Κυριακή, 26 Σεπτεμβρίου 2021 14:55

Power Pop (Μέρος 4ο) - The Shoes: Οι «σαλεμένοι» πάνκηδες

Written by 

 Power pop - Μέρος 4ο

The Shoes

Οι «σαλεμένοι» πάνκηδες

Και ήρθε επιτέλους η ώρα να γνωρίσουμε μαζί κάποιους από τους «μάστορες» του είδους που θα έπρεπε να χαραχτούν με χρυσά γράμματα στο «Ηρώον» της Power pop. Οι Shoes το κατάφεραν αλλά δυστυχώς όταν… δεν υπήρχαν πια. Γιατί με τις «interchangeably breathy» φωνητικές αρμονίες τους που μόνο στους Eagles συναντούμε και με τις «unfailingly right» κιθάρες τους, όπως πολύ σωστά γράφτηκε το 1981 στο Christgau's Record Guide: Rock Albums of the Seventies, έλαμψαν αρχικά με τους ψυχεδελικούς στροβίλους τους και αργότερα με τραγούδια που θα έπρεπε να διδάσκονται στα σεμινάρια της Power pop! Αλλά δυστυχώς ούτε κι αυτό κράτησε για πολύ…

 

(Από αριστερά: Gary Klebe, Jeff Murphy, Skip Meyer, John Murphy)

Σχηματίστηκαν στο Zion του Illinois το 1974 από τα αδέλφια John Murphy (μπάσο, φωνητικά) και Jeff Murphy (κιθάρα, φωνητικά) μαζί με τους συμμαθητές και φίλους τους από το σχολείο Gary Klebe (κιθάρα, φωνητικά) και τον ντράμερ Skip Meyer (πλην του 4ου και του 5ου άλμπουμ που τα ντραμς αναλαμβάνουν οι υπόλοιποι τρείς). Αξίζει να σημειωθεί ότι κανένας τους δεν είχε ιδέα από μουσική όταν αποφάσισαν να φτιάξουν το γκρουπ, ώστε πρώτα να… χωρίσουν για να μάθουν ο καθένας τα όργανά του για να ξαναενωθούν οι τρεις πρώτοι μετά από ένα χρόνο και να ηχογραφήσουν το πρώτο τους άλμπουμ. Ίσως η μαγεία που εισπράττουμε από την απλότητα των τραγουδιών τους (όλα σε τέμπο τεσσάρων τετάρτων με κουπλέ και ρεφρέν) να οφείλεται τελικά στο ότι ήταν αυτοδίδακτοι και δεν δέχτηκαν κανένα δάσκαλο στο κεφάλι τους για να τους εμφυσήσει το τι θα έπαιζαν.

Τούτο το ήξεραν από την αρχή:

 

1) Black Vinyl Shoes (1977)

 Tracklist: Boys Don't Lie - Do You Wanna Get Lucky? - She'll Disappear – Tragedy - Writing A Postcard - Not Me - Someone Finer - Capital Gain – Fatal - Running Start – Okay - It Really Hurts - Fire For Awhile - If You'd Stay - Nowhere So Fast.

[Black Vinyl S-51477]

Παραγωγή: Shoes

 

Το έγραψαν στο… σαλόνι του Jeff Murphy (και για τα δεδομένα μιας τέτοιας ηχογράφησης θαμπώνει με την απλότητά του και την καθαρότητα των οργάνων) και αρχικά βγήκε σε 1000 αντίτυπα στην δική τους εταιρεία Black Vinyl Records (τίτλος που δείχνει την λατρεία τους για το ροκ εντ ρολ) και το 1978 επανακυκλοφόρησε από την PVC Records. Εκτός του ότι έκανε θραύση στα δισκάδικα της πατρίδας τους, τράβηξε και την προσοχή του Greg Shaw που το πουλούσε μέσω mailorder από το περιοδικό του Bomp! τιμώντας με το παραπάνω την Αμερικάνικη ψυχεδέλεια και έχοντας κρυφό καημό τους να έβγαινε ο δίσκος δέκα χρόνια πριν όπου σίγουρα θα γνώριζε επιτυχία στα τσαρτς της εποχής!! Γιατί έβαλαν τους Byrds και τους Mamas and Papas στο μίξερ προσθέτοντας θεϊκές glam κιθάρες υπό μια Spector-ική ομοβροντία ήχων και το αποτέλεσμα θαμπώνει. Βέβαια δεν τα πήγαιναν και τόσο καλά στα φωνητικά (σχεδόν ψιθύριζαν ή τα έκαναν διπλά) αλλά δεν πειράζει, ούτε οι Byrds διέπρεπαν αν θυμόσαστε…

