Με αφορμή την κυκλοφορία του νέου LP Zipper Down των Eagles of Death Metal, στους οποίους παίζει τύμπανα (στο στούντιο, ενίοτε και στα live) ο Josh Homme, κιθαρίστας των Kyuss και κατόπιν των Queens of the Stone Age), το Soundgaze παρουσιάζει ένα αφιέρωμα σε μουσικούς οι οποίοι έχουν καταπιαστεί τόσο με τις κιθάρες όσο και με τα drums.
«Κιθαρίστας ή ντράμερ;» τραγουδούσε πριν πολλά χρόνια ο «νοσταλγός του rock and roll» Γιάννης Γιοκαρίνης (ο οποίος έδωσε λύση στο δίλημμα επιλέγοντας… τα πλήκτρα) σε ένα από τα γνωστότερα κομμάτια του. Στο ίδιο δίλημμα έχουν βρεθεί κατά καιρούς πολλοί διάσημοι μουσικοί στο σύγχρονο rock, παρακάτω ακολουθούν μερικές χαρακτηριστικές περιπτώσεις, ξεκινώντας από αυτούς που άφησαν τα τύμπανα για χάρη της κιθάρας.
Dave Grohl (Nirvana: τύμπανα – Foo Fighters: κιθάρα)
Πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα όλων, φυσικά, ο Dave Grohl. Έγινε ευρύτερα γνωστός ως drummer των Nirvana, πριν από τους οποίους όμως είχε ήδη καταγράψει μια αξιόλογη πορεία παίζοντας τύμπανα σε punk σχήματα, γνωστότεροι των οποίων ήταν οι Scream. Όταν οι Nirvana έπαψαν να υπάρχουν μετά την αυτοκτονία του Cobain, ο Grohl δημιούργησε το 1994 το προσωπικό του project, τους Foo Fighters, το οποίο εξελίχτηκε σε κανονικό συγκρότημα. Η έκπληξη, βεβαίως, ήταν ότι αποφάσισε να αφήσει τα τύμπανα για να γίνει κιθαρίστας και τραγουδιστής της μπάντας. Δεν σταμάτησε, ωστόσο, να συμμετέχει σε δίσκους ως drummer, όπως για παράδειγμα σε αυτούς των Queens of the Stone Age και των Them Crooked Vultures (πάλι μαζί με τον Josh Homme), καταγράφοντας μια σειρά από ατελείωτες συμμετοχές. Γενικότερα, σε όσους δίσκους έχει γράψει τα τύμπανα ο Grohl έχει αφήσει ανεξίτηλο το στίγμα του. Εμείς απλώς θα πούμε ότι τον προτιμάμε ως drummer, άλλωστε δεν υπάρχουν πολλοί που να αμφισβητούν ότι είναι ένας από τους σπουδαιότερους των τελευταίων δεκαετιών.
Brant Bjork (Kyuss/ Fu Manchu: τύμπανα – solo: κιθάρα)
Ο Brant Bjork υπήρξε drummer και ιδρυτικό μέλος των τιτάνων Kyuss και των σπουδαίων Fu Manchu. Όταν αποχώρησε από τους δεύτερους αφοσιώθηκε στη solo καριέρα του (που μόνο αμελητέα δεν είναι, αν σκεφτούμε ότι αριθμεί περισσότερες από δέκα προσωπικές δουλειές), αφήνοντας παράλληλα στην άκρη τα drumsticks για χάρη της πένας της κιθάρας. Επέστρεψε στην παλιά του τέχνη τα τελευταία χρόνια για χάρη των Kyuss Lives! οι οποίοι μετεξελίχτηκαν, βεβαίως, σε Vista Chino. Έχοντας την τύχη να τον δούμε ζωντανά και ως κιθαρίστα και ως drummer, το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγουμε είναι ότι η φυσική του θέση είναι τα τύμπανα.
Justin Greaves (Iron Monkey/ Electric Wizard: τύμπανα – Crippled Black Phoenix: κιθάρα)
Ο Justin Greaves είναι ιδιαίτερη περίπτωση μουσικού, μια κατηγορία μόνος του θα λέγαμε. Ξεκίνησε την καριέρα του ως drummer των Iron Monkey (θρυλικό συγκρότημα του βρετανικού sludge) μετά τη διάλυση των οποίων συνέχισε ως μέλος των σπουδαίων doom metallers Electric Wizard. Όταν αποχώρησε από αυτούς αποφάσισε να κάνει μια δραστική αλλαγή στη μουσική του πορεία, έφτιαξε τους θαυμάσιους Crippled Black Phoenix και σταμάτησε να βρίσκεται πίσω από το drum kit αναλαμβάνοντας χρέη κιθαρίστα του γκρουπ. Κι επειδή όπως είπαμε αποτελεί ιδιάζουσα περίπτωση, στη μια δεκαετία ύπαρξης του σχήματος έχει αλλάξει αμέτρητες φορές το line up του με μοναδικό σταθερό μέλος φυσικά τον εαυτό του…
Grant Hart (Husker Du: τύμπανα – solo: κιθάρα)
Ο Grant Hart ήταν ο ντράμερ του φοβερού trio των Hüsker Dü, οι οποίοι άφησαν το στίγμα τους στο αμερικάνικο underground τη δεκαετία του ‘80. Μετά τη διάλυση της μπάντας το 1988, ο Hart ξεκίνησε την προσωπική του καριέρα επιλέγοντας την κιθάρα αντί των drums, ζηλεύοντας ίσως την αίγλη του Bob Mould… Κιθάρα έπαιζε όμως και στους Nova Mob, το συγκρότημα που ακολούθησε τους Hüsker Dü.
