Στην περίπτωση του Nick Mason, ισχύει ένα μάλλον παράδοξο: παρότι οι Pink Floyd αναφέρονται παντοτε ανάμεσα στις μεγαλύτερες μπάντες όλων των εποχών, ο drummer τους σπάνια βρίσκει θέση σε αντίστοιχες λίστες για το χώρο ευθύνης του, σε αντίθεση με τα υπόλοιπα μέλη τους. Ενώ π.χ. ο Ringo Starr, έτερος θιασώτης του ουσιαστικού drumming, εκθειάζεται παντού, ο Mason μάλλον αδίκως δεν περιλαμβάνεται στην ίδια συζήτηση. Ποτέ φυσικά δεν προσπάθησε να γίνει φαντεζί ντράμερ, αλλά πάντοτε η παρουσία του εξυπηρετούσε το εκάστοτε κομμάτι και, τελικώς και κατά παραδοχή των συμπαικτών του, κανείς δεν θα μπορούσε να τον αντικαταστήσει επαρκώς στους Floyd ώστε να γίνουν αυτοί που γνωρίζουμε. Τα ντραμς του βρίσκονταν πάντα εκεί ως οργανικό μέρος των κομματιών: χωρίς να χρειάζεται να τα παρατηρείς, είναι εκεί και αναπόσπαστα της υπόλοιπης μουσικής - κι αν μας ρωτάτε, αυτό είναι το μεγαλύτερο επίτευγμα ενός drummer μέσα σε ένα συγκρότημα. Ίσως μπορούμε να κατανοήσουμε ότι ήταν τόσο τεράστια τα μεγέθη των υπολοίπων, τόσο ρηξικέλευθη η συμβολή τους όχι μονάχα στον ήχο των Pink Floyd αλλά και στη “δική μας” μουσική γενικότερα, που είναι λογικό να παραμερίζεται ο Mason ως τελευταίος τροχός της αμάξης.
Στο παρόν κείμενο δεν προσπαθούμε φυσικά να αλλάξουμε τη γνώμη κανενός για την σημαντικότητά του, αλλά θα αφήσουμε τα επόμενα 10 κομμάτια (χωρίς αξιολογική σειρά) να μιλήσουν για αυτό. Περιοριζόμαστε φυσικά μέχρι το ‘72, μιας και η επερχόμενη συναυλία του με τους Nick Mason’s Saucerful Of Secrets θα αφορά εκείνη την περίοδο και ναι, σας προλαβαίνουμε: λείπουν κομμάτια από τη λίστα.
One Of These Days
Ποιο άλλο περιμένατε δηλαδή για πρώτο; Το βίντεο από την Πομπηία επικεντρώνεται σε εκείνον έτσι κι αλλιώς.
Lucifer Sam
Γάτες… παραμένουν ανέκαθεν μυστηριώδεις. Γκαραζοψυχεδέλια με υπέροχα γεμίσματα σε ένα κομμάτι που μένει με την πρώτη ακρόαση.
A Saucerful Of Secrets
Εννοείται πως διαλέγουμε και εδώ την εκτέλεση από την Πομπηία. Εδώ συμμετέχει και ο Waters στα κρουστά - στα πιατίνια δηλαδή και στο gong, δίνοντας και μερικές iconic εικόνες (αφήνω επίτηδες τον πλεονασμό).
Echoes
Ποτέ δεν ξεχνάς την πρώτη σου φορά… Μέσα στα διαχρονικά αγαπημένα κομμάτια των οπαδών, ξεχωρίζει και για τις διάφορες αλλαγές στο παίξιμο ενώ μένει πάντα στο ίδιο τέμπο. Ελπίζουμε να μην βαρεθείτε που βλέπετε ξανά βίντεο από το Live At Pompeii…
The Nile Song
Ένα αυθεντικά heavy κομμάτι, από τα λίγα τέτοια που έβαλαν ποτέ σε άλμπουμ τους. Ήδη στο More περιέχονται δύο (μαζί με το Ibiza Bar).
Up The Khyber
Αυτό το σύντομο οργανικό κομμάτι του More δικαιούται θέσης εδώ, καθώς γράφτηκε από κοινού απο Mason και Wright.
Pow.R Toc H.
Καθ’ υπόδειξη του παραγωγού Norman Smith και σύμφωνα με την αντίστοιχη πρακτική που εφάρμοσε στους Beatles, o Mason κάλυψε τα δέρματα των ντραμς του με πετσέτες σε αυτό το κομμάτι.
Summer '68
Οι άψογες μελωδικές γραμμές του Wright συμπληρώνονται επίσης άψογα από τα ντραμς του Mason.
Fat Old Sun
Αυτά συμβαίνουν όταν πιέζεις τον Gilmour να γράψει κομμάτι την εποχή που (φανταστείτε…) δεν είχε βρει ακόμη το κάλεσμά του… τα ντραμς μπαίνουν στο δεύτερο μέρος του κομματιού.
The Grand Vizier's Garden Party
Με 7 λεπτά drum solo, πιστεύετε πως δεν θα έμπαινε στη λίστα μας; Το φλάουτο στο κομμάτι παίζει η Lindy Rutter, τότε σύζυγος του Mason.
See Emily Play
Και μόνο για το βίντεο κλιπ με το air drumming του Mason, αξίζει να συμπεριληφθεί αυτό το κομμάτι στη συγκεκριμένη λίστα.