Στο πάνθεον των συγκροτημάτων εκ Σουηδίας μπορεί να μην έχουν μπει ακόμη, είναι πολύ νωρίς, όμως βαδίζουν προς τα εκεί με σίγουρα και σταθερά βήματα. Οι Hällas από την κωμόπολη του Jönköping στα νότια της Σουηδίας δεν θα δυσκολεύτηκαν, υποθέτουμε, να ξεκινήσουν την πορεία τους πριν 14 χρόνια. Οι Σουηδοί είναι διάσημοι για την μουσική τους παιδεία και εκπαίδευση από μικρές ηλικίες και μάλιστα ο μύθος λέει πως τις συναυλίες παρακολουθούν μουσικοί κατά συντριπτική πλειοψηφία.
Το δισκογραφημένο ξεκίνημα της μπάντας τους ήθελε ως concept specific - είχαν συγκεκριμένο σενάριο στο μυαλό τους και το ανέπτυσσαν στους δίσκους τους. Το σενάριο αυτό αφορούσε τον ομώνυμο ήρωα που είχαν δημιουργήσει, αλλά η ιστορία του κράτησε κυκλοφορίες τρεις (ξεκινώντας από το ομώνυμο ΕΡ του '15 και καταλήγοντας στο Conundrum του '20). Το Isle Of Wisdom του '22 ξεφεύγει από αυτή τη θεματολογία αλλά συνεχίζει να διατρέχεται από μία κεντρική ιδέα με αντίστοιχα επική διάσταση -πως αλλιώς θα ταίριαζε με τη μουσική τους, άλλωστε;
Hällas EP (2015)
Τώρα που ακούμε τα τέσσερα τραγούδια του ομώνυμου ΕΡ με την χρονική απόσταση που μας βοηθάει να κρίνουμε καλύτερα ίσως, μπορούμε να μιλήσουμε με για μία άγουρη προσπάθεια σε σχέση με τα ολοκληρωμένα album που ακολούθησαν, μόνο και μόνο γιατί τα στοιχεία που εμφανίζονται εδώ ακούγονται πολύ πιο δουλεμένα στη συνέχεια. Ακόμα και ο ήχος είναι κάπως πιο τραχύς και ψυχεδελικός και πατάει πάρα πολύ, κάνοντας το ΕΡ να απευθύνεται και σε ένα πιο stoner rock κοινό. Εδώ συναντάμε τη φωνή του τραγουδιστή/μπασίστα Tommy Alexandersson για πρώτη φορά, μια φωνή που μοιάζει με πιο “στεγνό “ Ian Anderson, όπως και τις διπλές κιθάρες των Alexander Moraitis και Marcus Petersson που φέρνουν στο νου τους Thin Lizzy αλλά, κυρίως, τους Wishbone Ash.
Excerpts From Future Past (2017)
Εδώ ξεκινούν τα πραγματικά καλά. Ο ήχος του ΕΡ αλλά κυρίως το songwriting τυχαίνουν ενός μεγάλης κλίμακας makeover. Εδώ ο Alexandersson θυμίζει περισσότερο Mark Shelton (Manila Road) χωρίς τα βότσαλα στο στόμα και οι διπλές κιθάρες κεντανε σταυροβελονιά ακολουθώντας κατά πόδας τις διδαχές των Andy Powell/Ted Turner με σοβαρές νύξεις από Andy Latimer. Το τραγούδια πλέον στηρίζονται σχεδόν αποκλειστικά στην κληρονομιά του progressive rock των ‘70s, με πολλές catchy επικές μελωδίες χωρίς ιδιαίτερες παικτικές υπερβολές και έχοντας δώσει εκτεταμένο ρόλο στα πλήκτρα του Nicklas Malmqvist. Εδώ υπάρχει και η μεγάλη χιτάρα Star Rider που δίκαια τους χαρακτηρίζει ως σήμερα.
Conundrum (2020)
Τρία χρόνια μετά έρχεται η συνέχεια του Excerpts… και ήδη ήταν ολοφάνερο ότι το δεύτερο βήμα θα ήταν πιο δύσκολο να ξεπεράσει το απίθανο πρώτο. Φυσικά το άλμπουμ παραμένει εξαιρετικό, έχοντας επιτύχει τη σχεδόν ολοκληρωτική μετάβαση προς την προοδευτική πλευρά του ροκ, θα έλεγε κανείς πως ότι τώρα κοιτάνε περισσότερο στο πώς εξελίξτηκαν οι αγαπημένες στους μπάντες στα 80s. Αυτό σημαίνει περισσότερα πλήκτρα, περισσότερο βάθος αν θέλετε συνθετικά, πιο δουλεμένα φωνητικά, πιο hard rock κιθάρες (ακούστε π.χ. το σολο του Labyrinth Of Distant Echoes), τέλος στα “στρογγυλεμένα” ντραμς. Εδώ το Carry On παίζει το ρόλο του χιτ που “κουβαλάει”στις πλάτες του τον δίσκο και τον μεταφέρει πέρα από τα σύνορα των αμιγώς progrockάδων οπαδών. Αν και πάντα οι Hällas διαθέτουν κάτι για όλους...
Isle Of Wisdom (2022)
Στιχουργικά η τριλογία του ήρωα Hällas έχει ήδη λήξει με το Conundrum, αλλά η θεματική παραμένει και στοχευμένη και με αντίστοιχα επικό περιεχόμενο. Εισαχθήκαμε στο άλμπουμ μέσω του πρώτου του single, Earl's Theme, από όπου αποκτήσαμε μια χαρακτηριστική εικόνα του πώς θα ακουγόταν ο δίσκος: όμορφες μελωδίες με επική χροιά, φωνητικές αρμονίες στις γέφυρες και τα ρεφρέν, μια γλυκιά 70s prog rock ανάμνηση σε κάθε νότα και ήχο που πλησιάζει περισσότερο σε αυτόν του ντεμπούτου. Όπως και στα προηγούμενα άλμπουμ, μην θεωρήσετε την περιγραφή “prog” ενδεικτική βαρεμάρας και μουσικού (συγχωρήστε μου την έκφραση) αυνανισμού. Ίσα ίσα που η μουσική των Hällas περιέχει και εδώ ισχυρές δόσεις retro fun, αλλά κυρίως διαθέτει την ικανότητα να δημιουργεί εικόνες στον ακροατή.