Τι κιθάρες όμως!! Οι Murphy και Klebe δεν αφήνουν ούτε ίντσα του δίσκου να πάει χαμένη και χωρίς κιθαριστικό γέμισμα! Εδώ δεν έχουμε ακόμα Power pop αλλά υπέρλαμπρη ψυχεδελική ποπ Α΄ κατηγορίας με άριστα δείγματα ιδανικά για κάθε λογής ταξίδια!! Ούτε ένα κομμάτι δεν είναι καν μέτριο όλα έχουν κάτι να σου πουν και τραβούν αμέσως την προσοχή με το μεγάλο ταλέντο που είχαν και στην σύνθεση και στην εκτέλεση!!

Ακούστε λοιπόν το Boys Don't Lie με φωνητικά φόρο τιμής στους Byrds και το ηλεκτρικό σιτάρ και το Do You Wanna Get Lucky? με τις πλούσιες αέρινες κιθάρες και αναρωτηθείτε γιατί δεν ήταν αυτοί οι πρωτεργάτες της ψυχεδελικής αναβίωσης που θα ξεκινούσε λίγα χρόνια αργότερα και ήταν οι Rain Parade π.χ. που κομμάτια σαν κι αυτά πρέπει να τα είχαν σαν ευαγγέλια και να τα είχαν λιώσει από το παίξιμο!!

Ούτε όμως και οι Jesus and Mary Chain δεν θα έμειναν ανεπηρέαστοι από τους φίλους μας. Γιατί το Fatal με τις γκλαμ κιθάρες του και με φωνητικά μέσα από το πηγάδι, το Tragedy που βρίθει από psycho κιθάρα με μπόλικο feedback και το It Really Hurts με φωνητικά σκέτη γλύκα ξύνουν τόσο επιδέξια το σοβά της Power pop, ώστε νομίζεις ότι είναι όλα outtakes από το Psycho Candy

Η ψυχεδέλεια βασιλεύει και στην κορύφωση του δίσκου Writing A Postcard καθώς το όραμα της καρτ ποστάλ που γράφουν εξελίσσεται σε μια λυρική ποπ ωδή προς την χαμένη αγάπη με μαγικό τρόπο και κιθάρες – φίδια αρκετά χρόνια προτού αρχίσει η αναβίωση στην Αμερική, όπως και στο καλό Not Me.

Σε λιγότερο από δυο λεπτά τραγουδούν «…Ψάξε απόψε μα πρόσεχε ποιόν διαλέγεις \ Όταν βρεις κάποιον καλύτερο \ βγαίνει πολύ αγάπη και πόνος \ όλα κι όλα που δείχνεις είναι ένα απλό χρυσό ερέθισμα \ Κρατώ την αγάπη μου δεμένη σφιχτά μέσα μου \ με καίει όταν όλα τ΄ άλλα με καίνε \ Είπες ότι δεν είσαι τίποτα τώρα, το ξέρω \ Εκεί που θέλεις πολλά χειρότερα από ένα \ Θα παίζεις με τ΄ αγόρια μέχρι το τέλος \ Και κάποιος καλύτερος θα σε τραβήξει απ΄ τα χέρια…» και μας δίνουν ένα παρανοϊκό μονόπρακτο και την πιο παράξενη σίγουρα στιγμή του δίσκου με το Someone Finer.

