Τρίτη, 07 Φεβρουαρίου 2017 22:00
Austra - Future Politics (Domino, 2017)
Written by Γιώργος Χριστόπουλος
Ο Καναδάς εμφανίστηκε στο μουσικό εναλλακτικό χάρτη ως υπολογίσιμη δύναμη στα 00s, όταν άρχισαν να αναδύονται εξαιρετικά αξιόλογες μπάντες (Arcade Fire, The Organ, Wolf Parade, The Dears, Ladyhawk, Metric, The New Pornographers, The Stills μεταξύ άλλων). Τα συγκροτήματα αυτά είχαν κατά κύριο λόγο κιθαριστικό ήχο, αν και τα τελευταία χρόνια ορισμένοι εξ αυτών (βλέπε Arcade Fire, Metric) αλληθωρίζουν προς πιο ηλεκτρονικές/dancey φόρμες.
Η νέα αξιόλογη γενιά καλλιτεχνών του Καναδά κινείται κυρίως στον ηλεκτρονικό χώρο με πιο χαρακτηριστική εκπρόσωπο τη χαρισματική Claire Boucher, πιο γνωστή ως Grimes. Οι Austra που θεωρούνται μια από τις πιο σημαντικές καινούριες electropop μπάντες του πλανήτη ανήκουν σ΄αυτή την ομάδα. Με επικεφαλής την τραγουδίστρια και παραγωγό τη Katie Stelmanis, λετονοκαναδικής καταγωγής, οι Austra (το όνομα προέρχεται από τη Βαλτική Μυθολογία και αντιπροσωπεύει τη Θεά-εκπρόσωπο του ήλιου που συμβολίζει το πρώτο φως της ημέρας) έχουν ήδη δύο δίσκους στο ενεργητικό τους, το εξαιρετικό minimal Feel it Break (2011) και το πιο χορευτικό Olympia (2013).
Πίσω από το άλμπουμ κρύβεται ένα πολιτικό σκεπτικό. Η Stelmanis ως μια ευαισθητοποιημένη πολιτικά καλλιτέχνιδα, ανησυχεί για την άνοδο δυνάμεων εξτρεμισμού, φασισμού και απομονωτισμού. Σε αντίθεση όμως με την πλειονότητα των μουσικών που περιγράφουν το μέλλον με μελανά χρώματα, οι Austra φιλοτεχνούν ένα αισιόδοξο φουτουριστικό τοπίο, μια ουτοπία, όπου εφαρμόζονται άλλου είδους πολιτικές (εξ ου και το όνομα του δίσκου).
Το άλμπουμ είναι γεμάτο minimal, electropop μελωδίες όπου κυριαρχεί η σπαρτιατική λιτότητα και το φως των ήχων που συνοδεύουν αντιθετικά τη ζεστή και ιδιαίτερα θεατρική φωνή της Stelmanis. Το ομότιτλο κομμάτι είναι μια ευθεία επίθεση στο «τεχνολογικό» σύστημα που κυβερνά τον πλανήτη και την απληστία και αντιπροτείνει την ενσυναίσθηση ως λύση. Η απομόνωση των σύγχρονων κοινωνικών και η αντιμετώπισή της είναι το θέμα του κορυφαίου, ίσως κομματιού του δίσκου, του Utopia με το υπέροχο synthpop feel. “I live in a city full of people I don’t know/ People riding highways from the workplace to the home” τραγουδά η Stielmanis που χαρακτηρίζει ως ουτοπία απλές, ανθρώπινες πράξεις που σήμερα έχουν χάσει το νόημά τους (cut me a slice of the apple that I grow).
H μουσική των Austra θριαμβεύει όταν τα θεατράλε φωνητικά συμπλέκονται με τις λιτές, διακριτικές μελωδικές γραμμές. Τέτοιες περιπτώσεις είναι τα I Love You More than You Love Yourself και Gaia, που δεν είναι πολύ μακριά σε αισθητική από το πρώτο άλμπουμ της Grimes. Η βασική μελωδική γραμμή των synths στο Beyond a Mortal μοιάζει κλεμμένη από το Incunabula των Autechre με μερικά «ρινίσματα» Depeche Mode. Η φωνητική αρτιότητα και η δύναμη της ερμηνείας της Stelmanis ξεδιπλώνεται στην a la Bjork ηλεκτρονική μπαλάντα I’m a Monster και τέλος το Deep Thought, μια ιδιόμορφη instrumental άσκηση με άρπα (!), θα έπρεπε να κλείνει το δίσκο (το 43 που έχει επιλεγεί ως closing track είναι σχετικά αδιάφορο).
Με ελάχιστες βαρετές στιγμές και πολλά πράγματα να ανακαλύψει κανείς, το Future Politics είναι ένας εξαιρετικός δίσκος για «έξυπνους» ακροατές. Δεν στοχεύει τόσο στο σώμα (όπως η πλειονότητα των ηλεκτρονικών μουσικών δημιουργιών), αλλά κυρίως στο συναίσθημα και στο μυαλό. Είναι electropop τεχνικά, αλλά εγώ θα το κατέτασσα ευρύτερα στο χώρο της dream pop. Ίσως ο πιο ενδιαφέρον δίσκος του 2017 μέχρι τώρα στο είδος που υπηρετεί (και όχι μόνο).
8/10
Published in
Δίσκοι
Tagged under
Γιώργος Χριστόπουλος
Ο Γιώργος Χριστόπουλος γεννήθηκε πριν από πολλά πολλά χρόνια μια χιονισμένη Κυριακή του Νοέμβρη (ανήμερα της ...Οκτωβριανής Επανάστασης που με το νέο ημερολόγιο έγινε στις 7 Νοεμβρίου) στην πόλη Mönchengladbach, κοντά στα γερμανοολλανδικά σύνορα. Ωστόσο πάντα αναγνώριζε ως ...πατρίδα μια ακόμη βορειότερη ευρωπαϊκή πόλη, το μουντό, βροχερό και αραχνιασμένο Manchester, όπου πέρασε (με αχώριστη σύντροφό του τη ...Boddingtons) κομμάτι της ανέμελης νιότης του πατώντας τα άγια χώματα που είχαν διαβεί οι Smiths, οι Joy Division και οι New Order, οι Stone Roses και οι Happy Mondays, οι Inspirals και οι Charlatans κ.λπ., κ.λπ., κ.λπ....
Όταν δεν εργάζεται αόκνως για να σώσει τους συναδέλφους του ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς από τα νύχια των εργοδοτών τους (αλήτης εργατοπατέρας γαρ...), θα τον βρείτε βουλιαγμένο σε ένα καναπέ να μελετά κοινωνιολογικές θεωρίες, να διαβάζει αστυνομικά μυθιστορήματα ή να παίζει ατέλειωτες ώρες Football Μanager στο pc. Συνήθως με μια παγωμένη pils ανά χείρας...