Η Πέμπτη είναι παραδοσιακά, εδώ και πολλά χρόνια, η καλύτερη μέρα για να ευχαριστηθείς μια βόλτα στο κέντρο χωρίς την κλασική πολυκοσμία. Αυτό ίσως να μην ισχύει φυσικά και για τις συναυλίες. Το σίγουρο είναι πάντως ότι στη περίπτωση των Les Skartoi μάλλον έγινε το αντίθετο.
Φτάνοντας στο six d.o.g.s παρατήρησα αυξημένη κίνηση για τα δεδομένα της ημέρας και αργότερα είδα αρκετό κόσμο να συρρέει κατά μήκος του δρόμου. Και η αλήθεια είναι ότι υπήρξε μια μικρή καθυστέρηση, κάτι που όμως μάλλον λειτούργησε θετικά, μιας και είχαν όλοι την ευκαιρία να καταφτάσουν στο συναυλιακό χώρο, δίχως να χάσουν την αρχή της συναυλίας.
Είχα αρκετή αγωνία να παρακολουθήσω τους Les Skartoi μιας και για να είμαι απόλυτα ειλικρινής δεν είχα τόσα πολλά ακούσματα. Το πρώτο σοκ πάνω στην σκηνή ήταν ο αριθμός των μελών. Έχω δει τέσσερα άτομα να στριμώχνονται σε σκηνή, αλλά τώρα αντίκριζα εννιά άτομα να έχουν βολευτεί και να χορεύουν στους ρυθμούς της μουσική έπαιζαν. Οι Les Skartoi εξαιτίας του Ska - Reggae – Rocksteady ήχου τους, χρειάζονται και τα κατάλληλα όργανα, γι’ αυτό το λόγο πάνω στην σκηνή υπήρχαν δυο κιθάρες, μπάσο, τύμπανα, πλήκτρα, τρομπόνι, τρομπέτα, σαξόφωνο και φυσικά η φωνή.
Από την αρχή ο ήχος του συγκροτήματος είχε δύναμη και προέτρεπε τον κόσμο να αρχίσει να κινείται στους ρυθμούς της μουσικής τους. Φυσικά από πολύ νωρίς ξεχώρισα την πραγματικά τεράστια προσφορά των πνευστών και το πόσο βάθος δίνουνε σε όλα τα κομμάτια, με τους μουσικούς των Les Skartoi να βάζουνε τα δυνατά τους και να προσφέρουνε ένα ιδιαίτερο θέαμα.
Το συγκρότημα είχε ετοιμάσει ένα αρκετά μεγάλο Show κατά το οποίο παρουσίασαν πολλά κομμάτια από τον δίσκο τους Ska Radio! σε συνδυασμό με αρκετές διασκευές πολύ γνωστών και αγαπητών κομματιών όπως το I Wanna Be Sedated, These Boots Are Made For Walking, One Step Beyond, Piece Of My Heart, Something's Got A Hold On Me, What You Give, Wade In The Water, 54-46 Was My Number, Rocksteady.
Οι εναλλαγές των κομματιών συνέχισαν να ανεβάζουν τη θερμοκρασία και ο κόσμος είχε αρχίσει να χορεύει για τα καλά. Η επιλογή τους να μην περιοριστούν σε ένα μόνο είδος και να φτιάξουν ένα ενδιαφέρον κράμα ska/reggae αποδίδει και φάνηκε να το απολαμβάνουν και τα ίδια τα μέλη του συγκροτήματος. Νομίζω ότι το τέλος της συναυλίας μας βρήκε όλους πολύ ευχαριστημένους και εξαιρετικά ιδρωμένους. Σίγουρα όμως οι Les Skartoi αλλά και το κοινό θα προτιμούσαν αυτή η συναυλία να γινόταν σε ένα ανοιχτό και πιο καλοκαιρινό τοπίο που έτσι και αλλιώς ταιριάζει περισσότερο και με τη μουσική τους.
Κείμενο / Φωτογραφίες: Παναγιώτης Μαλαφής