Στο Fire For Awhile όμως την δεύτερη καλύτερη στιγμή τους καταφέρνουν και σκαρώνουν έναν ψυχεδελικό παιάνα με ακουστικές κιθάρες ψελλίζοντας «…Μ΄ αγαπάς ή όχι; \ Ποτέ δεν μου΄ δωσες αυτά που θέλω \ λες να προχωρήσουμε \ μ΄ εμποδίζει το στυλ σου \ αλλά λαμπαδιάζουμε για λίγο \ Έλεγα ότι η αγάπη θα μπορούσε να με στηρίξει \ Έλεγα ότι εσύ θα μπορούσες να με στηρίξεις \ Λες μ΄ αγαπάς, αλλά μ΄ αφήνεις να φύγω \ Δεν μπόρεσα να καταλάβω γιατί αυτό που νιώθω δεν μεγάλωσε \ γιατί δεν μου το΄ δειξες \ Ω, από τα βαθυγάλαζα μάτια σου \ έλαμπε όλη η αγάπη σου \ Μ΄ έκανες να πιστεύω πως δεν θα΄ φευγες \ Μην κάνεις πως δεν βλέπεις το τέλος…» με μεγάλη επιρροή και πάλι από τους Byrds βάζοντας ξανά παρακαταθήκη στους μεταγενέστερους αναβιωτές. Γελοίους στίχους συναντάμε στο Okay αλλά η υπέροχη ψυχεδελική ποπ που τους ντύνει με τα ωραία ανεβοκατεβάσματα των κιθάρων του δίνει συγχώρεση. Το ίδιο συμβαίνει και στο Capital Gain που όμως αφήνει να φανεί η λατρεία τους για το glam και εδώ μπαίνουν τα πρώτα πανκ ψήγματα με ντραμς που ακούγονται σα να βαράνε βαρέλια και τούτο το κάνει πολύ πιο δυναμικό!

Πανκ κιθαριστικά ψήγματα που δίνουν γρέζι στα υπέροχα φωνητικά τους συναντάμε και στο closing track If You'd Stay και σίγουρα θα υπακούσουμε. Γιατί ένα τέτοιο άριστο δείγμα ψυχεδελικής ποπ (και είναι και ντεμπούτο!!) με μπόλικη φρεσκάδα, έμπνευση και κυρίως νιότη δεν γίνεται να το αφήσεις…

(****)

 

2) Present Tense (1979)

Tracklist: Tomorrow Night - Too Late - Hangin' Around With You - Your Very Eyes - In My Arms Again - Somebody Has What I Had - Now And Then - Every Girl - I Don't Miss You - Cruel You.

 [Elektra ‎ 6E-244]

Παραγωγή: Mike Stone, Shoes

 

Η Elektra τους «μπάνισε» αμέσως και τους ένταξε στο δυναμικό της μετά τον θόρυβο που προκάλεσαν με το ντεμπούτο τους. Το καλύτερο στούντιο και ο παραγωγός που ήρθαν «πακέτο» μαζί της τιθάσευσαν ευστόχως την ψυχεδελική τους λύσσα και τις πανκ - γκλαμ καταβολές τους στριμώχνοντάς τες σε ποπ αυλάκια, μεταμορφώνοντας κυριολεκτικά τα πρώτα φωνητικά τους σε άπιαστα μελωδικά (που κρύβονταν;) και τα πίσω να βαστούν καλά το ίσο. Με τον τρόπο αυτό η Power pop αρχίζει και αχνοφαίνεται σε κομμάτια όπως το Tomorrow Night που αρχικά είχε κυκλοφορήσει σαν σινγκλ από την Bomp! το 1978, το Too Late που έφτασε στο № 75 των Αμερικάνικων τσαρτς των σινγκλς και οι Jesus and Mary Chain θα πρέπει επίσης να το λάτρεψαν, το γεμάτο νεύρο εξαιρετικό φινάλε - σπουδή στους Ramones Cruel You και το In My Arms Again με «ξερές» πάνκ κιθάρες να το στολίζουν.

Αξίζει να σημειωθεί ότι με την έναρξη του ΜΤV το 1981 οι Shoes έβγαλαν αυτά τα τέσσερα τραγούδια σε βίντεο – κλιπ!!! Τι εποχές υπήρχαν…

Στο Every Girl όμως είναι η πρώτη φορά που καταφέρνουν να μεταμορφώσουν την ψυχεδέλεια σε ένα ολόγλυκο ζαχαρωτό της Power pop με καμπανιστές κιθάρες κι όμορφα φωνητικά, το καλύτερο του δίσκου.

Ο υπόλοιπος κυλά με αδιάφορα ροκάκια που μιμούνται τους Knack (Hangin' Around With You, Somebody Has What I Had) ή τους Slade (I Don't Miss You), το μέλι ξεχειλίζει στο Your Very Eyes και το καλό Now And Then κλέβει μεν τα ριφ των AC\DC αλλά καταλήγει να ακούγεται σαν τους Ramones.

