Η Βρετανία εδώ και χρόνια έχει πάψει να βγάζει αξιόλογες κιθαριστικές μπάντες, τουλάχιστον με την πιο παραδοσιακή έννοια του όρου. Γι’ αυτό το λόγο, μόλις μας προκύψει μια τέτοια, αυτό αποτελεί είδηση. Μόλις άκουσα τις πρώτες νότες από το Waterfall, δεύτερο (αν και κατ’ ουσίαν πρώτο, καθώς το εισαγωγικό Alta είναι απλώς ένα a capella intro 49 δευτερολέπτων) αισθάνθηκα όπως αισθάνεται κάποιος που γυρίζει μετά από πολλά χρόνια στο πατρικό του, μυρίζει το γλυκό της μαμάς και αυτόματα ανοίγει το κουτί των αναμνήσεων.
Οι Fear of Men από το Brighton είναι ένα τριμελές σχήμα που στηρίζεται στο συνθετικό δίδυμο των Daniel Falvey (κιθαρίστας και συνθέτης) και Jessica Weiss (φωνητικά) που γνωρίστηκαν στο Πανεπιστήμιο, όντες και οι δύο art students το 2010. Το Loom είναι το επίσημο ντεμπούτο τους, αν και είχε προηγηθεί η περσινή κυκλοφορία Early Fragments που είναι συλλογή κάποιων singles και b-sides. Η καλλιτεχνική τους παιδεία είναι εμφανής, όχι μόνο στη μουσική, αλλά στη γενικότερη αισθητική της κυκλοφορίας. Το εξώφυλλο και οι τίτλοι (Tephra, Luna, Atla) παραπέμπουν στην τόσο αγαπητή στην αγγλική διανόηση ελληνορωμαϊκή παράδοση και το θέμα του δίσκου στιχουργικά περιστρέφεται γύρω από την έννοια του νερού που «διαρρέει» όλα τα κομμάτια. Το νερό χρησιμεύει ως το πέπλο, που χωρίζει την πραγματικότητα από το όνειρο. Το νερό εδώ δεν είναι το φωτεινό γαλάζιο των ελληνικών ακτών, αλλά το μυστηριακό πράσινο της νεφελώδους Αλβιώνας.
Μουσικά, όπως προανέφερα, οι Fear of Men ξεκλειδώνουν ήχους που ακούμε ολοένα και πιο σπάνια από βρετανική μπάντα. Οι καμπανιστές κιθάρες των Smiths και η γοητεία των (πρώιμων) Cranberries εναλλάσσεται με την ονειρική ποπ των Sundays και των Cranes. Ευδιάκριτη είναι επίσης και η επιρροή σχημάτων όπως οι περίφημοι Heavenly της Sarah Records. Κομμάτια όπως το Waterfall, το Green Sea, το single Luna και το America αποτελούν έξοχα δείγματα ευφυούς κιθαριστικής ποπ, απλής σε σύλληψη, αλλά με βάθος. Ίσως το μόνο ψεγάδι που μπορεί να βρει κανείς στο δίσκο είναι ότι οι λιτές συνθέσεις ακούγονται παρόμοιες, ιδιαίτερα αν δεν μπει κάποιος στον κόπο να ακούσει λίγο πιο προσεκτικά.
Βουτήξτε στα πράσινα νερά των Fear of Men και μην φοβηθείτε να σας παρασύρει το ρεύμα της μουσικής τους. Και πού ξέρετε, μπορεί στο βυθό να ανακαλύψετε έναν από τους καλύτερους δίσκους του 2014.
8/10
Γιώργος Χριστόπουλος