Steve Drozd (The Flaming Lips: τύμπανα - κιθάρα)
Οι Flaming Lips είναι ένα απρόβλεπτο, για να μην πούμε αλλοπρόσαλλο, συγκρότημα (ή «ό,τι να ‘ναι» σύμφωνα με την αργκό της νεολαίας) οπότε το γεγονός ότι ένας μουσικός τους αποφασίζει κάποια στιγμή να αλλάξει μουσικό όργανο μόνο εντύπωση δεν προκαλεί. Πιο συγκεκριμένα, ο Steve Drozd πρωτοεμφανίστηκε στο γκρουπ στο άλμπουμ Transmissions from the Satellite Heart (1993) ως drummer. Ωστόσο αποφάσισε ότι η κιθάρα του ταιριάζει περισσότερο και πλέον ασχολείται περισσότερο με αυτό το όργανο. Το σημαντικότερο βεβαίως, ανεξάρτητα από τα όργανα, είναι η ίδια η μουσική κι η αλήθεια είναι ότι έχουμε να ακούσουμε σπουδαία μουσική από τους Flaming Lips από το Embryonic του 2009. Ας ελπίσουμε ότι θα επανέλθουν στη φόρμα κάποια στιγμή σύντομα.
J. Tillman (Saxon Shore/ Fleet Foxes: τύμπανα - Father John Misty: κιθάρα)
Ο Joshua Tillman έχει διαγράψει την τελευταία 15ετία μια πορεία όχι ιδιαίτερα συνηθισμένη. Ξεκίνησε σαν drummer των αξιόλογων post rockers Saxon Shore, ενώ μετά από αυτούς βρέθηκε να παίζει τύμπανα στο πολύ πετυχημένο γκρουπ της folk Fleet Foxes (πραγματικά αδυνατούμε να καταλάβουμε τον λόγο της επιτυχίας τους, εντάξει το Mykonos είναι καταπληκτικό κομμάτι αλλά δεν αρκεί μόνο αυτό...). Παράλληλα όλο αυτό το διάστημα ο Tillman ηχογραφεί δίσκους παίζοντας κιθάρα, ως folk τροβαδούρος, κάτω από το όνομα J. Tillman ή Father John Misty εσχάτως.
Don Henley (Eagles: τύμπανα – solo: κιθάρα)
Ο Don Henley, ως γνωστόν, εκτός από τραγουδιστής, ήταν και drummer των Eagles, κρατώντας διπλό ρόλο στο συγκρότημα. Καθώς τα χρόνια έχουν περάσει, ο Αμερικάνος μουσικός έχει επιλέξει για τις ζωντανές εμφανίσεις κάτι λιγότερο επίπονο από τα τύμπανα: Προτιμάει πλέον να παίζει κιθάρα (όπως μπορείτε να δείτε και στο βίντεο παρακάτω). Κάτι ανάλογο έχει συμβεί και με τον Phil Collins, ο οποίος μετά από χρόνια καταπόνηση παίζοντας drums (μην ξεχνάμε άλλωστε ότι ήταν πιτσιρικάς όταν εντάχτηκε στους Genesis) και λόγω των προβλημάτων στα χέρια του τα τελευταία χρόνια, έχει καταφύγει στην κιθάρα στις solo δουλειές του.
Και αντίστροφα:
Josh Homme (Kyuss / QOTSA: κιθάρα – Eagles of Death Metal: τύμπανα)
O Josh Homme είναι ουσιαστικά ο θεμελιωτής του stoner rock καθώς με το παίξιμο του στην κιθάρα στιγμάτισε το συγκεκριμένο μουσικό ρεύμα, αποκτώντας αμέτρητους μιμητές τα επόμενα χρόνια. Μπορεί λοιπόν ως κιθαρίστας, αρχικά των αξεπέραστων Kyuss και κατόπιν των υπερεπιτυχημένων Queens of the Stone Age, (αλλά και των βραχύβιων Them Crooked Vultures, μεταξύ πολλών άλλων) να κατατάσσεται στους κορυφαίους των τελευταίων δεκαετιών, ωστόσο δεν έχει περιοριστεί στο συγκεκριμένο μουσικό όργανο, καθώς στο side project που «τρέχει» παράλληλα με τους Queens of the Stone Age, τους Eagles of Death Metal, παίζει τύμπανα, κυρίως στο studio και δευτερευόντως στις ζωντανές εμφανίσεις τους όπου σπάνια συμμετέχει.
