Ο Σείριος Σαββαΐδης αθόρυβα έχει καταφέρει τα τελευταία χρόνια να δημιουργήσει μια αξιοθαύμαστη δισκογραφική παραγωγή. Ο ήχος του πατάει γερά στην ελληνική παράδοση, έχοντας όμως ως βάση τη δυτική τραγουδοποιία. Μέχρι στιγμής έχει κυκλοφορήσει 4 άλμπουμ και 2 EP, με πιο πρόσφατο το Μεσουρανία. Με αφορμή το τελευταίο, το οποίο είναι διαθέσιμο για ακρόαση ψηφιακά εδώ και λίγες μέρες, το Soundgaze είχε μια πολύ ενδιαφέρουσα συνομιλία με τον Καβαλιώτη μουσικό.
Πριν λίγες μέρες κυκλοφόρησε το Μεσουρανία, το οποίο περιέχει 4 κομμάτια. Πως αποφάσισες να κυκλοφορήσεις αυτές τις 4 συνθέσεις μαζί ως EP (όπως αντίστοιχα είχες κάνει παλιότερα στο Γάμο Της Γουέντυ) κι όχι ως μέρος ενός άλμπουμ; Υπάρχει κάποιος ιστός που τις συνδέει;
Προκύπτει όταν ό,τι έχει απομείνει από το υλικό που έχω ετοιμάσει για ένα άλμπουμ είναι αφενός άξιο αφετέρου ικανό σε διάρκεια να απαρτίσει μόνο ένα Ep. Δεν αφήνω κάτι που ξεκίνησα για να το ξαναπιάσω αργότερα. Όταν κουράζομαι και δεν μπορώ να στηρίξω οικονομικά την συνέχιση των πειραματισμών και ηχογραφήσεων στο στούντιο το κλείνω και προχωράω. Έχει τύχει να διαγράψω και το 80% των ηχογραφήσεων ενός δίσκου ή και να μην κρατήσω τίποτα.
Πριν λίγους μήνες ακούσαμε το άλμπουμ Εις Μητέρα Θεών / To The Mother Of Gods του Anatolian Weapons πάνω σε δικό σου υλικό. Πως προέκυψε η συνεργασία με ένα μουσικό του ηλεκτρονικού φάσματος;
Σε επικοινωνία που είχαμε με τον Άγγελο Μπαλτά (Anatolian Weapons) μου εξέφρασε την εκτίμηση και το ενδιαφέρον του για την μουσική μου αλλά και την επιθυμία να κάνει κάποια remix με την δική του ματιά. Έτσι κι έγινε.
Έχεις υπάρξει μέλος δυο ροκ συγκροτημάτων (Μωβάστρο και Dead Ends), ποια η εμπειρία που αποκόμισες από αυτές τις συνεργασίες και πόσο διαφορετική είναι η διαδικασία ηχογράφησης μουσικής όταν είσαι μόνος σου;
Διαφορετικές μπάντες, εποχές και εμπειρίες και ένας κύκλος συμπόρευσης και συνδημιουργίας που έκλεισε οριστικά. Έγνοια μου πλέον είναι η αυτάρκεια και επιθυμία μου η ελευθερία. Από την σύνθεση, την ηχογράφηση και την ζωντανή απόδοση μέχρι την διαχείριση του χρόνου της διαθεσιμότητας και των προτεραιοτήτων μου.
Μιας και αναφερθήκαμε στα δυο συγκεκριμένα ροκ γκρουπ, αλήθεια ποια είναι η δική σου σχέση με τη rock μουσική;
Το σύνολο των ακουσμάτων και των επιρροών μου προέρχονται από Rock και Folk ρεύματα και ηχοχρώματα.
Υπάρχουν κάποια σταθερά ακούσματα που σε ακολουθούν καθώς μεγαλώνεις ή αυτά μεταβάλλονται ανάλογα με την περίοδο;
Τα περισσότερα θα έλεγα. Ακούω και αναζητώ βέβαια με ενδιαφέρον νέα πράγματα αλλά κυρίως σκαλίζω το παρελθόν. Για να είμαι ειλικρινής ό,τι περισσότερο αγαπώ είναι από το παρελθόν, οριακά υπερβαίνει την δεκαετία του 90 και είτε έχει αποδημήσει είτε αντικρίζει την δύση του.
