Οι Afformance αποτελούν εδώ και χρόνια ένα από τα πιο ποιοτικά σχήματα του εγχώριου post rock (αλλά και του ευρύτερου εναλλακτικού ήχου), οι μέχρι τώρα κυκλοφορίες τους έχουν τύχει θερμής υποδοχής, ενώ φημίζονται και για τις live εμφανίσεις τους που είναι πάντα αρκετά διαφορετικές μεταξύ τους. Στο Cult of the Amps θα προσφέρουν τον κινηματογραφικό τους ήχο σε μια βραδιά που η ένταση θα βρίσκεται μόνιμα στο μάξιμουμ!
Γιάννης
Δίσκοι
King Crimson - In The Court Of The Crimson King: Γιατί μου άνοιξε έναν ολόκληρο νέο κόσμο στη μουσική, με τον ίδιο τρόπο που το έχει κάνει σε χιλιάδες κόσμου από το 1969.
Sigur Ros - Agaetis Byrjun: Γιατί ήταν σα να με τράβηξε από το νερό και μου έδωσε ένα γλυκό φιλί στο στόμα που ακόμα το ζητάω κι ας έχουν περάσει πάνω από 15 χρόνια από τη πρώτη φορά.
The Boy - Κουστουμάκι: Γιατί δεν ήξερα πως νιώθει κανείς τη ποίηση πριν τον ακούσω.
Βιβλία (από τα μετρημένα στα δάχτυλα που έχω διαβάσει)
George Orwell - Η Φάρμα Των Ζώων: Το πιο όμορφο φρικτό αληθινό παραμύθι.
Gregory David Roberts - Shantaram: Δαιδαλώδης περιπέτεια και βαθιά βουτιά στη κοινωνική ηθική της Ινδίας που ξυπνάει το ένστικτο του ταξιδιώτη.
Frank Herbert - Dune: Το έπος, του έπους, των επών.
Σειρές
Black Mirror: Το ντοκιμαντέρ του κοντινού μας μέλλοντος.
Eastbound And Down: Kenny fuckin Powers: Ο πιο αγαπημένος μισητός αντιήρωας όλων των εποχών.
Bojack Horseman: Γιατί είναι φθηνότερο από χρόνια ψυχανάλυσης.
Κώστας
Δίσκοι
1. Burial - Burial - Την πρώτη φορά που το άκουσα οριακά δεν μου άρεσε, τώρα είναι με διαφορά το πιο πολυπαιγμένο άλμπουμ στην συλλογή μου.
2. Drukqs - Aphex Twin - Πρωτοποριακό σε τόσα επίπεδα που δεν μπορούν να συγχωνευτούν σε μία πρόταση, ήταν το άλμπουμ που επιβεβαίωσε την ιδιοφυία του Richard D. James.
3. In Rainbows - Radiohead - Πιθανότατα δεν είναι το καλυτερό τους αλλά είναι μάλλον το αγαπημένο μου. Δεν ξέρω ποιο να πρωτοδιαλέξω που λέει και ο Παναγιωτάκης από το Ουράνιο Τόξο.
Βιβλία
1. The Hitchhiker's Guide to the Galaxy - Douglas Adams - Γιατί 42.
2. The picture of Dorian Gray - Oscar Wilde - Η ματαιοδοξία, η εμμονή με την εξωτερική εικόνα, ακόμα και η ιστορία πίσω από την κυκλοφορία του το 1890 με το θέμα της λογοκρισίας στην τέχνη, το κάνουν πιο επίκαιρο από ποτέ.
3. Ο παραμυθένιος κόσμος του δάσους - Tony Wolf - Πρέπει να τα χω διαβάσει εκατοντάδες φορές όταν ήμουν μικρός με αμφίβολα αποτελέσματα στην ψυχοσύνθεσή μου ως ενήλικος.
Σειρές
1. Atlanta - Κάθε επεισόδιο είναι και ένα τρομερά εύστοχο κοινωνικό σχόλιο, μέσα από το σουρεαλιστικό/χιουμοριστικό/γλυκόπικρο πρίσμα ενός από τους πιο ταλαντούχους καλλιτέχνες των τελευταίων ετών.
2. Breaking Bad - Η μόνη σειρά που έχω δει, που κάθε επόμενη σαιζόν ήταν και καλύτερη.
3. South Park - Rob Schneider is a stapler.