Φυσικά θα θυμάστε τους Καναδούς Viet Cong, όχι μονάχα γιατί έκανε αίσθηση με το φετινό της ντεμπούτο, αλλά και γιατί έδωσε την πρώτη της συναυλία επί ελληνικού εδάφους (στο six d.o.g.s. συγκεκριμένα) πολύ πρόσφατα. Τα παιδιά, που λέτε, αντιμετώπιζαν συνεχώς προβλήματα με το όνομα που επέλεξαν για την μπάντα τους. Τον Μάρτιο, διοργανωτής ακύρωσε συναυλία τους στο κολλέγιο του Obertin εξαιτίας του ονόματος, ζητώντας μάλιστα συγγνώμη από την βιετναμέζικη κοινότητα του κολλεγίου, όπως τότε σας είχαμε ενημερώσει. Με αυτήν την αφορμή, είχε ξεκινήσει μία συζήτηση σχετικά με την ονοματοδοσία των συγκροτημάτων και κατά πόσο αυτή θα έπρεπε να είναι τόσο ελεύθερη ώστε να απηχεί ακόμη και σκοτεινές ιστορικές περιόδους. Μάλιστα κάποια ονόματα που έπεσαν στο τραπέζι ήταν των Joy Division (όνομα ενός “τάγματος” εκδιδόμενων γυναικών στη ναζιστική Γερμανία) και των Gang Of Four (σκοτεινός πολιτικός σχηματισμός εντός του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας την περίοδο της Πολιτιστικής Επανάστασης του Μάο Τσετούνγκ, με άτυπη ηγέτιδα την σύζυγό του). Τότε οι Viet Cong (πάντα μιλάμε για την μπάντα) εξέδωσαν μία ανακοίνωση, στην οποία αποποιούνταν γνώση για το πραγματικό αντίκτυπο του ονόματός τους (δεν σας θυμίζει κάτι από την πρόσφατη ιστορία της Ελλάδας;) και ανάφεραν πως δεν ήθελαν να προκαλέσουν - χωρίς βέβαια να υπονοούν κάπου ότι θα προχωρούσαν στην αλλαγή του επίμαχου ονόματος. Τελικά το πλήρωμα του χρόνου έφτασε για αυτήν την αλλαγή, μετά την ανακίνηση του ζητήματος από ένα άρθρο στο καναδικό site Exclaim. Με ανακοίνωσή τους στην επίσημη σελίδα τους στο Facebook, έριξαν την ταφόπλακα στο παλιό τους όνομα, εφόσον έτσι κι αλλιώς δεν έχουν κάποια ιδεολογική ή άλλη σχέση με τους κανονικούς Viet Cong, επιφυλασσόμενοι να το αλλάξουν άμεσα όταν βρουν κάποιο που τους ταιριάζει.

Η συζήτηση για τα προκλητικά, τουλάχιστον όσο αφορά κάποιες κοινωνικές ομάδες, ονόματα συγκροτημάτων σίγουρα δεν τελειώνει εδώ. Οι απόψεις υπέρ και κατά είναι σεβαστές, αν και εμπίπτουν πάντοτε στο θέμα της ελευθερίας του λόγου και κατά πόσο αυτή καταπατάται ή κατά πόσο ο τυχόν περιορισμός της είναι νομικά ή/και ηθικά δικαιολογημένος. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως και στο metal, ιδιαίτερα στα χρόνια της “αθωότητας”, πολλά συγκροτήματα θεωρούνταν “επικίνδυνα” μόνο και μόνο εξαιτίας του ονόματός τους (πώς σας φαίνεται π.χ. το “Rotting Christ”;). Η άποψη του Andy Gill, κιθαρίστα των Gang Of Four και ιδιαίτερα πολιτικοποιημένο άτομο, που εκφράστηκε με αφορμή την ακύρωση που αναφέραμε αρχικά στο άρθρο και σας είχαμε μεταφέρει παλαιότερα, ίσως έχει μία βαρύνουσα σημασία στην συζήτηση και αξίζει τουλάχιστον να διαβαστεί ξανά: “Είναι γελοίο να απαγορεύεις συγκροτήματα για το όνομά τους. Όλοι μπορούμε να σκεφτούμε πάρα πολλά συγκροτήματα με πραγματικά πολύ προσβλητικά ονόματα. Αμέσως μόλις φτάνεις στο σημείο να γίνεις φύλακας της πολιτικής ηθικής, αναλαμβάνοντας από μόνος σου να αποφασίσεις τι είναι εντάξει και τι όχι, ενεργείς με τρόπο ανελεύθερο, αντιδημοκρατικό και αντιπροοδευτικό. Οι άνθρωποι θα πρέπει να αντιμετωπίζονται σαν ενήλικες, ικανοί να παίρνουν τις δικές τους αποφάσεις. Δε θα έπρεπε να αποφασίζουμε για λογαριασμό των ανθρώπων τι πιστεύουμε ότι είναι ικανοί να καταλάβουν και τι όχι. Καλλιτέχνες, σκηνοθέτες, συγγραφείς, μουσικοί πρέπει να μην λογοκρίνονται, ώστε να μπορούν να εκφράζουν την άποψή τους, πολιτική ή άλλη”.”