Προσγειωμένη και αξιέπαινη προσπάθεια να παρατήσουν την ψυχεδέλεια των σίξτυς που μάστιζε το προηγούμενο δίσκο τους και να στραφούν σε ροκ μονοπάτια ξεκινώντας να μπαίνουν στο κλίμα της Power pop θέλοντας να μας τα πουν «σε παρόντα χρόνο» όπως στον τίτλο του δίσκου που έφτασε στο № 50 των Αμερικάνικων τσαρτς.

(***)

 

3) Tongue Twister (1981)

 

Tracklist: Your Imagination - Burned Out Love - The Things You Do - Only In My Sleep – Karen - She Satisfies - Girls Of Today - Hopin' She's The One - When It Hits - Yes Or No - Found A Girl - Hate To Run.

 [Elektra ‎ 6E-303]

Παραγωγή: Richard Dashut, Shoes

 

Με τούτο τον αφάνταστα γρήγορο δίσκο (δυόμισι λεπτά το πολύ διαρκούν τα κομμάτια), ιδανικό για χορό και ό,τι πρέπει για το αυτοκίνητο στην οδήγηση στέφονται άξιοι ιππότες της Power pop με τις κιθάρες να ξαναπαίρνουν μπροστά ωθούμενοι φυσικά και από την επιτυχία των Knack. Πάρτε απλά ένα τραγούδι των Ramones, αποθηκεύστε τα ντραμς και… αυτό ήταν! Ο ρυθμός σε όλο το δίσκο παραμένει στο ίδιο τέμπο και μόνο τα τραγούδια αλλάζουν, χωρίς αυτό όμως να αφαιρεί τίποτα από την αξία του!!

Έτσι ακούγονται στο καλύτερο του δίσκου Burned Out Love με τα μεταλλικά riffs να πηγαίνουν γάντι με τα ζαχαρένια φωνητικά τους, στο The Things You Do με τα συνθια να κάνουν για πρώτη φορά διακριτικά την εμφάνισή τους και στο Only In My Sleep που πρέπει να έμεινε έξω από το πρώτο τους με τις ψυχεδελικές του αρμονίες.

Πολλά σκαμπανεβάσματα όμως συναντάμε σε τούτο τον δίσκο (που σωστά τον ονόμασαν «γλωσσοδέτη») και δείχνουν ότι ακόμα ψάχνονται. Δεν αρχίζουν καλά με το αδιάφορο και κουραστικό Your Imagination παρά το επίμονο ριφάκι της κιθάρας, ενώ στο Karen τραγουδάνε λες και τους γαργαλάνε (η Κάρεν ενέδωσε τελικά;). Οι δισολιές του Girls Of Today δεν βγάζουν τίποτε το ιδιαίτερο και το μονότονο ριφ του When It Hits δεν οδηγεί πάντα σε καλό τραγούδι…

Μας αποζημιώνουν όμως ξανά με το μεταλλοειδές She Satisfies άλλη μια πολύ καλή στιγμή τους, με το Hopin' She's The One, όπως και με τον Power pop ύμνο Yes Or No που μ΄ ένα απλό άκουσμα δείχνει από πού έκλεψαν οι Primitives το Crush.

Για το τέλος μας φιλοδωρούν τις κιθάρες όνειρο του Hate To Run και διερωτόμαστε εάν αυτοί αντιγράφουν τους Ramones ή το αντίθετο…

Καλό άλμπουμ με ωραίο σχέδιο στο εξώφυλλο του Larry Vigon που είναι και το μόνο που δεν εμφανίζονται οι ίδιοι και άξιος εκπρόσωπος του ρεύματος που εξετάζουμε. Αλλά τους ακούμε να ηχούν έτσι για τελευταία φορά. Από δω και πέρα η κάμπια μεταμορφώνεται όχι σε πεταλούδα, αλλά σε…σκουληκαντέρα!!

(***½)

 

4) Boomerang (1982)

 

Tracklist: In Her Shadow – Curiosity – Mayday - Too Soon - Double Talk - The Summer Rain - Under The Gun - The Tube - What Love Means - Bound To Be A Reason - Shake It Away - Tested Charms.

