Οι Warlocks από το Λος Άντζελες είναι αδιαμφισβήτητα από τους πρωτοπόρους του νέου psych rock ήχου. Συγχρόνως, αποτελούν και ένα από τα πλέον ενδιαφέροντα ονόματα της σκηνής αυτής, με πολλές αξιόλογες ηχογραφήσεις στο ενεργητικό τους και μερικά από τα καλύτερα κομμάτια που έχουν γραφτεί στο είδος. Λίγες μόνο μέρες μετά την κυκλοφορία του νέου τους δίσκου Songs From The Pale Eclipse, o Bobby Hecksher, κιθαρίστας τραγουδιστής, βασικός συνθέτης και μόνο σταθερό μέλος των Warlocks, μας παραχώρησε τη συνέντευξη που ακολουθεί. Τους Warlocks θα έχουμε (επιτέλους!) ευκαιρία να τους δούμε στο An στις 15 Σεπτεμβρίου, ώστε να διαπιστώσουμε αν τα όσα πολύ εγκωμιαστικά έχουν ειπωθεί για τις live εμφανίσεις τους αληθεύουν.
Ακούγοντας το Songs From The Pale Eclipse αποκομίζω την εντύπωση ότι η διάθεση της μουσικής σας έχει γίνει σκοτεινότερη, ακόμα και απαισιόδοξη κάποιες φορές, ιδίως αν τη συγκρίνουμε με κάποιο παλαιότερο υλικό σας και την ίδια στιγμή πιο μελωδική, ενώ υπάρχει αρκετός λυρισμός επίσης. Έτσι έχουν τα πράγματα;
Ναι, σίγουρα έχει γίνει πιο σκοτεινή μετά το Surgery (2005). Moυ συνέβαιναν αρκετά εκείνο τον καιρό και οι επόμενοι δίσκοι το δείχνουν αυτό πραγματικά. Νιώθω ότι το ...Pale Eclipse είναι πολύ πιο ελαφρύ μουσικά, αν και οι στίχοι είναι πιο σκοτεινοί/λυπητεροί, πες τους όπως θέλεις.
Έχετε παίξει live τα καινούρια κομμάτια; Αν ναι, ποιες είναι οι αντιδράσεις του κοινού μέχρι τώρα;
Ναι, τo Lonesome Bulldog και το Only You είναι στην set list. Τις δύο τελευταίες βραδιές το κοινό χόρευε, υποθέτω λοιπόν ότι αυτό είναι καλό σημάδι! Είναι πάντως για μένα!
Ποιες είναι οι επιρροές πίσω από τα κομμάτια του Songs From The Pale Eclipse?
Τα τραγούδια καταλαμβάνουν περίπου μία δεκαετία. Η μουσική γράφτηκε και έμεινε στο οκτακάναλό μου. Επομένως κάθε ένα από αυτά βασίζεται σε δραστικά διαφορετικές επιρροές σε σχέση το άλλο. Κάποια έχουν επηρεαστεί ίσως από τους Gun Club. Άλλα από τα 60s, ακόμα και από το goth rock!
Οι Warlocks συχνά χαρακτηρίζονται ως psych rock συγκρότημα. Θα δεχόσουν αυτή την κατηγοριοποίηση; Ανεξάρτητα από το πού θα κατέτασσες την μουσική σου, με την εξαίρεση των Brian Jonestown Massacre, είστε από τους πιο παλιούς εκπροσώπους του συγκεκριμένου ήχου. Πως νιώθεις βλέποντας τα τελευταία χρόνια κάποια συγκροτήματα να γίνονται δημοφιλή παίζοντας τη μουσική που εσείς παίζετε τόσα χρόνια;
Δεν νιώθω άνετα με καμία ταμπέλα, αλλά υποθέτω ότι την έχω κάπως αποδεχθεί γιατί, πράγματι ξεκινήσαμε λόγω της αγάπης μας για το πρωτόγονο Rock and Roll των 60s. Όσο περνούσε ο καιρός αρχίσαμε να ακούμε και άλλη μουσική και να πειραματιζόμαστε με άλλα είδη. Απλώς δεν μας αρέσει να περιοριζόμαστε, υποθέτω. Και, ναι, υπάρχουν πολλές μπάντες που απλώς φοράνε μόνες τους την ταμπέλα ότι ανήκουν σε αυτό το κίνημα. Το πρόβλημα είναι ότι πολλές από τις αρχικές ιδέες χάνονται με αντάλλαγμα την αποδοχή.
