Είχα καιρό να βρεθώ σε αυτή τη θέση - και μιλάω φυσικά για την, προσωπικά πάντα, άβολη θέση του ανταποκριτή. Όχι, δεν ήμουν στη λωρίδα της Γάζας, αλλά κάθε φορά που πρέπει να γράψω με πιάνει μια τρομερή διστακτικότητα, αντίθετα με τη φωτογραφία που την απολαμβάνω όσο γίνεται.
Ευτυχώς όμως και αυτή τη φορά το An Club δημιούργησε τις κατάλληλες συνθήκες για μια εξαιρετική βραδιά μουσικής που κανένας αυχένας δεν στερήθηκε το headbanging του.
Ο χώρος του Αn άρχισε να γεμίζει από νωρίς για να υποδεχτεί το opening act της βραδιάς, τους Supersoul. Heavy blues δηλώνει το τρίο των Supersoul από την Αθήνα (Rami Winston - κιθάρα & φωνητικά, Rusty Mass -μπάσο & φωνητικά, Evan Maragkoudakis - drums & φωνητικά) και δεν θα με βρουν προσωπικά να διαφωνώ σε τίποτα με αυτό τον τίτλο. Πολύ δυνατό ξεκίνημα με τα κομμάτια The Manipulator και Gold (το οποίο αποτελούσε και το μοναδικό δείγμα που είχα από τον ήχο τους, μαζί με το Blackhorse, πριν το live). Κομμάτια όπως το Divine, Wrong Side of Suicide, The Torment, Mind Me when I’m Gone, Sea of Tears, Blackhorse & Jacob Williams έρχονται να σχηματίσουν πρακτικά τον πρώτο τους δίσκο που φέρει τον τίτλο Faith Bender. Κρίνοντας από την σκηνική παρουσία, την blues ατμόσφαιρα που γέμιζε από rock'n'roll στοιχεία σε όλες τις εκτελέσεις και από την αντίδραση του κόσμου, μπορώ να πω με ευκολία ότι δεν θα αργήσουν καθόλου να βρεθούν εκείνοι στη θέση του headliner.
Σάββατο βράδυ, ακόμα δεν έχουν βγει οι Puta Volcano κι όμως όλα κυλάνε ιδανικά. Το Αν έχει γεμίσει και ένα ένα τα μέλη των Putas ανεβαίνουν στη σκηνή για τις τελευταίες λεπτομέρειες πριν την εμφάνιση τους. Όλοι δέχονται το χειροκρότημα του κόσμου καθώς ανεβαίνουν στη σκηνή αλλά, ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας, ο κόσμος περιμένε την εμφάνιση της Luna Stoner.
Όλοι στη θέση τους και η live παρουσίαση του δίσκου Harmony of Spheres ξεκινά με το Dune να ξεσηκώνει τον κόσμο που βρισκόταν στο Αν. Από το πρώτο λεπτό ξεχωρίζουν τα riffs του Alex και η καθηλωτική φωνή της Luna, στοιχεία που ξεχωρίζουν σε όλα τα νέα κομμάτια, χωρίς ασφαλώς να μένουν στην απ' έξω ο Bookies στο μπάσο και ο Steve στα drums, αφού χωρίς αυτούς δεν θα μπορούσε να υπάρχει όλη αυτή η δυναμική στον ήχο τους.
Συνέχεια με το Bird που έχει πολύ ωραία ατμοσφαιρική εισαγωγή μέχρι να ξεκινήσει το κομμάτι να τα σπάει. Μικρό διάλλειμα και επίσκεψη στο 2015 και το Black Sand από το The Sun, ενώ η επιστροφή στο Harmony of Spheres έγινε με τα Zeroth Law & Afterglow να κάνουν όλο τον κόσμο του Αν να χτυπιέται δικαίως. Κομβικό σημείο και επιστροφή στις παλαιότερες κυκλοφορίες με τα κομμάτια Burn The Rest, Indigos and Vulgars, το τεράστιο Raindance και το Await. Χωρίς να αφήσουν το μομέντουμ να χαθεί, ήρθαν τα εξαιτερικά Jovian Winds, το Neon και το Moebius για να δώσουν μια ακόμη πιο πλήρη εικόνα του νέου δίσκου των Puta Volcano. H είδηση ότι ακολουθεί το τελευταίο κομμάτι της βραδιάς δεν έπεισε κανέναν, παρόλο που το The Sun το λες και ιδανικό για φινάλε…. αλλά μετά από περίπου 5 δευτερόλεπτα απουσίας από τη σκηνή επέστρεψαν για άκόμα δύο κομμάτια, το Zombie από το Represent Victory Below Eye του 2011 και το Infinity, προσωπικά αγαπημένο κομμάτι του νέου δίσκου.
Puta Volcano και ξερό ψωμί!
Κείμενο / Φωτογραφίες: Παναγιώτης Μαλαφής
