεσης και ακόμη εξακολουθεί να μου φαίνεται φρέσκο αφού παίζω δύο χρόνια.
Οφείλω να ομολογήσω ότι μου αρέσει η φωνή σου, τόσο η αιθέρια όσο και η πιο black metal πλευρά της. Αισθάνεσαι ότι το στερεότυπο της τυπικής «όμορφης» γυναικείας φωνής αρχίζει να ξεθωριάζει στις νεότερες γενιές;
Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά λόγια.... Με κάνει πολύ χαρούμενη που τα διαβάζω! Πιστεύω ακράδαντα ότι υπάρχουν τόσοι πολλοί διαφορετικοί τύποι γυναικείων φωνών στις διάφορες μουσικές σκηνές του σήμερα, που αυτή η ανάγκη για μια «όμορφη» φωνή είναι λιγότερο παρούσα. Θέλω να πιστεύω ότι το πιο σημαντικό πράγμα για τους ακροατές της μουσικής είναι η ειλικρίνεια και για τους καλλιτέχνες η έκφραση πραγμάτων που ισχύουν για αυτούς, οπότε δεν έχει σημασία με ποιο τρόπο εκφράζεται. Ίσως κάνω λάθος, αλλά νομίζω ότι οι άνθρωποι γίνονται όλο και πιο ανοιχτόμυαλοι, τουλάχιστον στις πιο underground σκηνές. Ίσως όχι στις pop σκηνές ... Δεν είμαι σίγουρη για το πώς θα ένιωθαν οι άνθρωποι αν η Beyonce άρχιζε να γρυλίζει στη σκηνή, χαχα!
Σε μάθαμε κυρίως από τη συνεργασία σου με τον Neige και τους Alcest. Πώς συνέβη αυτό; Με ποιους τρόπους σε έχει βοηθήσει αυτή η συνεργασία;
Αυτό ήταν μεγάλη συγκυρία για μένα, χαχα! Ανακάλυψα πρώτη φορά τους Alcest το 2011/2012 και αμέσως ερωτεύτηκα και συνδέθηκα με τη μουσική τους. Το 2012 είχα τη χαρά να τους βλέπω να παίζουν ζωντανά μια-δυο φορές και τελικά τους συνάντησα. Μετά από αυτό, έμεινα σε επαφή με τον Neige, γίναμε φίλοι και άρχιζα να του δείχνω πράγματα που έκανα με τους Sylvaine (ήταν αρχή για μένα, έτσι αισθάνομαι πως πρέπει να ζητήσω συγγνώμη που του έστειλα τόσο χάλια demos για να ακούσει .... ). Είχε πολύ θετικά σχόλια για τη μουσική μου και ουσιαστικά έγινε υποστηρικτής του project. Αυτό οδήγησε τελικά στην περιοδεία που έκανα μαζί τους στη Νότια Αμερική το Σεπτέμβριο του 2014 και μετά από αυτό, ο Neige έπαιξε τύμπανα στο Wistful και εγώ έκανα κάποιες φωνητικές ενορχηστρώσεις στο Kodama. Μου αρέσει πολύ το στυλ του και η προσοχή του ως ντράμερ, έτσι ώστε και οι δύο θεωρήσαμε ότι θα μπορούσε να ταιριάξει πολύ καλά με τη μουσική στους Sylvaine. Μετά από αυτό ουσιαστικά προσπάθησαμε να παίξουμε τα τραγούδια και οι δύο συμφώνησαμε ότι ακούγεται καταπληκτικό! Ξέρω πως εκείνη την περίοδο ο Neige είχε διάθεση να ξαναπαίξει ντραμς, γι 'αυτό ήταν μια χρυσή ευκαιρία για μένα να επωφεληθώ από αυτό, χαχα. Ελπίζω ότι η συνεργασία αυτή θα συνεχιστεί και στο μέλλον, καθώς όχι μόνο μου έδωσε τεράστια χαρά σε επίπεδο μουσικής, αλλά και άνοιξε περισσότερο τις πόρτες για μένα σε προωθητικό και εργασιακό επίπεδο. Μπορώ να ευχαριστήσω τον Neige για πολλά πράγματα! Είναι ο καλύτερος, χωρίς αμφιβολία.
