Οι Euphrosyne εμπλουτίζουν το black metal με ατμοσφαιρικά σημεία και κάνουν μία διαφορετική ανάγνωση του ύφους. Μιλήσαμε μαζί τους με αφορμή την εμφάνισή τους στο Temple την Παρασκευή 3/3 ως support της Sylvaine και αναγνωρίσαμε μία νέα μπάντα με όραμα και όνειρα για το μέλλον της.
Γεια χαρά από το soundgaze.gr! Αρχικά θα θέλαμε ένα σύντομο βιογραφικό σας. Πώς ξεκίνησε η μπάντα; Τι σας τράβηξε και αποφασίσατε να ασχοληθείτε με τον συγκεκριμένο ήχο;
Αρχικά σας ευχαριστούμε πάρα πολύ για την πρόσκληση στο site σας! Όλα ξεκίνησαν τελείως τυχαία στα μέσα του 2019 όταν η 'Εφη αποφάσισε να γράψει ένα δικό της κομμάτι που κυμαινόταν σε πιο dark-pop αισθητική με την βοήθεια του Άλεξ πάνω στην ενορχήστρωση. Όταν ακούσαμε το τελικό αποτέλεσμα, είπαμε μεταξύ σοβαρού και αστείου να το ανεβάσουμε στον λογαριασμό του Άλεξ και να βρούμε ένα όνομα ώστε να δημιουργηθεί ένα νέο project, το οποίο ύστερα από τις καραντίνες και τις δυσχερείς οικονομικές συνθήκες κατέληξε τον τελευταίο χρόνο να είναι μπάντα και είμαστε απίστευτα χαρούμενοι γι' αυτό. Όσον αφορά τον ήχο της μπάντας, πάντα θέλαμε και είχαμε όνειρο να είμαστε κομμάτι του extreme metal, όποτε βρήκαμε τις κατάλληλες συνθήκες και την ωριμότητα για να το υλοποιήσουμε.
Ποιες μπάντες σας έχουν επηρεάσει στην δημιουργία του προσωπικού σας ήχου; Ποια μπάντα θεωρείτε εσείς ως την επιτομή του post black metal;
Πραγματικά το μουσικό μας φάσμα είναι απεριόριστα διευρυμένο, αλλά αν μπορούσαμε να το συνοψίσουμε κάπως θα λέγαμε ότι οι μεγαλύτερες επιρροές μας είναι oι Deafheaven, Gojira, Steven Wilson και Behemoth. Αυτή τη στιγμή θα λέγαμε οι Gaerea, καθώς είναι ακριβώς στην άνθιση τους, και μετά θα λέγαμε μπάντες όπως είναι οι Advent Sorrow, Ultar και White Ward.
Ως τώρα έχετε ένα EP (Keres), το οποίο ήρθε στο φως προς το τέλος της χρονιάς που έφυγε. Αν και υποθέτω πως είναι πολύ νωρίς ακόμη για αποτιμήσεις, αν είχατε την ευκαιρία να φτιάξετε το δίσκο από την αρχή, τι θα κρατούσατε αδιαπραγμάτευτα και τι θα "πετούσατε" χωρίς δεύτερη σκέψη;
Αρκετά δύσκολη ερώτηση, καθώς όντως το χρονικό διάστημα είναι πολύ μικρό για να αντιληφθούμε και εμείς με καθαρό μυαλό και ίσως να συγκρίνουμε το EP και με άλλες δουλείες μας. Σίγουρα θα κρατάγαμε το στοιχείο του σαξόφωνου και τις pop φωνητικές γραμμές και ίσως, όχι που απαραίτητα θα πετάγαμε, αλλά θα μειώναμε τα interludes και θα βάζαμε άλλο ένα ακόμη κομμάτι έτσι ώστε να πούμε ότι είναι LP και όχι EP. Παρ' όλα αυτά είναι πραγματικά όπως νιώθαμε εκείνη τη στιγμή και τόσο η μουσική όσο και η στίχοι εκφράζουν τα ειλικρινή συναισθήματα που βιώναμε εκείνη τη χρονική περίοδο. Επομένως μάλλον στο τέλος της ημέρας δεν θα αλλάζαμε τίποτα.