Κάποιοι ισχυρίζονται (και προσωπικά τείνω να συμφωνήσω) ότι η σημερινή μουσική γίνεται όλο και πιο εμπορική αλλά και λιγότερο δημιουργική από οποτεδήποτε στο παρελθόν. Συμφωνείς με αυτό; Πιστεύεις ότι μπάντες σαν τους Warlocks θα μπορούσαν να προσεγγίσουν μεγαλύτερα ακροατήρια; Αλλά πάλι, θα σας ενδιέφερε κάτι τέτοιο;
Ναι, υπάρχει πολλή βαρετή, ρηχή μουσική. Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να είμαι ο εαυτός μου και να γράφω μουσική όπως γράφω. Μέχρι τώρα αυτό μας έχει δώσει ένα underground status, με το οποίο είμαι ευτυχής. Αν με κάποιο τρόπο το mainstream μας αποδεχθεί, θα συνεχίσω απλώς να κάνω ό,τι κάνω, όσο παράξενο κι αν είναι αυτό. Ελπίζω αυτό να απαντά στην ερώτησή σου!
Ποια είναι τα συναισθήματά σου για τους κριτικούς; Ξέρω ότι κάποιες από τις δουλειές σας είχαν γίνει στόχος σκληρής κριτικής (άδικα κατά την γνώμη μου). Δεν νιώθεις κάποιες φορές ότι ορισμένοι κριτικοί δεν ακούνε πραγματικά τους δίσκους για τους οποίους γράφουν;
Πολλά από αυτά τα (ηλεκτρονικά) περιοδικά δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να κυνηγάνε την επισκεψιμότητα και να προσπαθούν να φτιάξουν ένα όνομα. Ο τρόπος με το οποίο το κάνουν είναι μισώντας συγκροτήματα σαν και εμάς. Πριν το καταλάβουν, αυτό το πράγμα έγινε ολόκληρο κίνημα, το οποίο ακυρώνει τις παλαιότερες δουλειές μας, σχεδόν διακωμωδώντας τις. Είναι ευκολότερο να σε προσέξουν αν γράφεις αρνητικά, αντί να διαθέσεις χρόνο για να δεις την μεγαλύτερη εικόνα και να την παρουσιάσεις σωστά. Αλλά νομίζω ότι τα πράγματα πάνε καλύτερα. Οι fans έχουν πια αποκτήσει τόσο ταχύτερη πρόσβαση στην μουσική, ώστε μπορούν να κρίνουν μόνοι τους αντί να ακούνε ή να διαβάζουν για αυτή. Άρα οι κριτικοί χάνουν κάποια από την δύναμή τους. Από την άλλη πλευρά οι συνεντεύξεις και οι κριτικές για εμάς γίνονται όλο και καλύτερες και θετικότερες. Άρα ίσως επιτέλους να έχουμε αποζημιωθεί.
Αυτή είναι μία ερώτηση που απευθύνουμε συχνά στα συγκροτήματα (για την ιστορία, η απάντηση είναι συνήθως αρνητική): Μπορείτε να ζήσετε παίζοντας την μουσική σας; Χρειάζεται να κάνετε άλλες δουλειές για να συντηρηθείτε;
Δεν είναι πολλοί που μπορούν να ζήσουν από την μουσική αυτό τον καιρό. Τα πάντα έχουν κλαπεί, οπότε, ναι, όλοι είμαστε αναγκασμένοι να έχουμε δουλειές.
Τι θα πρέπει να περιμένουν από εσάς οι φίλοι σας στην Αθήνα; Πως θα περιέγραφες την εμφάνιση των Warlocks επί σκηνής;
Τρελή! Αστειεύομαι, θα πρέπει απλώς να περιμένετε για να δείτε!
Σε ευχαριστώ για τον χρόνο σου.
Κείμενο - Ερωτήσεις: Παναγιώτης Γαβρίλης