 [Elektra ‎ 9 60146-1]

Παραγωγή: Shoes

 

Η κούραση και ή έλλειψη έμπνευσης αρχίζουν να φαίνονται, μπαίνουν Synthesized κιθάρες, Gizmotron εφέ και η Power pop μεταλλάσσεται σε synthesized pop, αλλά και πάλι δεν το έχουν. Αρχίζει και μεγαλώνει η διάρκεια των κομματιών, αλλά και η θεματολογία στους τίτλους και στους στίχους, σοβαρεύουν δηλ. τα πράγματα. Φυσικό είναι, δεν είμαστε στο 1977. Κακώς ανέλαβαν μόνοι τους την παραγωγή, γιατί τα έκαναν θάλασσα στο ανόητο What Love Means, στο τελείως αδιάφορο Bound To Be A Reason με τα ογκώδη συνθεσάιζερ του να θυμίζουν… Howard Jones, στο κακό Shake It Away και στο Tested Charms που φέρνει πιο πολύ στους Eurythmics και είναι παντελώς αταίριαστο με το παρελθόν της μπάντας!! Τι είν΄ αυτά τώρα;

Το Mayday ξεπερνάει τα 4 λεπτά αλλά δεν μου αρέσει και παρά τα εφφέ του είναι μόνο για παρτάκια της εποχής στο κολλέγιο, ενώ τα CasioVl-1 που προσθέτει ο John Murphy στο Too Soon πιότερο βλάπτουν παρά ωφελούν…

Το μόνο που ξεχωρίζει είναι το Curiosity, μια αντιγραφή του ριφ του Louie Louie και εδώ έγκειται η απουσία έμπνευσής τους όταν βασίζονται και αυτοί σε ένα χιλιοακουσμένο κομμάτι σαν βάση, αντί να μεγαλουργήσουν όπως στο παρελθόν. Δεν τα πάει όμως άσχημα και το In Her Shadow που βγήκε και σε βίντεο κλιπ ένα γρήγορο πανκ που πιο πολύ φέρνει σε… Green Day(!), στο Double Talk καταφέρνουν και στύβουν το ελάχιστο νεύρο που τους έχει απομείνει εδώ σε μια τελευταία Power pop αναλαμπή, ενώ στο The Summer Rain είναι η μόνη στιγμή που ενσωματώνουν όμορφα τα συνθια. Το Under The Gun που απομένει δεν είναι παρά μια αδειανή πανκ εκδοχή των Beach Boys που δεν αγγίζει τις προηγούμενες προσπάθειές τους γιατί δεν βάζουν κάτι δικό τους μέσα. Απλά τους αντιγράφουν σε γρήγορο ρυθμό.

Όχι, δεν έπρεπε να τον βγάλουν τούτο τον δίσκο. Το μπούμερανγκ του τίτλου τους ήρθε κατακούτελα και τους προκάλεσε αμνησία…

(**½)

 

5) Silhouette (1984)

 Tracklist: Get My Message - Will You Spin For Me? - When Push Comes To Shove – Shining - It's Only You - Twist And Bend It - I Wanna Give It To You – Turnaround - Running Wild - Oh, Angeline - Bound To Fade – Suspicion - Dormant Love.

 [Black Vinyl BV151914]

Παραγωγή: Shoes

 

Ξαναγυρίζουν στην πρώτη τους εταιρεία αλλά τα ηλεκτρονικά έχουν μπει για τα καλά στα εργαλεία τους, άλλωστε έχουν περάσει και τα χρόνια, μεγάλωσαν και βλέπουν ότι η ελέκτρο ποπ μεσουρανεί και για να πιάσουν πρέπει να μεταλλαχθούν, και αυτό κάνουν με μανία παίζοντας το τελευταίο τους χαρτί να γνωρίσουν επιτυχία. Κρατάν πάντα τις Καλιφορνέζικες καταβολές τους αλλά με αυτές εξουσιοδοτούν τα σύνθια να ποδοπατούν με ανείπωτο σαδισμό τις κιθάρες. Μόνο τρεις φορές τιμούν το παρελθόν τους: στο ξεσηκωτικό Get My Message, στο Turnaround και στο Running Wild αλλά ακόμα κι εδώ δείχνουν ότι το έχουν βαρεθεί το πράγμα…

