(διαβάστε και το 1ο μέρος του αφιερώματος)
Question Mark & The Mysterians – Action (Cameo Parkway C-2006, 1967)
Οι Mysterians, με ηγέτη τον Rudi Martinez, ο οποίος σύντομα άλλαξε το όνομά του νόμιμα σε Question Mark και άρχισε να δηλώνει ότι είναι Αρειανός (!), έγιναν γνωστοί κατ’ αρχήν για το πασίγνωστο 96 Tears που σημείωσε τεράστια επιτυχία φτάνοντας στο Νο 1 του Billboard Hot 100 (πoλλές οι διασκευές του με την ψυχωσική εκτέλεση των Suicide να ξεχωρίζει), που περιλαμβάνεται στο πρώτο άλμπουμ τους με τον ίδιο τίτλο (Cameo Parkway SC-2004, 1966). Εντούτοις, το δεύτερο άλμπουμ τους με τίτλο Action, αν και δεν γνώρισε ανάλογη εμπορική επιτυχία, είναι πιο ολοκληρωμένο, με το γκρουπ πραγματικά να βρίσκεται στην καλύτερη μουσικά περίοδό του, για αυτό και προτιμήθηκε. Περιέχει το φοβερό Girl (You Captivate Me) αλλά και την πιθανότατα γνωστότερη διασκευή του Can’t Get Enough Of You Baby, η οποία μάλιστα σημείωσε τότε επιτυχία, όχι όμως συγκρίσιμη του 96 Tears.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
The Remains – The Remains (Epic BN 26214, 1966)
Οι Remains από την Βοστώνη, σε αντίθεση με την πλειονότητα των garage συγκροτημάτων της δεκαετίας του ’60, χαρακτηρίζονταν από εκτελεστική ικανότητα και επαγγελματισμό. Αν και οι προδιαγραφές τους ήταν μάλλον ενός pop συγκροτήματος (είχαν μάλιστα συμμετάσχει σε περιοδεία ανοίγοντας τους Beatles) το άλμπουμ τους είναι ένας δίσκος που σε καμμία περίπτωση δεν μπορεί να λείπει από μία garage rock δισκοθήκη. Φοβερά κομμάτια, όπως τα Don’t Look Back (απολύτως κλασικό κομμάτι για το είδος), You Got a Hard Day Coming και Once Before συνηγορούν σε αυτό με τον πλέον εμφατικό τρόπο. Η μεγάλη επιτυχία πάντως τελικά δεν ήρθε: το γκρουπ διαλύθηκε λίγο πριν την κυκλοφορία του δίσκου, με αποτέλεσμα η Epic να μην το προωθήσει επαρκώς. Δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν ότι οι Remains, αν δεν είχαν διαλυθεί, θα είχαν τεράστιες δυνατότητες. Η ποιότητα των συνθέσεων αυτού του δίσκου σίγουρα αποτελεί ισχυρό επιχείρημα υπέρ της άποψης αυτής.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
The Rising Storm – Calm Before The Rising Storm (Remnant BBA-3571, 1967)
Έχει υπάρξει ένας από τους δημοφιλέστερους δίσκους μεταξύ των συλλεκτών (άρα υποψιάζεστε για τι τιμές μιλάμε). Δικαίως, γιατί αυτό το νεανικό συγκρότημα από την Μασαχουσέτη συνέλαβε, ίσως και εν αγνοία του, μέσα στα δώδεκα κομμάτια αυτού του δίσκου, όλο το πνεύμα της περιόδου αυτής. O δίσκος περιλαμβάνει αρκετές διασκευές που ξεκινούν από το r’n’b και την soul για να φτάσουν στους Love (Message To The Pretty), στους Remains (φοβερή η διασκευή του Don’t Look Back, η οποία τους χάρισε και τοπική επιτυχία) και στους τοπικούς γκαραζάδες Rockin’ Ramrods (Mr. Wind και Bright Lit Blue Skies). Απόλυτο highlight όμως του δίσκου κατά την γνώμη μου, η εξαιρετική πρωτότυπη σύνθεση I’m Comin’ Home, ενώ επίσης πολύ καλά είναι και τα δικά τους She Loved Me και The Rain Fall Down. Το τελευταίο είναι ένα slow κομμάτι που περνάει εξαιρετικά από την folk στην ψυχεδέλεια, σύνθεση απίστευτης ποιότητας για μία νεανική garage μπάντα.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Τhe Seeds – The Seeds (GNP Crescendo GNPS 2023, 1966)
