Είναι πολύ δύσκολο να αποφύγεις κοινοτοπίες, όταν αναφέρεσαι σε δίσκο των Elbow. Και τούτο, διότι τα χαρακτηριστικά της μουσικής είναι σχεδόν ίδια κι απαράλλαχτα, όπως σε κάθε άλμπουμ τους. Αυτό σημαίνει ότι το έβδομο άλμπουμ της μπάντας από το Manchester δεν πρόκειται να κερδίσει νέους φίλους, αλλά η άποψή μας είναι πως θα ικανοποιήσει αυτούς που μέχρι σήμερα παρακολουθούν πιστά τη δουλειά της.
Γιατί; Απλούστατα, διότι (κι εδώ ξεκινούν οι κοινοτοπίες…) τα τοπία που φιλοτεχνούν οι Elbow διατηρούν την ατμοσφαιρικότητα και τον ονειρικό τους χαρακτήρα. Αν και γενικώς απεχθάνομαι το art/prog rock, οι Elbow έχουν μια ικανότητα να το συνδυάζουν από τη μια με την indie κιθαριστική παράδοση και από την άλλη με μια ambience που (σύμφωνα με όσα οι ίδιοι έχουν αναφέρει) κλέβει από την κλασική μουσική και το ύφος ατμοσφαιρικών synth/art pop συγκροτημάτων όπως οι Talk Talk. Και, φυσικά, όπλο για το συγκρότημα αποτελεί η φωνή του Garvey, μελωδική, ελαφρώς βραχνή που προσθέτει gravitas στη μουσική τους, έναν αέρα «παλαιότητας» και κλασικού.
Με την πάροδο των χρόνων οι Elbow προσέθεσαν πιο «κινηματογραφικά» και εξωτικά elements στη μουσική τους με έντονη την παρουσία πιάνου, έγχορδων και με τις ηλεκτρονικές «λούπες» να κάνουν με διακριτικότητα αισθητή την παρουσία τους. Το Gentle Storm, πχ, θα μπορούσε να είναι σχεδόν chill out με ένα ανεπαίσθητο τροπικό χρώμα, το K2, ένας ύμνος κόντρα στο Brexit, έχει ανάλογο ύφος συν κάποια noir ηλεκτρονικά στοιχεία, το Little Fictions δανείζεται από το trip hop των 90s. Για τους λάτρεις της indie πλευράς των Elbow οι καλύτερες στιγμές εδώ είναι το αέρινο και φωτεινό single Magnificent (She Says) και το All Disco που ξεκινά με ένα riff που θυμίζει έντονα Radiohead και Velvet Underground.
Άρα, same old same old (με την καλή έννοια) για τους Elbow. Ένας ακόμη καλοφτιαγμένος δίσκος που δεν διεκδικεί δάφνες μουσικής καινοτομίας, αλλά εξακολουθεί να συντηρεί το ενδιαφέρον μιας μερίδας μουσικόφιλων (κατά τα φαινόμενα μεγάλης, αν σκεφτεί κανείς ότι το άλμπουμ πήγε no 1 σε Ηνωμένο Βασίλειο και Ιρλανδία). Οι πιστοί είναι βέβαιο ότι θα προσέλθουν με ένα malt ανά χείρας.
7,5/10