«Θα στριφογυρίσεις για μένα;» αναρωτιούνται με κήμπορντς και ηλεκτρονικά ντραμς στο Will You Spin For Me? αλλά οι ίδιοι στριφογύρισαν, άλλαξαν και δεν τους γνωρίζουμε πια καθόσον ο Gary Numan ήταν κλάσεις ανώτερος. Άλλωστε ποτέ οι Αμερικάνοι δεν το είχαν με τα μπλιμπλίκια… Για τις ντισκοτέκ φτιάχτηκε το I Wanna Give It To You και ο Prince έχει βάλει σοβαρά το χεράκι του, αλλά… πρώτον δε είναι αράπηδες και δεύτερον είναι εκτός τόπου, χρόνου και θέματος!! Τα ίδια ισχύουν και για τις ηλεκτρονικές σούπες Bound to fade («Είναι αναπόφευκτο να ξεθωριάσω» λένε και αυτό εξηγεί πολλά…), Dormant Love, When Push Comes To Shove (που βγήκε και σε βίντεο κλιπ) και Twist And Bend It. Την μόνη φορά που καταφέρνουν να πείσουν στην ηλεκτροποπ πορεία τους με το Oh, Angeline δεν καταφέρνουν παρά να θυμίζουν τα γκρουπ του Vince Clarke μετά τους Depeche Mode φυσικά…

Άδοξο φινάλε και έφαγαν τα μούτρα τους γιατί κατάντησαν μια σιλουέτα του παλιού εαυτού τους όπως και στον τίτλο του δίσκου το παραδέχονται. Την ψυχεδελική αύρα του πρώτου τους ούτε να την ξαναδούν δεν θέλουν και πάνε σε ηλεκτροποπ πεδία αλλά δεν μας ρώτησαν αν μας αρέσει. Υπάρχει όμως Θεός και πάτωσαν και εδώ με αποτέλεσμα να βάλουν οριστικό λουκέτο στο μαγαζί επιβεβαιώνοντας για πολλοστή φορά πώς μεταλλάσσεται ένα γκρουπ με τα χρόνια…

(**)

Γιώργος Δ. Δημόπουλος

 

 

Ανατρέξτε στα άλλα μέρη του αφιερώματος:

 

Power Pop (Μέρος 1ο) - Raspberries: Οι «σταθμάρχες» της Power pop

 

Power Pop (Μέρος 2ο) - Holly and the Italians: Η αλανιάρα χαμένη ξαδέλφη της Siouxsie

 

Power Pop (Μέρος 3ο) - The Rubinoos: Γλειφιτζούρια σε ριγέ μπαστούνια

 

Power Pop (Μέρος 5ο) - The Jags: Πανκ ή Ποπ τελικά;

 

Power Pop (Μέρος 6ο) - Τhe Boys: Οι Πάνκ Λόρδοι

 

Power Pop (Μέρος 7ο) - D. L. Byron: Ήταν ένας φτωχός και μόνος cowboy…

 

Power pop (Μέρος 8ο) - 20/20: Η πολλή ζάχαρη βλάπτει…

 

Power Pop (Μέρος 9ο) - The Records - Pop will eat itself…

 

Power Pop (Μέρος 10ο) - Rachel Sweet: Sweets for my Sweet? Μάλλον όχι…

 

Γιώργος Δ. Δημόπουλος

Ο Γιώργος Δ. Δημόπουλος μετά από 35 χρόνια οπτικοακουστικής και έντυπης ενασχόλησης με την μουσική, στούμπωσε και εξερράγη ο ροκ γραφιάς (=θάψιμο με το καντάρι) που έκρυβε μέσα του, από τότε που άκουσε Birthday Party για πρώτη φορά του κόπηκ΄ η αναπνοή και έκτοτε υποστηρίζεται μηχανικά (σαν τον Darth Vader), λατρεύει και επαινεί την Θήβα όπου ζει και εργάζεται(..) και ταυτόχρονα την μισεί και την χλευάζει ανά την γη (τέτοια μαζόχα!!), πιστεύει στον Βάζελο και στα πιτόγυρα και αρνείται να δεχτεί ότι υπάρχει μουσική από το 1993 και δώθε (ΜΗ ΒΑΡΑΤΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙΙΙΙΙ!!!!).

Νέα Δίσκοι      Συναυλίες Συνεντεύξεις Στήλες Archive    Rookie's corner   Artist Index
 Επικαιρότητα   Κριτικές Συναυλιών Text Interviews Music Scouting      
 Ενημερώσεις   Προτάσεις για συναυλίες   Memory Lane      
        Local Jams
     
        Record Shuffle      
        Άρθρα