Τρίτη, 27 Μαρτίου 2018 15:42

Tango with Lions - The Light (Inner Ear, 2018)

Written by 

Μερικές φορές καλό είναι να θυμόμαστε πως η ροκ μουσική δεν είναι μόνο για να χτυπιόμαστε και να κλείνει η φωνή μας από τα ουρλιαχτά. Οι Tango with Lions είναι εδώ για να μας το υπενθυμίζουν. Με ακουστικές κιθάρες, ανάλαφρα κρουστά και μελωδικά φωνητικά, ταιριάζουν άψογα στις στιγμές εκείνες που θες να καθαρίσεις το μυαλό σου και να απαλύνεις τα αυτιά σου από την βοή της πόλης. Πολλοί είναι αυτοί που τους έχουν αγαπήσει από την πρώτη τους κιόλας δουλειά, οι φανς τους είναι ουκ ολίγοι. Μετά από πέντε χρόνια δισκογραφικής απουσίας η Kat (Κατερίνα Παπαχρήστου) ξαναχτυπά με τους Tango with Lions και το καινούριο τους άλμπουμ The Light, το οποίο κυκλοφόρησε σε βινύλιο, cd και digital album τον Ιανουάριο από την Inner Ear. Έτσι είναι, το καλό πράγμα αργεί να γίνει. Αυτό ισχύει και για αυτό τον δίσκο που τα παιδιά τον ετοίμαζαν από το 2015 αλλά και για το review που ακολουθεί, που το ψειρίζω κανένα μήνα τώρα.

Έχοντας ακούσει τους προηγούμενους δύο, το Verba Time (2010) με το πολυακουσμένο In Α bar που έφτασε τα 31.500.000 views στο ΥouΤube (κι όμως, το τσέκαρα τουλάχιστον 20 φορές για να σιγουρευτώ. Να πως ανεβαίνουν τα views...) και το A long walk (2013), καταλαβαίνουμε πως τo The light έχει πάει ένα βήμα παρακάτω βρίσκοντας τους Tango with Lions πιο ώριμους και τολμηρούς. Στο άκουσμά του μου θύμισε πολλά. Κάτι από τον μινιμαλισμό του Neil Young, λίγο την κινηματογραφικότητα και τη νοσταλγία των Bon Iver, αφήνοντας τελικά μια γλυκόπικρη μελαγχολία από Tom Waits. Αν και υπάρχουν λίγες αισιόδοξες στιγμές μέσα στο άλμπουμ, η ατμόσφαιρα που επικρατεί είναι χαλαρή με κάποιες εκρήξεις φωτός. Τα  κομμάτια που ξεχώρισα ήταν το Back Τo One και το Proof Of Desire, που ακολουθεί, στα οποία αναδεικνύονται  εξαιρετικά οι φωνητικές δυνατότητες της Kat. Αυτή την μελαγχολική ατμόσφαιρα που δημιουργούν έρχονται και σπάνε τα πιο χαρούμενα κομμάτια του δίσκου το Last Thrill, με το χαρακτηριστικό τρομπόνι του Jim Starida  και το The Light. Φυσικά αυτό γίνεται στοχευμένα, καθώς το άλμπουμ καταγράφει αυτή την πάλη από το σκοτάδι στο φως και από το φως στο σκοτάδι. Θα μπορούσαμε να πούμε πως και τα 9 κομμάτια που περιέχονται στο The Light είναι 9 ιστορίες που περιγράφουν αυτή τη διαδρομή. Άλλοτε με πόνο, άλλοτε με χαρά. Αυτό βέβαια είναι και υποκειμενικό το πως αντιλαμβάνεται ο καθένας μας το φως και το σκοτάδι. Κάποιος πάντως είχε πει πως το φως το εκτιμάς από τη σκιά του.

Θα ήθελα πολύ ο επίλογος μου να κλείσει έτσι ποιητικά αλλά θα παίξω και εγώ με τις αντιθέσεις και θα κλείσω κάπως πιο κυνικά. Οι Tango with Lion και κυρίως η Kat δημιουργούν ένα είδος μουσικής που είναι προσιτό για τον ακροατή, μπορεί να το ακούσει εύκολα ο οποιοσδήποτε. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που έχουν κερδίσει ένα τεράστιο φάσμα κοινού διαφορετικών επιρροών. Ένα πάντρεμα μπαλάντας με ποπ-ροκ στοιχεία και κάποιες indie-folk στιγμές ίσως να είναι και η συνταγή της επιτυχίας.

7/10

Κική Ψαράκη

 

Η Κική Ψαράκη το μόνο σίγουρο είναι πως γεννήθηκε σε λάθος εποχή. Ιδανικά θα ήταν, να ζούσε πριν 50 χρόνια κάπου στο Λονδίνο. Για όλα τα υπόλοιπα δεν μπορούμε να είμαστε βέβαιοι. Σήμερα θέλει να αρχίσει μαθήματα κιθάρας, αύριο να πάει σε σχολή αναρρίχησης, την πέμπτη να γραφτεί στον Σύνδεσμο Ελλήνων Βατραχανθρώπων και σε έξι μήνες μπορεί να θέλει να γίνει αγρότισσα σε κάποιο χωριό της Ιρλανδίας.
Όνειρο ζωής της είναι να κάνει το δικό της μπισκοτάδικο-καφέ που εννοείται θα παίζει τις καλύτερες μουσικές της πόλης, μιλώντας πάντα αντικειμενικά και θα φτιάχνει τα πιο νόστιμα μπισκότα του πλανήτη.
Μέχρι τότε προσεύχεται κάθε μέρα, ανάβει λαμπάδες, φιλάει εικόνες, γονατίζει ταπεινά και προσκυνάει τον Θεό Morrissey.  Ευλόγησον!

Νέα Δίσκοι      Συναυλίες Συνεντεύξεις Στήλες Archive    Rookie's corner   Artist Index
 Επικαιρότητα   Κριτικές Συναυλιών Text Interviews Music Scouting      
 Ενημερώσεις   Προτάσεις για συναυλίες   Memory Lane      
        Local Jams
     
        Record Shuffle      
        Άρθρα