Μιλώντας για τον Neige, υπάρχει αυτό το βίντεο online στο YouTube, όπου παίζετε μαζί διασκευές σε Slowdive και τραγούδια των Alcest και των Sylvaine στην παραλία για μερικούς λίγους τυχερούς συμμετέχοντες. Αυτό το βίντεο πρέπει να κρύβει μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία. Θα ήθελες να μας ενημερώσεις γι 'αυτό;
Προσκληθήκαμε να κάνουμε αυτή τη συναυλία από τον promoter, ο οποίος είναι επίσης υπεύθυνος και δημιουργός του μεγάλου ρουμανικού φεστιβάλ Dark Bombastic Evening, μιας και εκείνος ήθελε να δημιουργήσει αυτό την ειδική “μια κι έξω” εκδήλωση, για να γιορτάσει την αιθέρια ομορφιά του καλοκαιρινών βραδιών δίπλα στη Μαύρη Θάλασσα. Υποθέτω ότι σκέφτηκε πως θα ήταν μια ενδιαφέρουσα σύμπραξη, να καλέσει τον Neige και εμένα μαζί, κάτι που πιστεύω πως λειτούργησε πολύ καλά τελικά. Ήταν ένα γεγονός που δεν θα ξεχάσω σύντομα, να παίζω ακριβώς μπροστά από τα κύματα, φωτισμένη με κεριά και με το φως του φεγγαριού .... Ήταν πραγματικά ξεχωριστό. Είμαι ευγνώμων που ήμουν κομμάτι αυτού του event.
Σου αρέσει να κάνεις διασκευές; Από ποιους καλλιτέχνες θα ήθελες να ακούσω να διασκευάζουν ένα από τα τραγούδια σου και, φυσικά, ποιους καλλιτέχνες θα ήθελες εσύ προσωπικά να διασκευάσεις;
Αυτή είναι μια ενδιαφέρουσα ερώτηση! Στην πραγματικότητα δεν το έχω σκεφτεί ποτέ, ότι οι άνθρωποι θα κάνουν διασκευές των τραγουδιών μου .... Μου φαίνεται παράλογο, αλλά σίγουρα θα ήταν τιμή μου! Οι διασκευές των τραγουδιών μπορεί να είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα διαδικασία, με την έννοια ότι υπάρχει ήδη ένα σταθερό πλαίσιο με το οποίο μπορείς να δουλέψεις, αλλά είσαι ελεύθερος να εκφράσεις τα πράγματα με διαφορετικό τρόπο από ό, τι το πρωτότυπο. Προσπαθώντας να κάνεις διασκευές που είναι σχεδόν πανομοιότυπες με τα πρωτότυπα μπορεί επίσης να λειτουργήσει ως μια πολύ καλή άσκηση για να διευρύνει τους ορίζοντες και την τεχνική σε ένα όργανο, καθώς σε ωθεί σίγουρα πέρα από τη ζώνη άνεσής σου και να σε αναγκάζει να δοκιμάσεις νέα πράγματα . Το έκανα αυτό μερικές φορές κατά τη διάρκεια της μουσικής εκπαίδευσης μου, και εγώ θα αισθάνομαι πάντα σαν να κόλλησαν νέα, μικροσκοπικά κομμάτια στο δικό μου στυλ και ήχο. Όσον αφορά τον καλλιτέχνη που θα ήθελα να διασκευάσω, δεν είμαι σίγουρη .... Θα ήθελα πολύ να κάνω κάποτε μια ακουστική διασκευή του Restless των 40 Watt Sun. Για αυτό το τραγούδι απλά δεν έχω λόγια....
