Αν ετοιμάζεστε για διακοπές και ψάχνετε για άλμπουμ που θα σας κάνουν παρέα στη φετινή ανάπαυλα από τη ρουτίνα, η στήλη σας έχει τη λύση! Από μια πληθώρα εγχώριων κυκλοφοριών επιλέξαμε τρεις που αξίζουν να βρεθούν στο iPod ή οποιαδήποτε άλλη συσκευή αναπαραγωγής μουσικής χρησιμοποιείτε για να σας συντροφέψουν σε ευχάριστες ή μη στιγμές.
Jane Doe - Random Acts of Kindness (Made Of Stone Recordings, 2021)
Πέντε χρόνια είχαν να εμφανιστούν στη δισκογραφία οι Θεσσαλονικείς Jane Doe. Η προηγούμενη κυκλοφορία τους ήταν το EP B612 Revisited του 2016, το οποίο περιείχε τρία παλαιότερα κομμάτια σε νέες εκδοχές και μόλις μια καινούρια σύνθεση. Οπότε για να συναντήσουμε την τελευταία ολοκληρωμένη δουλειά τους, θα πρέπει να επιστρέψουμε στο 2014. Τότε μάλιστα είχαν πραγματοποιήσει “διπλό χτύπημα” κυκλοφορώντας δυο άλμπουμ μέσα σε μια χρονιά, πρώτα το Revolution Diaries και κατόπιν το Recipes for Refugees αποκλειστικά σε ψηφιακή μορφή. Αυτή η μεγάλη απουσία πάντως μας έδωσε την ευκαιρία να συνειδητοποιήσουμε ότι μας είχε λείψει η ποιοτική τραγουδοποιία τους, όπως αυτή έχει αποτυπωθεί στις μέχρι σήμερα κυκλοφορίες τους.
Προτού το Random Acts of Kindness, που είχε προαναγγελθεί προ καιρού, μετατραπεί σε νέο... Fear Inoculum, ήρθε επιτέλους η ανακοίνωση της Made of Stone πριν λίγο καιρό για την επίσημη κυκλοφορία του. Και αυτή τη φορά το γνωμικό “η καλή δουλειά αργεί να γίνει” επαληθεύτηκε. Το άλμπουμ είναι όσο καλό ελπίζαμε να είναι, ίσως και λίγο παραπάνω. Παρά τη μακρόχρονη απουσία οι Jane Doe δεν εμφανίζονται καθόλου ντεφορμέ. Οι νέες τους συνθέσεις είναι άκρως δυναμικές, περικλείοντας λίγη από την παροιμιώδη ενέργεια που βγάζει το γκρουπ στις live εμφανίσεις του. Τα γκάζια λοιπόν ανεβασμένα στα περισσότερα των κομματιών, ανάμεσα στα οποία τα εξαιρετικά My Heroes Have Always Killed Cowboys, Little Miss Emptiness, Last Thoughts Of Jean-Paul Marat, The Son You Wouldn't Like to Have. Βεβαίως το σχήμα είχε ανέκαθεν και μια πιο χαμηλόφωνη πλευρά, την οποία πάντοτε εκτιμούσαμε. Εδώ αυτή αντιπροσωπεύεται από τα υπέροχα Panic Button και Thanos. Ιδιαίτερη αναφορά αξίζει στο Stubborn Balloon που υπήρχε και στο EP B612 Revisited και είναι αφιερωμένο στον τόσο πρόωρα χαμένο Θάνο Ανεστόπουλο.
Ως σύνολο το Random Acts of Kindness είναι σφριγηλό, νευρικό και μεστό και αποτυπώνει όλα τα προσόντα που διαθέτει το γκρουπ. Επίσης, εύσημα θα πρέπει οπωσδήποτε να αποδοθούν, για ακόμα μια φορά, στον frontman της μπάντας Πρόδρομο Doe για τους πραγματικά ενδιαφέροντες στίχους του, που κινούνται πέρα από το τυπικό “yeah baby I love you” που έχουμε βαρεθεί να ακούμε. Μια πραγματικά άξια φωνή που δεν πρέπει να αγνοηθεί.
Dead Flag Blues - Traumatique (Self Release, 2021)
Κακά τα ψέματα, πολύ συχνά το όνομα ενός γκρουπ που συναντάς για πρώτη φορά σε προδιαθέτει θετικά ή αρνητικά. Βλέποντας λοιπόν τυχαία το όνομα Dead Flag Blues πάτησα το play χωρίς δεύτερη σκέψη. Η αναφορά και μόνο στο σύμπαν των GY!BE ήταν από μόνη της ισχυρό κίνητρο. Στην πορεία βέβαια το θετικό προαίσθημα μετατράπηκε σε ευχάριστη έκπληξη καθώς το πρώτο δείγμα γραφής ξεπερνούσε τις όποιες προσδοκίες.
