Tι αξία μπορεί να έχει μία χαμένη συνέντευξη που δόθηκε το 1987; Αν είναι μία συνέντευξη του Lou Reed, όσο να είναι όλο και κάποια αξία έχει. Πολύ περισσότερο που στην χαμένη συνέντευξη στον δημοσιογράφο Joe Smith, την οποία το PBS περιέλαβε στην σειρά animation Blank On Blank, ο Lou Reed τα λέει έξω από τα δόντια. Όχι, δεν πρόκειται για υπερβολή, δεν μιλάμε για μισόλογα ή υπαινιγμούς… αλλά, καλύτερα να σας δώσουμε ένα μικρό δείγμα:

“Ποτέ δεν μου άρεσαν οι Beatles. Πίστευα ότι είναι σκουπίδια. Και αν μου πείτε “ποιος σου άρεσε;” Δεν μου άρεσε κανένας!” Τραβηγμένο; Άδικο (εγώ θα πω ναι), Μην βιάζεστε όμως να πείτε “αυτό είναι όλο;” Γίνεται καλύτερο: “Ο σκοπός των Velvet Underground ήταν να εξυψώσουν το rock’n’roll τραγούδι. Να το πάνε εκεί που δεν είχε πάει ποτέ” εξηγεί ο Reed, για να δηλώσει στην συνέχεια ότι οι σύγχρονοί τους καλλιτέχνες δεν μπορούσαν να συγκριθούν μαζί τους, καταλήγοντας δυναμικά: “Εννοώ ότι όλοι αυτοί ήταν ενοχλητικά ηλίθιοι και επιτηδευμένοι και όταν προσπάθησαν να γίνουν “καλλιτεχνίζοντες” ήταν χειρότεροι και από το ηλίθιο rock’n’roll. Kαι λέγοντας ηλίθιοι, εννοώ σαν τους Doors”! Εντάξει, ισοπεδωτικός ο μεγάλος, αλλά, την αμαρτία μου θα την πω: για τους Doors δεν είχε και τόσο άδικο…