Μια αναβολή λόγω των υγειονομικών δεδομένων έφερε τα πράγματα έτσι ώστε η συναυλία του Theodore στο six d.o.g.s. να συμπέσει με την κυκλοφορία του νέου του άλμπουμ The Voyage. Η συγκυρία συνεπώς ήταν ιδανική και παρά το πολικό ψύχος που επικρατούσε στην πόλη, η παρουσίαση πραγματοποιήθηκε σε ιδιαίτερα ζεστή ατμόσφαιρα.
Πριν περάσουμε στα του live, δεν θα μπορούσαμε να μην αναφερθούμε στην επιστροφή στην πλήρη συναυλιακή πραγματικότητα, μιας και το συγκεκριμένο Παρασκευοσάββατο ήταν το πρώτο μετά από δυο ακριβώς χρόνια που η ατζέντα ήταν γεμάτη από events σε πολλούς και διάφορους χώρους. Ελπίδα και προσδοκία μας είναι να μην επιστρέψουμε ποτέ στην προηγούμενη κατάσταση. Σε κάθε περίπτωση η αναγκαστική αποχή είχε και τα καλά της, καθώς αναζωπυρώθηκε η δίψα των ακροατών για ζωντανή μουσική (κάτι που επιβεβαιώθηκε εμφατικά, για παράδειγμα, και στη διπλή εμφάνιση του Παυλίδη στο Gagarin το εν λόγω διήμερο).
Συναυλία με ιδιαίτερη σημασία λοιπόν η παρούσα και για τις δυο πλευρές, τόσο για το δημιουργό όσο και για το ακροατήριο. Ένας από τους λόγους φυσικά ήταν και το γεγονός πως ουσιαστικά για πρώτη φορά το νέο άλμπουμ του Theodore θα έφτανε στους τελικούς αποδέκτες του. Εμείς ανήκαμε στους λίγους προνομιούχους που είχαν ήδη ακούσει το δίσκο σε μια από τις ακροάσεις που είχαν γίνει στο studio του μουσικού, αποκομίζοντας θετικότατες εντυπώσεις. Τότε είχε τεθεί και το ερώτημα προς τον ίδιο αν το υλικό θα ακουγόταν στη συναυλία ενιαίο ή σε τμήματα. Η απάντηση ήρθε στην πράξη, καθώς οι έξι συνθέσεις παίχτηκαν στην αρχή της βραδιάς ως ενιαίο σύνολο (ακολουθώντας μάλιστα τη σειρά του CD). Απόφαση που δικαιώθηκε εκ του αποτελέσματος, καθώς από άποψη ροής λειτούργησε απρόσκοπτα.
Αυτό που είχαμε ξεχωρίσει από την πρώτη ακρόαση του The Voyage ήταν η δυναμική των συνθέσεων, η οποία ενισχύθηκε στη ζωντανή απόδοση τους από μια καθαρή ροκ μπάντα και μάλιστα με δυο drummer! Το sci-fi ταξίδι που πραγματεύεται το άλμπουμ ξεκινάει με το πολλά υποσχόμενο Man and His Tools για να οδηγηθεί στη κορύφωση με το μακροσκελές Transcendence of Man, μια διαδρομή που αποτυπώθηκε με ένταση και διαύγεια επί σκηνής (συνέβαλε τα μέγιστα και ο καθαρός ήχος του venue). Όσοι άκουσαν το The Voyage ζωντανά, χωρίς αμφιβολία θα επιστρέψουν κάποια στιγμή σε αυτό για να το ξανακούσουν (με χρήση ακουστικών, θα προτείναμε από τη μεριά μας).
Από εκεί και πέρα και αφού έκλεισαν οι λογαριασμοί με το νέο υλικό, σειρά είχε μια επιλογή από παλαιότερες ηχογραφήσεις του καλλιτέχνη. Οι δυο προηγούμενες δουλειές του, τα Inner Dynamics (2018) και It Is But It's Not (2015), ήταν αυτές που εκπροσωπήθηκαν στο setlist, αρχής γενομένης με το Floating από το πρώτο και κατάληξη το Eclipse από το δεύτερο. Κάπου στη μέση τοποθετήθηκε το Towards?, ένα από τα αδιαφιλονίκητα highlights της βραδιάς.
Εδώ αξίζει να σημειώσουμε ότι πέρα από τις αρετές της ικανότατης μπάντας (στις οποίες αναφερθήκαμε εμμέσως παραπάνω), δεν πέρασε απαρατήρητο το γεγονός πως ο ίδιος ο Theodore έδειχνε πολύ περισσότερο απελευθερωμένος, με το όποιο άγχος να έχει παραμεριστεί, με συνέπεια όσο κυλούσε η βραδιά όλα να βαίνουν προς το καλύτερο.
Σε αυτό που καταλήγουμε ως συμπέρασμα είναι πως ο Theodore, με τον πιο μεστό δίσκο του ως σήμερα, βρίσκεται σε ένα πολύ καλό σημείο, κάτι που αποτυπώνεται και στη σκηνή. Άλλωστε ο κόπος και ο χρόνος που έχει επενδύσει ειδικά στο κομμάτι των ζωντανών εμφανίσεων ήταν βέβαιο ότι κάποια στιγμή θα καρποφορούσε θετικά αποτελέσματα.
Κείμενο: Κωνσταντίνος Αναγνωστόπουλος / Φωτογραφίες: Μιχάλης Κουρής