Οι Dead Flag Blues παίζουν post rock (πώς αλλιώς;) και το κάνουν με τρόπο εντυπωσιακά καλό. Το ντεμπούτο τους Traumatique περιέχει πέντε αριστοτεχνικά δομημένες συνθέσεις. Ακούστε πόσο ωραία ξετυλίγουν τις ιδέες τους στο Roza Sig. Coasts και στο Debris μέχρι την πολυπόθητη κι αναμενόμενη κορύφωση. Πως χτίζουν μεθοδικά την ατμόσφαιρα α λα This Will Destroy You στο Madness in the Recovery Room μέχρι την απρόσμενη αλλά απολαυστική αλλαγή μετά τη μέση ή πως ενσωματώνουν την μελωδικότητα με μια ευαισθησία που παραπέμπει στους Γιαπωνέζους Mono στο Sleep Drunkenness. Φυσικά τα ακούσματα τους δεν σταματάνε στα καθιερωμένα σχήματα του post rock, προχωρούν και σε πιο heavy ονόματα, περνώντας το - κάποιες φορές - αδιόρατο όριο με το post metal. Τα επιθετικά φωνητικά που κάνουν την εμφάνιση τους, έστω και σε δεύτερο πλάνο, στο Die Silent \ Not yet Done (το μοναδικό κομμάτι με στίχους) είναι αδύνατο να μην φέρουν στο μυαλό του ακροατή τους αξεπέραστους Isis.
Θα συμφωνήσουμε όλοι πως στο Traumatique δεν ακούμε κάτι που δεν έχουμε ξανακούσει αλλά δεν μπορούμε να αγνοήσουμε το γεγονός πως οι Dead Flag Blues πετυχαίνουν τον επιθυμητό συνδυασμό, να παρουσιάσουν δηλαδή καλοπαιγμένο post rock μέσω πραγματικά καλοδουλεμένων συνθέσεων. Και το καταφέρνουν με τρόπο απολύτως πειστικό. Τους αξίζει σίγουρα ένα “εύγε”!
Between Sky & Sea – What Matters Most (Self Release, 2021)
Παρθενική κυκλοφορία και για τους Between Sky & Sea, με το post rock να αποτελεί κι εδώ το σημείο αναφοράς. Βεβαίως ακούγοντας το What Matters Most μπορούμε να πούμε “δεν είναι ακριβώς αυτό που νομίζεις”. Εδώ το post rock προσεγγίζεται με έναν ελευθέριο τρόπο και μια ευρύτερη οπτική. Τι εννοούμε; Το εναρκτήριο track Endless Blue ξεκινάει, ως είθισται σε ανάλογες περιπτώσεις, με ένα ηχογραφημένο απόσπασμα υπό ambient ήχους, και λίγο μετά εμφανίζεται η τρομπέτα και τα αλλάζει όλα! Το συγκεκριμένο όργανο προσφέρει μια πιο jazz, chill ατμόσφαιρα και χρωματίζει ανεξίτηλα όλο το EP. Στο Round Midnight προστίθεται και το πιάνο για να ενισχύσει ακόμα περαιτέρω την jazz προοπτική.
Εδώ έγκειται και η ιδιαιτερότητα του γκρουπ που του προσθέτει επιπλέον αξία. Ενώ είναι ένα τυπικό post rock σχήμα (ακούστε πχ το Distant Light) καταφέρνει να ενσωματώνει “ξένα” υλικά με τρόπο απολύτως λειτουργικό και πετυχημένο. Επίσης, η μπάντα αποφεύγει την φλυαρία που κατατρύχει το συγκεκριμένο μουσικό ύφος εκφραζόμενη μέσα από συνθέσεις που διαρκούν 1 και 2 λεπτά (Lost in the Dream και Dream) χωρίς αυτές να είναι ούτε στο ελάχιστο αποσπασματικές. Στα παραπάνω θετικά προσθέστε και το καλαίσθητο εξώφυλλο που ενισχύει επιπρόσθετα την ονειρική διάσταση της όλης δουλειάς. Αξίζει εν ολίγοις να αναζητήσετε οπωσδήποτε το What Matters Most, η ακρόαση ειδικά τη θερινή περίοδο ανάμεσα σε θάλασσα και ουρανό μπορεί να λειτουργήσει ευεργετικά για τα αυτιά.