Από τα εμβληματικότερα σχήματα του είδους, το γκρουπ του ιδιόρρυθμου τραγουδιστή και συνθέτη Sky Saxon (άφησε τον μάταιο τούτο κόσμο το 2009), εξαιτίας της στενής του σχέσης με το flower power (η οποία πάντως βγήκε στην επιφάνεια λίγο αργότερα), υπό κανονικές συνθήκες δεν θα είχε θέση σε αυτό τον κατάλογο. Η πραγματικότητα όμως είναι πολύ διαφορετική: ο δίσκος αυτός, πέραν των κλασικών Pushin’ Τoo Ηard και Can’t Seem To Make You Mine, περιέχει σειρά εξαιρετικών garage τραγουδιών, που συχνά είχαν και ένα ψυχεδελικό άγγιγμα, όπως τα No Escape, Girl I Want You, Try To Understand, αλλά και το αργό, σχεδόν υποχθόνιο Nobody Spoil My Fun, σφραγισμένα από το πρωτότυπο παίξιμο του οργανίστα Daryl Hooper αλλά και τα φωνητικά του Sky Saxon, τα οποία σε καμμία περίπτωση δεν παραπέμπουν σε (χαζο)χαρούμενους hippies. Και μιλάμε για πρωτότυπες συνθέσεις, κάτι που έχει προφανώς ιδιαίτερη σημασία. Η μεγάλη αξία των Seeds επιβεβαιώνεται φυσικά και από την εκτίμηση που χαίρουν από πολλούς και αξιόλογους καλλιτεχνες και εκτός του στενού χώρου του garage rock, όπου η επιρροή τους είναι δεδομένη (βλ. Jack White και Smashing Pumpkins, μεταξύ πολλών άλλων). To Pushin’ Τoo Ηard στα Charts του Billboard έφτασε στο Νο 36, σημαντικότερο όμως εύλογα είναι ότι περιλαμβάνεται στην λίστα με τα 500 Τραγούδια Που Διαμόρφωσαν Tο Rock’Roll του Rock’n’Roll Hall Of Fame.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
The Shadows Of Knight - Back Door Men (Dunwitch S-667, 1966)
Δικαιολογώντας πλήρως την καταγωγή τους, οι Shadows Of Knight από το Σικάγο έπαιξαν στους δύο πρώτους ειδικά δίσκους τους garage rock επηρεασμένο από τα blues της πατρίδας τους. Το Back Door Men είναι η δεύτερη δισκογραφική τους απόπειρα. Πληρέστερο αν και λιγότερο επιτυχημένο από το πρώτο, πολύ καλό πάντως άλμπουμ τους Gloria (Dunwitch S-666), περιέχει τόσο δικές τους συνθέσεις, όπως το φοβερό I’ll Make You Sorry, το Gospel Zone, αλλά και το instrumental Behemoth με τις ανατολίτικες επιρροές που του δίνουν έναν ψυχεδελικό χαρακτήρα, όσο και πολύ καλές διασκευές κλασικών blues ως επί το πλείστον κομματιών, όπως το Spoonful (από τις πλέον διασκευασμένες συνθέσεις του μεγάλου Willie Dixon) αλλά και (ακόμα) μία διασκευή του Hey Joe. Ιδιαίτερη μνεία αξίζει στην ωμή διασκευή του Bad Little Woman των Ιρλανδών Wheels (γνωστοί και ως Wheel-A-Ways, όπως τους βάφτισαν για να αποφευχθεί η σύγχυση με τους Detroit Wheels του Mitch Ryder, όταν το κομμάτι αυτό κυκλοφόρησε στις Η.Π.Α.), η οποία ξεπερνά πραγματικά το πρωτότυπο.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
The Sonics - Here Αre Τhe Sonics (Εtiquette Records ET-ALB-024,1965)
Οι επιδραστικότατοι Sonics από την Τακόμα (Ουάσινγκτον), εξαπολύουν μία ηχητική επίθεση πρωτόγνωρη για την εποχή. O βρώμικος ήχος, γραμμένος με μηδαμινά μέσα, τα φωνητικά του screamer Gerry Roslie, αλλά κυρίως οι φοβερές πρωτότυπες συνθέσεις όπως τα Psycho, Witch (αυτά είναι τα ερωτικά κομμάτια του δίσκου!), Strychnine (όπου το δηλητήριο χρησιμοποιείται ως αναψυκτικό), Boss Hoss αλλά και κάμποσες αντίστοιχα καλές διασκευές (Have Love Will Travel, Money, αλλά και το Dirty Robber των συντοπιτών τους Wailers) καθιστούν τον δίσκο αυτό κλασικό. Σημειώστε ότι το LP τους Boom! (Εtiquette Records ET-ALB-027, 1966) είναι εξίσου καλό, σε σημείο που θα μπορούσε κάλλιστα να περιλαμβάνεται στον παρόντα κατάλογο, ενώ και το τρίτο LP τους Ιntroducing The Sonics (Jerden Records JRL-7007, 1967) είναι αρκετά αξιόλογο (αν και οι ίδιοι το έχουν σε μικρότερη υπόληψη). Η επανένωσή τους έφερε νέες ηχογραφήσεις, ενώ και μας έδωσε την ευκαιρία να τους δούμε από κοντά, για να διαπιστώσουμε ότι, παρά την προχωρημένη ηλικία, ο θρύλος που έχει γίνει το όνομά τους μόνο αδικαιολόγητος δεν είναι. Οι Sonics βεβαίως έχουν επανακάμψει τα τελευταία χρόνια, θυμίζοντας σε όλους ότι η ηλικία μικρή σημασία έχει σε περιπτώσεις σαν την δική τους. Πιθανότατα το καλύτερο garage συγκρότημα όλων των εποχών.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
