Είναι πάντα χαρά και τιμή να υποδεχόμαστε στην Ελλάδα για συναυλίες προσωπικότητες όπως αυτή του Michael Gira. Αυτή τη φορά μονάχα μαζί με τον Normal Westberg από τους υπόλοιπους Swans (ένα από τα παλαιότερα μέλη της θορυβώδους κολεκτίβας), έρχονται στην Ελλάδα για μερικές ακουστικές, όπως θρυλείται, συναυλίες - αν και ποτέ δεν ξέρεις τι πρόκειται να προκύψει τελικά, Gira είναι αυτός... (Η μίνι περιοδεία περιλαμβάνει τρεις στάσεις: 18/10 - Temple / Αθήνα, 19/10 – Eightball Club / Θεσσαλονίκη, 20/10 – Soundtrope Festival / Ιωάννινα).
Αναλύσαμε διεξοδικά την περίπτωσή του τόσο με δικά μας λόγια όσο και με δικά του σε εκτεταμένο παλιότερο αφιέρωμα πριν από κάποια χρόνια με αφορμή την τελευταία ως τώρα συναυλία των Swans στην Ελλάδα. Το παρόν κείμενο θα ασχοληθεί επιγραμματικά με τα χρονικά ακραία πεπραγμένα του Αρχηγού όταν υπέγραφε δίσκους μονάχα με το όνομά του και όχι υπό την σκέπη οποιουδήποτε άλλου σχήματος ή κολεκτίβας είχε ιδρύσει ο ίδιος (για να εξηγούμαστε και να μην παρεξηγούμαστε). Επίσης εννοείται ότι δεν λαμβάνουμε υπόψη τις δουλειές των τελευταίων 8 ετών, όπου το νέο υλικό λάμπει διά της απουσίας του και οι οποίες έχουν φτιαχτεί κατά βάση για να χρηματοδοτήσουν μέσω των πιστών fans των Swans τα εκάστοτε επερχόμενα άλμπουμ.
Το 1995 ήταν μία μάλλον κομβική εποχή για τους Swans. Το The Great Annihilator της ίδιας χρονιάς ήταν το προτελευταίο άλμπουμ τους μέχρι την προσωρινή, όπως αποδείχθηκε, διάλυση του σχήματος. Παράλληλα η Jarboe (μεταξύ άλλων ιδιοτήτων, σύντροφος τότε του Gira και ιδιαίτερα σημαδιακή προσωπικότητα για την εξέλιξη της μπάντας) είχε κυκλοφορήσει το δεύτερο προσωπικό της άλμπουμ με τίτλο Sacrificial Cake και με τη συμμετοχή του Michael Gira, ο οποίος την ίδια μέρα ακριβώς (9 Ιουνίου) επέλεξε να κυκλοφορήσει και το δικό του, πρώτο ουσιαστικά, προσωπικό άλμπουμ με το όνομά του με τίτλο Drainland, όπου η Jarboe συμμετείχε με τη σειρά της πολύ ενεργά. Για όσους έχουν ακούσει και τα τρία άλμπουμ που προαναφέρθηκαν, δεν κάνει εντύπωση η θεώρηση ότι οι τρεις αυτοί δίσκοι αποτελούν συμπληρωματικοί ο ένας του άλλου. Άλλωστε εμμέσως πλην σαφώς και ο ίδιος ο Gira το ίδιο θεωρούσε, καθώς το 2017 το Drainland βρέθηκε στην επανέκδοση από την συνήθη ύποπτο (και φυσικά ιδιοκτησίας του) Young God Records του Great Annihilator ως δεύτερο cd. Υπάρχει και τραγούδι με τίτλο Where Does Your Body Begin που παραπέμπει φυσικά άμεσα στο Where Does A Body End του Great Annihilator. Ο δίσκος λαμβάνει σχετικές αποστάσεις από το πόνημα των Swans, με την έννοια ότι εκείνη την εποχή οι Swans έφτιαχναν την πλέον προσβάσιμη μουσική ολόκληρης της πορείας τους και το Drainland περιέχει αρκετές στιγμές που θυμίζουν την παλιά τους μορφή και την πιο στρυφνή και δυσάρεστη πλευρά τους. Η παλέτα του δίσκου περιλαμβάνει και κάποια χιουμοριστικά στοιχεία με τον τρόπο των Residents στο Fan Letter και στο εκπληκτικά τιτλοδοτημένο Why I Ate My Wife, αλλά και ένα τραγούδι που γράφτηκε πράγματι σε session των Swans: το Blind δείχνει ότι ο Gira έχει πάρει διαζύγιο ακόμα και από την ειρωνεία. Το κομμάτι θα συμπεριλαμβανόταν κανονικά στο White Light From The Mouth Of Infinity, αλλά τελικά βρήκε θέση στο προσωπικό άλμπουμ του Gira και μετέπειτα (2015) στην όπως πάντα μερακλίδικη επανέκδοση του δίσκου.
Το ως τώρα τελευταίο άλμπουμ του Gira με κατά βάση νέο υλικό εμφανίστηκε το 2010, λίγο πριν κυκλοφορήσει το άλμπουμ της μεγαλειώδους επιστροφής My Father Will Guide Me Up A Rope To The Sky. Καταπιανόμενος με μία τακτική που θα χρησιμοποιηθεί αρκετά από εδώ και πέρα, το I Am Not Insane κυκλοφόρησε σε 1.000 χειροποίητα αντίτυπα ως τυράκι για τους οπαδούς ώστε να χρηματοδοτηθεί η ηχογράφηση του δίσκου των Swans. Το εξαιρετικά ενδιαφέρον ακουστικό αυτό άλμπουμ περιλαμβάνει κομμάτια που με άλλη μορφή βέβαια συμπεριλήφθηκαν στο My Father... αλλά και κομμάτια που δεν χρησιμοποιήθηκαν πουθενά αλλού. Αξιοσημείωτο είναι ότι το Oxygen βρέθηκε τελικά, φυσικά σε πολύ διαφορετική μορφή, έπειτα από λίγα χρόνια σε έναν επόμενο δίσκο των Swans (To Be Kind). Σαν να σου επιτρέπει ο καλλιτέχνης μία κλεφτή ματιά στο πώς φτιάχνεται ένα κομμάτι ή, για την ακρίβεια, στο πώς είναι αφού έχει προηγηθεί το κομμάτι της ωμής έμπνευσης και πριν αυτό παρουσιαστεί στους υπόλοιπους μουσικούς. Η ερμηνεία του Gira, έστω και σε ακουστικό πλαίσιο, συγκλονίζει και προετοιμάζει για τα μελλούμενα, τα οποία λογικά λίγοι μη γνωρίζοντες θα είχαν φανταστεί τότε. Οι πρωτόλειες μορφές των κομματιών που μάθαμε αργότερα πιο ηλεκτρικές και πιο φασαριόζικες, περισσεύουν έντασης και ενέργειας. Η επανεκκίνηση των Swans είχε πάρει ήδη σάρκα και οστά. Στο πλαίσιο αυτό, επανεξετάζονται και παλαιότερες συνθέσεις όπως το Failure και το Promise Of Water, οι μοναδικές μη σπιτικές ηχογραφήσεις του δίσκου.