Ο ρόλος του singer – songwriter είναι κάτι που συναντάμε πολύ συχνά διεθνώς, όμως στη χώρα μας δεν είναι το ίδιο διαδεδομένος. Δεν είναι τυχαίο πως ακόμα ως πρότυπο αναφέρεται συχνότατα ένας μουσικός του ’60 (Σαββόπουλος). Ποια είναι η δική σου οπτική;
Είναι δύσκολος δρόμος. Αν δεν υπάρχει και ρεύμα ή σκηνή να εμπνεύσει και να συμπαρασύρει. Εκτιμώ ότι στην χώρα μας δεν μπορεί να ευδοκιμήσει. Αυτό λέει η ιστορία και το βιώνω και εγώ προσωπικά.
Ακούγοντας τα τραγούδια σου θαυμάζουμε πραγματικά την ωραία χρήση της ελληνικής γλώσσας. Στη σημερινή σκηνή ωστόσο ο αγγλικός στίχος έχει υπερισχύσει του ελληνικού. Κάτι που παλιότερα δεν συνέβαινε (ιδίως τη δεκαετία του ’90). Ποια είναι η άποψη σου για αυτό το γεγονός;
Είναι γεγονός ότι η αγγλική είναι πιο ευέλικτη σε κάποια είδη μουσικής που έχει χαρακτηρίσει. Είναι η γλώσσα που καταλαβαίνουν οι περισσότεροι άνθρωποι άρα και "μονόδρομος" αν θέλεις να διευρύνεις το κοινό σου. Είναι πιο απενοχοποιημένη ως προς το βάθος και την βαρύτητα του στίχου και ανεκτική απέναντι στην ελαφρότητα και την ανοησία.
Οι μεγάλες πόλεις έχουν υμνηθεί πολλάκις στο παρελθόν για την έμπνευση που προσφέρουν στους μουσικούς. Μήπως όμως οι μικροί οικισμοί είναι πλέον πιο πρόσφορο έδαφος για δημιουργία (υπάρχει το παράδειγμα του εγχώριου heavyrock όπου τα σχήματα από την επαρχία διαπρέπουν εντός και εκτός συνόρων). Εσύ ως κάτοικος της περιφέρειας πως το νιώθεις;
Ο τόπος επηρεάζει την δημιουργία αλλά το πιο πρόσφορο έδαφος είναι εκεί όπου ζει η ψυχή σου και ταξιδεύει ο νους σου. Έπειτα, η δημιουργία είναι και θέμα διαθεσιμότητας όπως σοφά έχει πει ο Βαγγέλης Παπαθανασίου.
Πέραν της κυκλοφορία της Μεσουρανίας, που αναμένουμε και σε φυσική μορφή, βρίσκεται σε εξέλιξη μια διαδικασία επανέκδοσης παλαιότερων δουλειών σου. Τι περιλαμβάνει το πρόγραμμα για το μέλλον;
Είναι αβέβαιο αν θα συνεχιστούν οι επανεκδόσεις. Δεδομένου ότι οι μέχρι τώρα κυκλοφορίες δεν έχουν πάει καλά και δεν απέφεραν ούτε τα έξοδα. Υπάρχει θέληση και διάθεση αλλά και δικαιολογημένος δισταγμός. Στην περίπτωση δε των "Μεσουρανία" και "Ο Γάμος της Γουέντυ" είναι ξεκάθαρο ότι δεν υπάρχει πρόθεση να κυκλοφορήσουν αυτούσια τουλάχιστον σε φυσική μορφή και η αυτοχρηματοδότηση είναι αδύνατη.
Τέλος, ως προς τις ζωντανές εμφανίσεις σου, υπάρχει κάτι προγραμματισμένο για το επόμενο διάστημα;
Στις 20 Οκτωβρίου θα ανοίξω την συναυλία των Michael Gira & Norman Westberg (SWANS) στο Sountrope fest στα Ιωάννινα και στις 7 Νοεμβρίου θα παίξω στην Θεσσαλονίκη στα πλαίσια του Φεστιβάλ Kκινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Έπειτα θα ακολουθήσουν συναυλίες ανά τη χώρα και ευελπιστώ και εκτός συνόρων.
Ευχαριστούμε πολύ!
Ευχαριστώ πολύ για την φιλοξενία.