Και μόνο από τα ονόματα που έχετε επιλέξει για την μπάντα και το ΕΡ σας, μπορούμε να υποθέσουμε με ασφάλεια πως έχετε μια κλίση στην αρχαία ελληνική μυθολογία. Ποιοι μύθοι σας συναρπάζουν περισσότερο;
Η αλήθεια είναι, όπως έχουμε αναφέρει και παλαιότερα σε άλλες συνεντεύξεις, ότι η μυθολογία δεν είναι κάτι που πραγματικά θέλουμε σκόπιμα να υιοθετήσουμε σαν στοιχείο παρά μόνο αν εξυπηρετεί αλληγορικούς σκοπούς! Το όνομα Kήρες ήρθε μετά από συζητήσεις μαζί με τον φίλο μας και συνεργάτης μας Δημήτρη Τζώρτζη (ο οποίος έχει αναλάβει και όλη την επιμέλεια του εξωφύλλου και της φωτογράφισής μας) καθώς “κούμπωσε” στην αφήγηση μίας ιστορίας που πραγματεύεται τους εσωτερικές διαμάχες και τους εσωτερικούς πολέμους με τους φόβους.
Πώς αντιλαμβάνεστε εσείς ως νεοσύστατο συγκρότημα την αντιμετώπιση του κοινού και των υπολοίπων μουσικών της σκηνής απέναντι σας; Και μιας και είμαστε εδώ, πιστεύετε ότι υπάρχει "σκηνή" στην Ελλάδα, με την έννοια της σύμπνοιας, της αλληλοεπιρροής και της αλληλοβοήθειας;
Το κοινό της ελληνικής σκηνής είναι αρκετά θερμό και ειδικά μετά τον Covid όλοι διψάνε για να παρευρεθούν ξανά σε live, όπως και εμείς ως θεατές. Τώρα σε σχέση με το αν υπάρχει “σκηνή” με την έννοια της αλληλοστήριξης, θα πούμε ότι υπάρχει ως έναν λογικό βαθμό και εξαρτάται από ποια οπτική γωνία το εξετάζει κανείς αυτό, οπότε είναι μία τεράστια συζήτηση που πολλές φορές καταλήγει σε φαύλο κύκλο. Σίγουρα μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι έχουμε μία πολύ δυνατή ελληνική σκηνή όσον αφορά τους μουσικούς, γιατί ενώ είμαστε μία δύσκολη χώρα για τον extreme ήχο και τις δυσμενείς οικονομικές συνθήκες, έχουμε πολλά διαμάντια που έχουν μέλλον.
Αφορμή για τη συνέντευξη αποτέλεσε η επικείμενη εμφάνιση σας ως support στην Sylvaine αυτή την Παρασκευή 3/3 στο Temple. Ποια είναι η γνώμη σας για την συγκεκριμένη καλλιτέχνιδα και τι θα παρουσιάσετε εσείς στη συναυλία;
Είναι απίστευτη καλλιτέχνιδα με έναν συναισθηματισμό που σου τρυπάει την καρδιά και με highlight τον τελευταίο δίσκο της “Nova”, ο οποίος έχει και ένα απίστευτο εξώφυλλο. Είμαστε πραγματικά χαρούμενοι που θα ανοίξουμε τη συναυλία της εδώ στην Ελλάδα και που θα απολαύσουμε όλο το live της. Εμείς θα παρουσιάσουμε το EP μας όπως και τα παλαιότερα singles μας!
Ποιο πιστεύετε πως θα ήταν για σας το ιδανικό μέρος για να παίξετε live;
Χμμ, θα λέγαμε μία πιο διπλωματική απάντηση τύπου “παντού”, το οποίο εν μέρη θα ήταν και αλήθεια, γιατί έχουμε τεράστια λαχτάρα να παίξουμε σε όλο τον κόσμο, και αυτό είναι ένα μεγάλο μας όνειρο, αλλά για την συγκεκριμένη ερώτηση και σε αυτή τη φάση που βρισκόμαστε σαν μπάντα θα λέγαμε στις μεγάλες open-air σκηνές της Αθήνας.
Για το κλείσιμο, αν θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας τα μελλοντικά σας σχέδια…
Θα θέλαμε να σας ευχαριστήσουμε για άλλη μία φορα γι'αυτή την όμορφη συνέντευξη. Για τα μελλοντικά μας σχέδια έχουμε να πούμε ότι ήδη έχουμε ξεκινήσει την προπαραγωγή του επόμενου δίσκου μας και θα μπούμε για ηχογραφήσεις από μέσα Απρίλη, όπως και έχουμε και κάποια lives που θα μας δείτε μετά τον Mάιο. Ευχόμαστε ό,τι καλύτερο για το μέλλον και ελπίζουμε σύντομα τα πράγματα να εξελιχθούν ευοίωνα και να ξεπεραστούν όλα αυτά τα μελανά σημεία της ιστορίας που βιώσαμε. Stay metal!