The Standells – Try it (Tower Records ST 5098 ,1967)
Αναμφίβολα ένα από τα πλέον αναγνωρίσιμα σχήματα του garage rock, με αρκετές και αξιόλογες κυκλοφορίες, πράγμα σπάνιο για το είδος. Οι οπαδοί του γκρουπ που θα ψήφιζαν πιθανότατα το κλασικό Dirty Water (Tower Records T 5027, 1966) και η αλήθεια είναι ότι αποφασίσαμε με δυσκολία. Ο λόγος που τελικά προκρίθηκε το σχετικά πιο pop στο σύνολό του Try It είναι γιατί περιέχει το απολύτως συγκλονιστικό ομώνυμο κομμάτι, ένα υποχθόνιο κράμα garage rock και soul, τον ορμητικό πρώιμο punk ύμνο Riot οn Sunset Strip αλλά και το Barracuda, ένα τυπικό όσο και καλό garage κομμάτι.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
The Stomach Mouths – Something Weird (Got To Hurry GTH 101, 1986)
Ωμό garage punk, παραμορφωμένο r’n’b και παρανοϊκό psych-surf όλα αυτά πνιγμένα στο fuzz είναι το περιεχόμενο αυτού του φοβερού πρώτου LP των Σουηδών (τι έκπληξη!) Stomach Mouths. Ένας δίσκος εξαιρετικής ποιότητας, είτε στις πιο δυνατές του στιγμές (Born Loser, Valley Surf Stomp, Coming Back Alive, Nightmares, αλλά και το ομότιτλο), είτε στα πιο μελωδικά - τηρουμένων των αναλογιών πάντα - κομμάτια του (όπως το Dr. Syn), μας δίνει μία πολύ καλή εξήγηση γιατί οι Stomach Mouths θεωρούνται από τα κορυφαία σχήματα του είδους.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
The Tell-Tale Hearts – The Tell-Tale Hearts (Voxx Records VXS 200.027, 1984)
Oι Καλιφορνέζοι Tell Tale Hearts, με το ντεμπούτο τους αυτό απλώς τα έδωσαν όλα: μιλάμε για garage ποτισμένο από άγριο r’n’b, παιγμένο σε υψηλές συνήθως ταχύτητες και εντάσεις. Δικές τους συνθέσεις Crawling Back To Me όπως και (You’re) A Dirty Liar αλλά και oι διασκευές στα That’s Your Problem και Keep On Trying των Ολλανδών Outsiders είναι απλώς κομματάρες. Πολύ καλό και το mini-LP τους The «Now» Sounds Οf The Tell-Tale Hearts (Voxx Records VXM 200.036, 1985).
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
The Wailers - Out Of Our Tree (Etiquette ETALBS 026,1966)
Συμπολίτες των Sonics, οι Wailers έχουν να επιδείξουν την πρώτη rock’n’roll εκτέλεση του Louie Louie το 1961 και μία καριέρα επιτυχημένη και εμπορικά, που ξεκίνησε δύο χρόνια πριν, όταν τα μέλη τους ήταν ακόμη μαθητές. Τότε η μουσική τους ήταν, όπως μπορεί κανείς να υποψιαστεί λαμβάνοντας υπόψη και την εποχή λιγότερο θορυβώδης, καθώς έπαιζαν τυπικό rock’n’roll. Η εξέλιξη του ήχου τους με την πάροδο του χρόνου ήταν εντυπωσιακή. Οι Wailers έχουν στο ενεργητικό τους και ένα από τα απειλητικότερα, πιο θορυβώδη και πρωτόγονα rock τραγούδια όλων των εποχών, το Hang Up. Το κομμάτι αυτό περιλαμβάνεται στο LP Out Of Our Tree, μαζί με αρκετά καλά κομμάτια που συνδυάζουν το rock’n’rol με το r’n’b, όπως το επίσης κλασικό ομώνυμο και το Dirty Robber. Αυτό που οι Wailers ήθελαν στην πραγματικότητα να πετύχουν, ήταν να συντονιστούν με το κλίμα της εποχής, άρα με την Βritish Ιnvasion. Το κατάφεραν εν μέρει, χωρίς όμως να ξεχάσουν τις αμερικάνικες ρίζες τους. Αν και σε παρόμοιο μουσικό ύφος συνολικά, με την εξαίρεση του Hang Up, το Out of Οur Τree δεν είναι πρωτόγωνο όσο οι ηχογραφήσεις των Sonics. Δεν παύει όμως να είναι ένα σημαντικό άλμπουμ για το garage.
Παναγιώτης Γαβρίλης
