Μεγάλη Τετάρτη και η Αθήνα ήδη έχει αρχίσει να αδειάζει, με τους εκδρομείς να γυρνάνε στις ρίζες τους σκάβοντας τον λάκκο που θα σουβλίσουν το αρνί και το κοκορέτσι τους. Εμείς όμως, πάντα στις επάλξεις, διαλέξαμε live στο κέντρο και το six d.o.g.s .
Η προσέλευση ήταν σχετικά αραιή από την αρχή, χωρίς αυτό να πτοεί ούτε τα συγκροτήματα αλλά ούτε και τον κόσμο που βρισκόταν στο συναυλιακό χώρο.
Πρώτη πράξη και στην σκηνή ανέβηκαν οι Le Page που αποτελούνται από τον Αντώνη και την Ντάνα, οι οποίοι μας κάνανε με την παρουσία τους να νιώσουμε πιο άνετα από την πρώτη στιγμή που ανέβηκαν στην σκηνή. Το σύνολο των κομματιών των Le Page έχουν χαρακτήρα Lo-fi (το πλακάτ το έκανε ακόμα πιο προφανές), indie και pop. Από το σύνολο των κομματιών που παρουσίασαν με ευκολία θα μπορούσα να ξεχωρίσω το Pac Man και την πολύ πετυχημένη διασκευή τους στο κομμάτι Blue (Da Ba Dee) των Eiffel 65.
Την συνέχεια έδωσε ακόμα ένα ντουέτο, οι Cruel Anagrams. Από την αρχή η μουσική τους είχε ένα πιο σκοτεινό ήχο, έναν συνδυασμό shoegaze, dark wave/ goth / synth pop που σαν αποτέλεσμα ακούγεται πολύ ενδιαφέρον. Τόσο η σκηνική παρουσία όσο και η απόδοση των δύο μουσικών κέρδισε το χειροκρότημα του κόσμου. Το κομμάτι που πιστεύω ότι ήταν και το highlight της εμφάνισης των Cruel Anagrams ήταν το Blue Bordel, ένα αντιπροσωπευτικό dark wave κομμάτι που έκανε το κοινό να χαθεί μέσα στην ατμόσφαιρα του.
Τέλος και της δεύτερης πράξης, έχοντας άγνοια για το τι επρόκειτο να συμβεί σε λίγα λεπτά. Οι μουσικοί του συγκροτήματος ανέβηκαν στη σκηνή και πήραν τις θέσεις τους, με τον frontman να απουσιάζει. Η μουσική ξεκίνησε και στο σημείο αυτό έκανε την είσοδο του και ο τραγουδιστής David M Hargreaves με ένα πολύ κομψό γυναικείο πλεκτό φόρεμα. Αυτό δεν ήταν βέβαια το μεγαλύτερο σοκ που υπέστην. Το αληθινό σοκ ήταν η ίδια η μουσική και η ενέργεια που βγάζουν οι Bête Noire στη σκηνή.
Δεν είχε τελειώσει ακόμα το πρώτο κομμάτι και ο τραγουδιστής είχε ήδη κατέβει από την σκηνή για να γίνει ένα με τον κόσμο που παρακολουθούσε. Όσο όμως και αν ο τραγουδιστής των Bête Noire λειτουργούσε σαν η κύρια attraction της συναυλίας, κανείς δεν θα μπορούσε να αγνοήσει το γεγονός ότι η μουσική που παίζει το συγκρότημα είναι καταπληκτική, με έντονα στοιχεία από post-punk, ειδικά στα σημεία που το μπάσο παίρνει τον πρωταγωνιστικό ρόλο, κάνοντάς σε να ξεχάσεις ακόμα και το φαντασμαγορικό show. H θερμοκρασία συνέχισε να ανεβαίνει και από την ασταμάτητα κινητικότητα του Hargreaves, ο οποίος αποφάσισε να απαλλαγεί από το φόρεμα του, μένοντας με τα απολύτως απαραίτητα.
Έχοντας ήδη παίξει αρκετά αγαπημένα κομμάτια από την σύντομη δισκογραφία - ειδική αναφορά αξίζει το εξαιρετικό D Level Dirt. Ακολούθησε ένα νέο κομμάτι, μια πολύ ιδιαίτερη διασκευή στο Dreamy Lady των T- Rex και τα Shut your Mouth, Piss On Putin και Wankers Dancing with Bankers. Σε αυτό το σημείο πλέον δεν υπήρχε σημείο μέσα στο six d.o.g.s που να μην είχε χορέψει, τραγουδήσει ή γενικά περάσει ο frontman, που κυριολεκτικά βρισκόταν παντού. Το τέλος του live ήρθε τελείως αναπάντεχα. Είναι βέβαιο ότι κανείς δεν ήθελε να τελειώσει αυτό το ντελίριο που μας χαρίσανε οι Λονδρέζοι Bête Noire, τους οποίους πάντως, με βάση όλα όσα είδαμε, μπορούμε βάσιμα να ελπίζουμε ότι θα ακούμε για πολύ καιρό ακόμα.
Κείμενο - Φωτογραφίες: Παναγιώτης Μαλαφής