Κάθε φορά που φιλοξενούμε τους Naxatras στο ταπεινό μας webzine, εκείνοι μας παρουσιάζονται ακόμη μεγαλύτεροι από ότι τους αφήσαμε. Έχοντας μόλις επιστρέψει από μία ευρωπαϊκή περιοδεία με special guests τους Puta Volcano και με αφορμή την επερχόμενη συναυλία τους στην Αθήνα και στο Fuzz Live Music Club στις 13/5 (με support act τους Deaf Radio), μιλήσαμε μαζί τους και οσφριστήκαμε τη θετική τους διάθεση για το νέο άλμπουμ, IV.
- Γεια χαρά! Σίγουρα είναι ακόμη νωρίς αλλά πραγματικά θα θέλαμε να μας πείτε τα συναισθήματά σας για το νέο σας άλμπουμ.
- Νιώθουμε πολύ όμορφα που μοιραστήκαμε αυτό το άλμπουμ με τον κόσμο, επενδύσαμε πολύ χρόνο και ενέργεια, τολμήσαμε αρκετά και πλέον μπορούμε να πάρουμε μια ανάσα, μιας και το κοινό το έχει αγκαλιάσει.
- Η παράδοση θέλει να ονομάζετε τους δίσκους σας μονάχα αριθμητικά. Μήπως τώρα που φτάσατε στο IV θα αρχίσετε να βρίσκετε κανονικούς τίτλους όπως οι Led Zeppelin;
- Είναι μια πιθανότητα! Αλλά και το V δείχνει ωραίο...
- Ο νέος δίσκος διαφέρει δραστικά από τους προηγούμενους τουλάχιστον στο μουσικό επίπεδο. Πώς καταλήξατε σε αυτόν τον νέο προσδιορισμό του ήχου σας;
- Κάπως φυσικά, αλλά και μετά από συζητήσεις. Μας άρεσε η prog κατεύθυνση ανέκαθεν και με την προσθήκη του Παντελή στα keyboards/synths, αυτό μπορούσε να γίνει πραγματικότητα.
- Με ποιο τρόπο ηχογραφήθηκε ο δίσκος; Χρησιμοποιήσατε πάλι μαγνητοταινία όπως και στα προηγούμενα άλμπουμ; Πώς σας βοηθάει ως αίσθηση ο συγκεκριμένος τρόπος ηχογράφησης;
- Δεν ηχογραφήσαμε σε μπομπίνα αυτή τη φορά, γιατί τα κομμάτια είχαν άλλες ανάγκες και προτιμήσαμε την άνεση που σου δίνει μια ψηφιακή ηχογράφηση.
- Πώς ήταν τα τελευταία δύο χρόνια για σας; Πώς σας επηρέασαν οι νέες συνθήκες ως μπάντα και ως άτομα;
- Εντάξει, σίγουρα ήταν δύσκολα από πολλές απόψεις, δεν μπορούσαμε να παίξουμε ζωντανά τη μουσική μας, κάτι που για μας είναι πολύ σημαντικό. Και ψυχολογικά εννοείται πως είχε τις δυσκολίες του. Αλλά υπήρχε και κάποιος χρόνος για ενδοσκόπηση και περισυλλογή.
- Πριν από κάποιο καιρό κυκλοφόρησε μια εμφάνιση σας στο Ακόντισμα από τη σειρά Onassis Stages A/Live. Πώς ήταν αυτή η εμπειρία για σας;
- Ήταν μια φανταστική εμπειρία, το μέρος ήταν τέλειο και θέλαμε πολύ να καταγράψουμε τα κομμάτια μας στη νέα τους μορφή. Μαζί με τα φώτα και τους καπνούς, υπήρχε μια ατμόσφαιρα μυσταγωγίας.
- Είστε από τις ελληνικές μπάντες που ζούνε την εμπειρία των συναυλιών στο εξωτερικό. Δεν θα ήθελα να αναλωθούμε στις διαφορές, αλλά θα ήθελα να μας πείτε ποιες ομοιότητες εντοπίζετε με τις συναυλίες που συμβαίνουν εντός των τειχών.
- Εν τέλει, δεν υπάρχουν πολλές διαφορές. Οι άνθρωποι στον κόσμο αντιδρούν με κοινό τρόπο στη μουσική, κάτι που αποδεικνύει πως η μουσική μας ενώνει.
- Ποιο θα ήταν το ονειρικό σας μέρος για να ηχογραφήσετε και σε ποιο μέρος θα πηγαίνατε με τα γόνατα να παίζατε live;
- Το Abbey Road είναι ένα στούντιο που θα ήταν απίστευτο να ηχογραφούσαμε. Όσο για το live, το πρώτο που μου έρχεται στο μυαλό είναι το Ταζ Μαχάλ!
- Κάθε φορά που φιλοξενούμε συνέντευξη στο περιοδικό μας είστε όλο και μεγαλύτεροι. Προσωπικά δεν θα ξεχάσω πότε την πρώτη φορά που σας είδα στην Αθήνα, σε ένα ασφυκτικά γεμάτο Death Disco, όταν κατεβήκατε ως η μεγάλη Ελπίδα για τον ευρύτερο ψυχεδελικό ήχο. Τι θυμάστε εσείς πιο έντονα από τις απαρχές σας ως συγκρότημα;
- Το live στο Death Disco θα το θυμόμαστε για πάντα, ήταν μια μεγάλη στιγμή για μας γιατί ήταν το πρώτο δικό μας live στην Αθήνα και είχε απίστευτο vibe. Θυμόμαστε όμως και τα πρώτα-πρώτα live, σε ένα θεατράκι, ένα σχολείο, καταλήψεις. Είχαν και αυτά τη χάρη τους, η ενέργεια υπήρχε από τότε.
- Τι θα πρέπει να περιμένουμε στο επερχόμενο live σας; Και ποια είναι τα σχέδιά σας μετά από αυτό;
- Ένα ταξίδι μέσα σε όλες μας τις δουλειές. Μετά καλοκαιρινά live και φεστιβάλ, σύντομα θα ξαναρχίσουμε να δουλεύουμε νέες ιδέες!
