Μερικές φορές καλό είναι να θυμόμαστε πως η ροκ μουσική δεν είναι μόνο για να χτυπιόμαστε και να κλείνει η φωνή μας από τα ουρλιαχτά. Οι Tango with Lions είναι εδώ για να μας το υπενθυμίζουν. Με ακουστικές κιθάρες, ανάλαφρα κρουστά και μελωδικά φωνητικά, ταιριάζουν άψογα στις στιγμές εκείνες που θες να καθαρίσεις το μυαλό σου και να απαλύνεις τα αυτιά σου από την βοή της πόλης. Πολλοί είναι αυτοί που τους έχουν αγαπήσει από την πρώτη τους κιόλας δουλειά, οι φανς τους είναι ουκ ολίγοι. Μετά από πέντε χρόνια δισκογραφικής απουσίας η Kat (Κατερίνα Παπαχρήστου) ξαναχτυπά με τους Tango with Lions και το καινούριο τους άλμπουμ The Light, το οποίο κυκλοφόρησε σε βινύλιο, cd και digital album τον Ιανουάριο από την Inner Ear. Έτσι είναι, το καλό πράγμα αργεί να γίνει. Αυτό ισχύει και για αυτό τον δίσκο που τα παιδιά τον ετοίμαζαν από το 2015 αλλά και για το review που ακολουθεί, που το ψειρίζω κανένα μήνα τώρα.
Έχοντας ακούσει τους προηγούμενους δύο, το Verba Time (2010) με το πολυακουσμένο In Α bar που έφτασε τα 31.500.000 views στο ΥouΤube (κι όμως, το τσέκαρα τουλάχιστον 20 φορές για να σιγουρευτώ. Να πως ανεβαίνουν τα views...) και το A long walk (2013), καταλαβαίνουμε πως τo The light έχει πάει ένα βήμα παρακάτω βρίσκοντας τους Tango with Lions πιο ώριμους και τολμηρούς. Στο άκουσμά του μου θύμισε πολλά. Κάτι από τον μινιμαλισμό του Neil Young, λίγο την κινηματογραφικότητα και τη νοσταλγία των Bon Iver, αφήνοντας τελικά μια γλυκόπικρη μελαγχολία από Tom Waits. Αν και υπάρχουν λίγες αισιόδοξες στιγμές μέσα στο άλμπουμ, η ατμόσφαιρα που επικρατεί είναι χαλαρή με κάποιες εκρήξεις φωτός. Τα κομμάτια που ξεχώρισα ήταν το Back Τo One και το Proof Of Desire, που ακολουθεί, στα οποία αναδεικνύονται εξαιρετικά οι φωνητικές δυνατότητες της Kat. Αυτή την μελαγχολική ατμόσφαιρα που δημιουργούν έρχονται και σπάνε τα πιο χαρούμενα κομμάτια του δίσκου το Last Thrill, με το χαρακτηριστικό τρομπόνι του Jim Starida και το The Light. Φυσικά αυτό γίνεται στοχευμένα, καθώς το άλμπουμ καταγράφει αυτή την πάλη από το σκοτάδι στο φως και από το φως στο σκοτάδι. Θα μπορούσαμε να πούμε πως και τα 9 κομμάτια που περιέχονται στο The Light είναι 9 ιστορίες που περιγράφουν αυτή τη διαδρομή. Άλλοτε με πόνο, άλλοτε με χαρά. Αυτό βέβαια είναι και υποκειμενικό το πως αντιλαμβάνεται ο καθένας μας το φως και το σκοτάδι. Κάποιος πάντως είχε πει πως το φως το εκτιμάς από τη σκιά του.
Θα ήθελα πολύ ο επίλογος μου να κλείσει έτσι ποιητικά αλλά θα παίξω και εγώ με τις αντιθέσεις και θα κλείσω κάπως πιο κυνικά. Οι Tango with Lion και κυρίως η Kat δημιουργούν ένα είδος μουσικής που είναι προσιτό για τον ακροατή, μπορεί να το ακούσει εύκολα ο οποιοσδήποτε. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που έχουν κερδίσει ένα τεράστιο φάσμα κοινού διαφορετικών επιρροών. Ένα πάντρεμα μπαλάντας με ποπ-ροκ στοιχεία και κάποιες indie-folk στιγμές ίσως να είναι και η συνταγή της επιτυχίας.
7/10