Jack White (White Stripes: κιθάρα – Dead Weather: τύμπανα)
Ο Jack White θεωρείται ένας από τους πιο χαρισματικούς κιθαρίστες της τελευταίας δεκαπενταετίας. Έχει γράψει άλλωστε για τους White Stripes το γνωστότερο riff της προηγούμενης δεκαετίας (δεν χρειάζεται καν να πούμε ποιο…). Παράλληλα με τους Stripes συμμετείχε ως κιθαρίστας και τραγουδιστής στους Raconteurs, με τους οποίους κυκλοφόρησε δυο άλμπουμ, ενώ τα τελευταία χρόνια έχει ακολουθήσει μια επιτυχημένη solo καριέρα (μετρά ήδη δυο προσωπικές δουλειές). Πέραν αυτών, βεβαίως, έχει σχηματίσει τους πολύ καλούς Dead Weather στους οποίους όμως δεν καταπιάνεται με την κιθάρα αλλά βρίσκεται στο πίσω μέρος της σκηνής παίζοντας τύμπανα, έχοντας ως frontwoman την Alison Mosshart των Kills (σπουδαία performer όπως θα διαπιστώσετε στο βίντεο που ακολουθεί). Δυο δίσκους έχει κυκλοφορήσει μαζί τους και σύντομα αναμένεται κι ένας τρίτος.
J Mascis (Dinosaur Jr: κιθάρα – Witch: τύμπανα)
Χωρίς αμφιβολία ο J Mascis είναι ένας από του πιο προικισμένους κιθαρίστες που ανέδειξε το αμερικάνικο alt rock. Όποιος έχει την παραμικρή αντίρρηση μπορεί να ακούσει τους δίσκους των μέγιστων Dinosaur Jr αλλά και τους προσωπικούς του (που δεν είναι και λίγοι). Ο Mascis ως πολυσχιδής μουσικός έχει να επιδείξει ένα μακρύ κατάλογο από συμμετοχές σε γκρουπ, ποιος όμως γνωρίζει ότι αρχικά ήταν ντράμερ; Στο πρώτο του σχήμα, τους hardcore Deep Wound, βρισκόταν πίσω από το drum kit, όπως επίσης και αργότερα στους τρομερούς stoner/ doom Witch. Στο πιο πρόσφατο δημιούργημα του, τους heavy rockers Heavy Blanket, έχει επανέλθει πάντως στην κιθάρα.
Ty Segall (solo: κιθάρα – Fuzz: τύμπανα)
Ο κιθαρίστας και τραγουδιστής Ty Segall έχει ενθουσιάσει τους φίλους του garage με τους δίσκους που κυκλοφορεί με ρυθμό πολυβόλου τα τελευταία χρόνια. Πραγματικά είναι τόσο παραγωγικός που και οι πιο φανατικοί ακροατές του δυσκολεύονται να τον ακολουθήσουν. Στις αμέτρητες δουλειές (είτε solo είτε με κάποιο συνοδευτικό γκρουπ) που έχει κυκλοφορήσει από το 2008 θα ξεχωρίζαμε αυτές τoυ σχήματος Fuzz (όνομα και πράγμα…) στους οποίους κατέχει ρόλο ντράμερ και τραγουδιστή. Ο ήχος τους, σημειωτέον, ξεφεύγει από το σύνηθες garage και προσεγγίζει hard rock φόρμες.
Ανάλογες περιπτώσεις μουσικών που εναλλάσσονται μεταξύ κιθάρας και ντραμς υπάρχουν φυσικά και στην εγχώρια σκηνή. Πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί ο Σεραφείμ Γιαννακόπουλος, ντράμερ των Modrec, Planet of Zeus, Wedding Singers και παλαιότερα των Fingers Crossed, ο οποίος αποφάσισε να δοκιμάσει την τύχη του ως κιθαρίστας και τραγουδιστής κυκλοφορώντας πρόσφατα, κάτω από το όνομα Night Knight, το πολύ αξιόλογο άλμπουμ God Is A Motherfucker. Αξίζει να σημειωθεί μάλιστα ότι ο Γιαννακόπουλος εντάχθηκε στους Planet of Zeus όταν ο ντράμερ τους Στέλιος Προβής αποφάσισε να παρατήσει τα τύμπανα για χάρη της κιθάρας… Έκτοτε ο Προβής από ντράμερ καθιερώθηκε ως lead κιθαρίστας των Planet of Zeus.
