Πέμπτη, 09 Νοεμβρίου 2023 11:49

Συνέντευξη The Vaxtones: "Ήταν ανάγκη μας να γράψουμε χαρούμενα τραγούδια"

Written by 

Η indie pop μοιάζει να ανθίζει ξανά στην Ελλάδα το τελευταίο διάστημα. Η δραστηριότητα της Make Me Happy Records, που έχει δραστηριοποιήσει αγαπημένα εγχώρια ονόματα παρελθόντος και έχει φέρει στο φως νέες μπάντες του ήχου, αλλά και η δημιουργία σχημάτων όπως οι Vaxtones δείχνουν πως κάτι μπορεί και να πηγαίνει καλά σε αυτόν τον χώρο. Με αφορμή την επερχόμενη συναυλία τους μαζί με τους θρυλικούς Undertones στο Gagarin 205 αυτό το Σάββατο 11/11, ο Δημήτρης Βόγλης των Vaxtones απαντάει σε ό,τι χρειαζόμαστε να μάθουμε για αυτή τη σύμπραξη γνωστών μελών της ελληνικής σκηνής.

Γεια χαρά! Για αρχή, θα θέλαμε να μας πείτε πώς προέκυψε η ιδέα της δημιουργίας της μπάντας και η επιλογή του ήχου που ακολουθείτε.

Η δημιουργία των Vaxtones ήταν μια ιδέα που είχα στο μυαλό μου από τότε που ξεκίνησα να παίζω μουσική απλά δεν υπήρχαν οι κατάλληλες συνθήκες και συνεργάτες ώστε να γίνει πραγματικότητα. Η Ελένη ήταν η μεγαλύτερη αφορμή της δημιουργίας μας. Η επιλογή του ήχου  ήταν απόλυτα συνειδητή και προέκυψε αβίαστα. Ήταν αυτό που ακριβώς που θέλαμε και βοήθησε πάρα πολύ ο παραγωγός μας Clive Martin.

Έχει περάσει κάποιος καιρός από τότε που το Never Ending Story βγήκε στον έξω κόσμο και ακόμη περισσότερος από τότε που τον ετοιμάζατε. Με δεδομένη αυτήν την χρονική απόσταση, τι αγαπάτε περισσότερο και τι ίσως θα αλλάζατε στο άλμπουμ;

Ειλικρινά όσο κλισέ και αν ακούγεται δεν αγαπάμε τίποτα περισσότερο ή λιγότερο και δεν θα αλλάζαμε τίποτα σε αυτόν τον δίσκο. Ξέραμε από την αρχή τι θέλαμε και δεν είχαμε ποτέ διλλήματα.

Λόγω της εμπειρίας και της προϋπηρεσίας των μελών σας θεωρείστε “supergroup”, όπως συνηθίζουμε να λέμε. Ποια ανάλογα σχήματα ξεχωρίζετε και αγαπάτε εσείς;

Ορολογίες για να υπάρχουν….δεν πιστεύουμε στα supergroup, δεν θυμάμαι κάποιο supergroup ποτέ να ήταν καλύτερο από τις αρχικές τους μπάντες. Αν θυμάμαι καλά οι Cream ξεχώρισαν, αλλά δεν μπορώ να πω ότι είναι στα αγαπημένα μου. Αν πούμε απλά groups, η λίστα είναι μεγάλη.

Το κίτρινο είναι το χρώμα της ευτυχίας, σύμφωνα με κάποιες θεωρίες. Εσείς πώς επιλέξατε το χρώμα και το γενικότερο καλλιτεχνικό στήσιμο του δίσκου;

Όλο το artwork είναι έμπνευση και εκτέλεση της Ελένης. Το κίτρινο είναι το χρώμα που από μικρό παιδί μου έδινε χαρά, ο συνδυασμός του με το μαύρο είναι πολύ χτυπητός και επιβλητικός. Το εξώφυλλο παρουσιάζει την γυναίκα όχι ως χειραφετημένο υποκείμενο αλλά ως μια επιβλητική παρουσία όπως πρέπει ναι να είναι.

Τι σας γεμίζει με χαρά και τι σας στεναχωρεί περισσότερο στις ζωές σας;

Το ότι υπάρχουμε και έχουμε ανθρώπους και ζωάκια δίπλα μας που αγαπάμε και μας αγαπάνε μας κάνει ευτυχισμένους. Αυτό που μας στεναχωρεί είναι όλη αυτή η αδικία και υποκρισία του ανθρώπινου είδους όπου αθώα όντα είναι πάντα τα θύματα. Το βιώνουμε και πολύ έντονα στην χώρα μας. Αναφερόμαστε σχετικά στο Never Understand για αυτά που απεχθανόμαστε.

Λέτε πως I Cannot Write A Happy Song, αλλά προφανώς μπορείτε και με το παραπάνω. Μπορείτε να ξεχωρίσετε επίσης κάποια αγαπημένα σας χαρούμενα τραγούδια που δεν έχετε γράψει εσείς;

Φυσικά και αυτοσαρκαζόμαστε σε αυτό το κομμάτι. Ήταν ανάγκη μας πλέον να γράψουμε χαρούμενα τραγούδια, αρκετή μαυρίλα και απαισιοδοξία υπάρχει τριγύρω μας – ήταν μια διέξοδος για εμάς η μουσική. Πολλά αγαπημένα τραγούδια χαρούμενα που δεν έχουμε γράψει εμείς. Σχεδόν όλα των Ramones, Jonathan Richman και των Housemartins πολλά των Pulp, Chumbawamba, προσωπικά ξεχωρίζω τα C is the Heavenly Option και Atta Girl των Heavenly. Από πιο καινούργια σίγουρα κάποια των Viagra Boys, S.O.B., Νathaniel Rateliff, αλλά πραγματικά είναι τεράστια η λίστα…

Undertones και Vaxtones θα βρεθούν στην ίδια σκηνή σε λίγες μέρες (Gagarin 205, 11/11). Ποιες είναι οι προσδοκίες σας για εκείνο το live;

Η ίδια προσδοκία που έχουμε πάντα, να το ευχαριστηθούμε την στιγμή που θα παίξουμε με μία τεράστια μπάντα και να περάσουμε καλά.

Ίσως είναι νωρίς ακόμη, αλλά ποια είναι τα σχέδιά σας για το άμεσο μέλλον; Ποιες είναι οι φιλοδοξίες σας για τους Vaxtones;

Οι φιλοδοξίες μας είναι να συνεχίσουμε να είμαστε μια καλή παρέα που να περνάει καλά με αυτό που κάνει.

Κλείνοντας, ποια θα ήταν η πιο αισιόδοξη ευχή που θα θέλατε να κάνετε;

Να ξαναγεννηθεί η νοοτροπία του ανθρώπινου είδους από την αρχή με βάσεις την αγάπη και τον σεβασμό και όχι την απληστία και την διαφθορά που είναι σήμερα.

Soundgaze team

Fix your gaze on music!

Νέα Δίσκοι      Συναυλίες Συνεντεύξεις Στήλες Archive    Rookie's corner   Artist Index
 Επικαιρότητα   Κριτικές Συναυλιών Text Interviews Music Scouting      
 Ενημερώσεις   Προτάσεις για συναυλίες   Memory Lane      
        Local Jams
     
        Record Shuffle      
        Άρθρα