Ο Κωνσταντίνος Β. έχει διαγράψει τη δική του ξεχωριστή πορεία, που τον κάνει μοναδικό στο είδος του, ήδη από τα 90s. Η συνέπεια και η ποιότητα αυτής της διαδρομής έχει εκτιμηθεί ιδιαίτερα από τον κόσμο, κάτι που επιβεβαιώνεται με κάθε κυκλοφορία αλλά και κάθε συναυλία του, όπως ακριβώς συνέβη και στην πρόσφατη εμφάνιση του στο Fuzz.
Πρώτη ανέβηκε στη σκηνή η Nalyssa Green, εντελώς μόνη, με μοναδική συνοδεία τα μουσικά όργανα της (κιθάρα, πλήκτρα, theremin). Η νεαρή τραγουδοποιός έχει στο ενεργητικό της δυο LP, τα Barock (2010) και The Seed (2012), ενώ μια τρίτη δουλειά να βρίσκεται στα σκαριά. Η ιδιαιτερότητα του νέου άλμπουμ της έγκειται στο ότι περιλαμβάνει ελληνόφωνες συνθέσεις (όπως χαρακτηριστικά ανέφερε η ίδια «κάτι έχω πάθει τελευταία και γράφω στα Ελληνικά…»), κάποιες από τις οποίες μάλιστα ακούσαμε και ζωντανά. Σε σχέση με τις προηγούμενες φορές που την έχουμε δει, κάτι έμοιαζε να λείπει από το συγκεκριμένο live και αυτό το «κάτι» ήταν η full μπάντα που απουσίαζε. Όπως και να το κάνουμε ένα συγκρότημα που παίζει ζωντανά δίνει ένα έξτρα βάθος στον ήχο που δεν μπορεί να αντικατασταθεί από προηχογραφημένα μέρη. Σε κάθε περίπτωση η παρουσία της Nalyssa Green είναι από τις ενδιαφέρουσες της εγχώριας σκηνής και αναμένουμε πλέον το νέο της υλικό για να διαπιστώσουμε πώς τα καταφέρνει τραγουδώντας στα Ελληνικά.
Αρκετός κόσμος μαζεύτηκε στο Fuzz το Σαββατόβραδο, παρότι πολλοί ήταν εκείνοι που θέλησαν να παρακολουθήσουν τα ποδοσφαιρικά ντέρμπι που πραγματοποιούνταν την ίδια ώρα (βέβαια στο Fuzz η ατμόσφαιρα ήταν διαφορετική απ’ ο,τι στα γήπεδα, εδώ ο κόσμος πρωτίστως είχε έρθει για να διασκεδάσει…). Μετά από μικρή καθυστέρηση ανέβηκε στη σκηνή ο Κωνσταντίνος Β., με την γνωστή συστολή και ευγένεια που τον χαρακτηρίζει. Ένας πραγματικός αντιστάρ που μετά από τόσα χρόνια παρουσίας στις σκηνές εξακολουθεί να έχει άγχος πρωτάρη - άλλωστε δεν δίστασε να το παραδεχθεί εξαρχής ομολογώντας πως είχε πολύ τρακ. Κάτι βεβαίως που στην πορεία φάνηκε να φεύγει, με τη συμβολή βεβαίως του αυτοσαρκασμού και του χιούμορ.
Στο καθαρά μουσικό κομμάτι τώρα, οι συνθέσεις του Κωνσταντίνου Β. ταλαντεύονταν πάντα στο δίπολο ηλεκτρονικά beats – ηλεκτρικές μπαλάντες. Στο συγκεκριμένο live η ζυγαριά έγειρε σαφώς υπέρ των beats προς τέρψη των θεατών. Ένα κοινό που ήξερε τι είχε έρθει να ακούσει (φανατικό θα το χαρακτηρίζαμε) και αντιδρούσε με την ίδια θέρμη στις πρόσφατες συνθέσεις του Κωνσταντίνου Β. από την τελευταία κυκλοφορία του με τίτλο Αντήχηση (Μπλε Καφέ, Ατέλειωτα Χρυσάνθεμα), στις παλιότερες (13, Όλο Αυτό Που Ποτέ, Χαζό Παιδί), σε αυτές από την εποχή των Στέρεο Νόβα (Μάθημα, Εξώστης) αλλά και σε αυτές που ακόμα δεν έχουν κυκλοφορήσει και θα περιλαμβάνονται στον επερχόμενο δίσκο του μουσικού. Φυσικά το highlight, ως συνήθως, ήταν Το Κύμα, το οποίο παρότι δεν διαθέτει στίχους έχει αγαπηθεί πολύ και καταφέρνει πάντα να ξεσηκώνει το κοινό.
Πάνω από δυο ώρες διήρκησε η εμφάνιση του Κωνσταντίνου Β., χωρίς να κουράσει ή να κάνει «κοιλία». Οι ηλεκτρονικοί ήχοι συνέβαλαν στη δημιουργία ατμόσφαιρας πάρτι και κανένας δεν πρέπει να έφυγε παραπονεμένος. Η ειλικρίνεια και η σεμνότητα του Κωνσταντίνου Β. συνδυάζεται με το ταλέντο και αυτός είναι ο λόγος που είναι τόσο αγαπητός. Όσοι τον παρακολουθούν συστηματικά θα βρίσκονται σίγουρα και στο επόμενο live του, όποτε αυτό πραγματοποιηθεί.
Κείμενο: Κωνσταντίνος Αναγνωστόπουλος