Υποθέτω ότι η περιοδεία δεν έχει προλάβει να γίνει μέρος της ρουτίνας σου αυτά τα χρόνια. Ποια ήταν η εμπειρία σου ως τώρα από τις ζωντανές εμφανίσεις σου, ως full band ή σόλο;
Κάναμε μόνο λίγες συναυλίες ως Sylvaine μέχρι τώρα, ναι, τόσο με πλήρη μπάντα και ακουστικά. Όμως οι εμπειρίες που είχαμε μέχρι τώρα ήταν πολύ θετικές, με πολύ υποστηρικτικά και ενθουσιώδη πλήθη. Ελπίζω ότι θα συνεχίσουμε με αυτόν τον τρόπο και ότι θα είμαστε σε θέση να περιοδεύσουμε όλο και περισσότερο όσο περνάει ο καιρός. Μου αρέσει να βρίσκομαι πάνω στη σκηνή και να έχω αυτή την άμεση επαφή με το κοινό.
Αυτή είναι η πρώτη φορά που θα παίξεις στην Ελλάδα. Έχεις επισκεφθεί ξανά τη χώρα μας για οποιοδήποτε άλλο λόγο; Τι περιμένεις από το ελληνικό κοινό και την ελληνική συναυλία;
Αυτή θα είναι η πρώτη μου φορά που επισκέπτομαι την Ελλάδα και που παίζω εκεί, οπότε είμαι πολύ ενθουσιασμένη με κάθε δυνατό τρόπο, χαχα. Ανυπομονώ να παίξω για το κοινό εκεί, το οποίο είμαι βέβαιη ότι θα είναι εξίσου ζεστή και ωραίο σαν την ίδια τη χώρα! Ανυπομονώ επίσης να ανακαλύψω ένα κομμάτι της πόλης των Αθηνών. Ξέρω ότι είναι πολύ τουριστική, αλλά είμαι ενθουσιασμένη που θα δω την Ακρόπολη. Πάντοτε γοητεύομαι από αυτού του τύπου τα αρχαία μνημεία..
Τι ακολουθεί για τους Sylvaine; Έχεις κάποια σχέδια μετά από αυτή τη μικρή περιοδεία;
Μετά από τη συναυλία μας στην Αθήνα, θα συνεχίσω να δουλεύω πάνω στο τρίτο μου άλμπουμ, το οποίο ελπίζω να τελειώσει στις αρχές του καλοκαιριού. Τα περισσότερα από τα τραγούδια είναι έτοιμα, αλλά εξακολουθούν να μου λείπουν μερικά πράγματα από εδώ και από κεί για να είναι πλήρες το άλμπουμ. Επίσης θα ξεκινήσω να προετοιμάζω την ηχογράφηση του άλμπουμ, η οποία υποτίθεται ότι θα λάβει χώρα στο τέλος του καλοκαιριού με αρχές φθινοπώρου. Εκτός από αυτό, θα πρέπει επίσης να προετοιμαστώ για την περιοδεία μας με τους Harakiri For The Sky τον Οκτώβριο, κάτι για το οποίο ανυπομονούμε!
Σε ευχαριστώ για το χρόνο που αφιέρωσες να απαντήσεις στις ερωτήσεις μου! Θα είναι χαρά μας να σας δούμε ζωντανά και επί προσωπικού στην Αθήνα! Αφήνω τα τελευταία λόγια σε σένα
Σε ευχαριστώ τόσο πολύ για την ευκαιρία να μιλήσω στους αναγνώστες του Soundgaze.gr, Μιχάλη! Ήταν μια πραγματική ευχαρίστηση για μένα και ελπίζω να δούμε όσους περισσότερους γίνεται στην επερχόμενη συναυλία μας στην Αθήνα στις 31 Μαρτίου! Σχεδιάζουμε μεγάλα πράγματα για αυτή την συναυλία και σας υποσχόμαστε ότι θα είναι μια αξέχαστη βραδιά .... Θα σας δούμε σύντομα!
